Jump to content

ΚΑΙ ΓΙΑ ΠΑΡΤΗ ΣΟΥ ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ ΜΕΤΡΩ...


GIANNHS
 Share

Recommended Posts

  • 2 weeks later...

Τι βρισκει κανεις χαζευοντας σελιδες στο φατσοβιβλίο.  Η εξεδρα μας στο Βελιγραδι με τον ερυθρό αστέρα το 1976-77 οταν καναμε την μεγαλη πορεια στο Κυπελλο Ουεφα.

10846500_1525347631056139_48413175237192

  • Δικεφαλάκι 2
Link to comment
Share on other sites

Έφαγα μία φλασια χθες βράδυ και θυμήθηκα ένα ταξίδι που κάναμε 28/10 του 2006. Είχε κάτσει ματσάκι μπάσκετ και μπάλα κολλητά στο οακα και μαζεύτηκαμε μία παρέα 5 φιλων και ξεκινησαμε.

 

Το ραντεβού ήταν στο γήπεδο του παοκ στη θύρα 8 και η παρουσία μας με τις φανέλες της ΑΕΚ που φορούσαμε ήταν λίγο παραταιρη.

 

Κερδίσαμε και στο μπάσκετ νομιζω το Μαρούσι και στη μπάλα την Καλαμαρια. Τότε φωναζαμε κι ένα θλιβερό όπως απεδείχθη σύνθημα που έλεγε ΑΕΚαρα γερά δεν σε έχουμε ανάγκη γιαουρτα.

 

Από εκείνη την ΑΕΚοπαρεα έχω χαθεί τελείως σημερα, μιας και όλοι φυγανε απο τη Θεσσαλονίκη, μόνον έναν από αυτούς συναντώ ενίοτε στην Αθήνα σε καναν αγώνα.

 

Είχαμε γράψει πολλές χιλιάδες χιλιόμετρα με αυτή την παρέα, και που δεν είχαμε πάει.

  • Δικεφαλάκι 3
Link to comment
Share on other sites

Άλλη μία φορά ήταν άνοιξη θυμάμαι και κινησαμε πολλά άτομα να φύγουμε για τη Λαμια. Παιζαμε βόλλεϋ, πρέπει να ήταν ο μικρός τελικός.

 

Στα τεμπη σταμάτησαμε για σπρευ και λοιπές αρχιδιες και βρήκαμε 10 ατρομητεους. Τους ξεβρακωσαμε και δώσαμε τα λάφυρα στους περιστεριωτες που βρήκαμε στο γήπεδο. Παθανε ένα ψιλοσοκ οι ατρομητοι μας δώσανε τα πράγματα χωρίς πολλά πολλά, απλώς μας ρώτησαν από που ειμαστε.

 

Τους λυπηθηκα λίγο αλλά να πα να γαμηθουν. ΑΕΚ

  • Δικεφαλάκι 1
Link to comment
Share on other sites

Και τέλος για σημερα μία ιστοριουλα για την οποία ενιωσα πολύ όμορφα καθώς ήταν το πρώτο πούλμαν που κλείστηκε από μένα. Παιζαμε στη Λάρισα μπάσκετ τότε με τα χαζοεπεισοδια.. κλαμπ δεν υπήρχε εκείνη την περίοδο εδώ περα αλλά είχαμε ξεκινήσει μία προσπαθεια να φτιάξουμε έναν πυρήνα και είχε πάει αρκετά καλα. Μία βάση 30-40 ανθρώπων πηγαίναμε παντού.

 

Άλλοι ήταν πιθηκια, άλλοι ήμασταν πιο "ρομαντικοί" κλπ. Λέω να πάμε με πούλμαν, σωστά και οπαδικα. Μου λένε είσαι τρελός, τι πούλμαν να βαλεις, δεν υπάρχει κλαμπ πλεον... τόσοι ειμαστε ρε μαλακες έλεγα, κάθε βδομάδα μαζευομαστε, δεν έχουμε κλαμπ αλλά αυτό δεν μας εμποδιζει σε τίποτα.

 

Βρίσκω λεωφορείο με τη βοήθεια καποιων ντόπιων ΑΕΚτζηδων που έκλειναν παλιά αυτοί τις εκδρομές και μέτα από 1 μερα δεν σταματούσε το τηλ να χτυπάει.

 

Τελικά φύγαμε υπεραριθμοι, μαζεύτηκαν και οι παλιότεροι και ήρθαν μαζί μας και ήταν πολύ σωστή εκδρομη.

 

Από εκείνη τη στιγμή πλέον συμπεριφερομασταν ως κλαμπ και βαλαμε αρκετά πούλμαν και μάλιστα τα περισσοτερα δυσκολα, σε έδρες και αθλήματα οτι να ναι.

 

Για 1-2 χρόνια μέχρι να μπω φαντάρος και να σταματήσω να ασχολούμαι τοσο από οπαδικης άποψης, είχαμε περασει πολύ όμορφα χρόνια. Που να πηγαίνε καλα και η ομάδα δηλαδή...

  • Δικεφαλάκι 5
Link to comment
Share on other sites

ειχα πειστει τελευταια οτι ολες σου οι ιστοριες ξεκινανε απο

"Ειχα παει για καφε στο σπίτι πελάτισας",

"Ηρθε χτες στο γραφειο μια Μιλφαρα χωρισμενη" και

"Ημουν σε μια παραλία γυμνιστων".

Edited by aris2168
  • Δικεφαλάκι 2
Link to comment
Share on other sites

Εχω συνεννοηθεί με ΑΛατι. Αμα παρουμε πρωτάθλημα φέτος θα κάνουμε ηλιοθΑραπεια στο λευκό πύργο ξεβρακωτοι

Link to comment
Share on other sites

Να πω και γω μια ιστοριούλα , που ίσως κάποιοι να την έχουν ζήσει επίσης.

 

179801_105138052899756_5608820_n.jpg?oh=

Πρέπει να ήταν Μάρτιος του 92, και παίζαμε Καυτατζόγλειο ποδόσφαιρο με τις γριές. Μέχρι τότε οι μόνες εκδρομές που είχα πάει ήταν πάτρα και κόρινθος την ίδια χρονιά, τίποτα το ιδιαίτερο. Στο Καυτατζόγλειο παίζαμε Σάββατο  και δεν είχαμε ανεβάσει πολύ κόσμο παρότι παλεύαμε για το πρωτάθλημα, που τελικά το πήραμε, με τον γαύρο. Ξεκινήσαμε ξημερώματα εγώ και ο Χρήστος από Αγία, εκείνη τη χρονιά είχα φύγει από τη Φιλαδέλφεια που μεγάλωσα.  Λίγα πούλμαν σχετικά, τρία από δωματιάκι ο γνωστός χαμός ως που να γεμίσουν, να βρει ο καθένας σε ποιο είναι κτλ, μόλις μας είδε ο Χατζηχρήστος νέους και λίγο «ψαρωμένους» μας έβαλε αμέσως στο ένα. Γενικά τους καινούργιους πάντα τους πρόσεχε, έκανε «προσηλυτισμό».   Άλλο ένα πούλμαν είχε βάλει η θύρα 21 από Φυλής, ενώ όταν φθάσαμε στον γαλλικό ποταμό είχε και ένα από Κατερίνη, ένα από Βόλο και ένα από την ΑΕΚούπολη-Αλεξανδρούπολη αν τα θυμάμαι καλά.  

 

 Τότε ακόμα γινόταν το κλασσικό καψώνι των μπάτσων που άφηναν τα πούλμαν να φύγουν υπό τη  συνοδεία τους από τον γαλλικό αφότου είχε ξεκινήσει ο αγώνας, περάσαμε μπροστά από την θύρα 13 που πήγαιναν τότε οι φανατικές γριές, την είχαν αφήσει ανοιχτή και μας περίμεναν,  δεχτήκαμε ένα καταιγισμό από πέτρες, χάσαμε και κάποια πανό που  χαμε κρεμασμένα στα τζάμια. Στο γήπεδο μπήκαμε γύρω στο 20ο με 25ο λεπτό , είχαμε καλή εξέδρα, λίγοι και καλοί καμιά 500σαριά άτομα μαζί με τους δικούς μας θεσσαλονικείς , τα γνωστά συνθήματα για τους ηρακληδεις «γριές γριές πηγαίνατε απέναντι να γίνετε πολλές», ή «ηρθαν οι απέναντι και γίνατε πολλές»  «Τι πολλοί τι πολλοί, ο λαός του ηρακλη» Νικήσαμε 3-0 όλα καλά, αλλά δεν είχαμε προβλέψει την επεισοδιακή  επιστροφή.

 

Εκείνη τη μέρα έπαιζε ο άρης μπάσκετ στο σεφ με τον γαύρο και είχαν κατεβάσει 4 πούλμαν τα σκουλήκια.  Όταν φτάσαμε Λαμία επιστρέφοντας Αθήνα  λέει ο μαλάκας ο οδηγός «περιμένετε εδώ» σε ένα μοτέλ τι ήταν, και «πάω να βάλω βενζίνη κάπου παρακάτω». Τέλος πάντων δεν ερχόταν το πούλμαν, ως που κάποια αμάξια με δικούς μας ήρθαν και μας είπαν ότι το χαν κάνει  λαμπόγυαλο τα σκουλήκια. Ξεκινάμε με τα πόδια δίπλα στην εθνική μες τη νύχτα, κανά μισάωρο δρόμος,  όταν φθάσαμε στο βενζινάδικο είχε ΜΑΤ παντού, τους αρειανούς τους είχαν κλείσει σε ένα κάθετο δρομάκι υπό προστασία, δυο δικά μας πούλμαν ήταν λαμπόγυαλο. Κάποιοι δικοί μας που ήταν και γνωστά άτομα  και είχαν έρθει  με αμάξια  έφτιαξαν κάτι πρόχειρες μολότωφ με μπουκάλια και βενζίνη και ανέβηκαν πιο πάνω στην Εθνική απ' 'οπου θα πέρναγαν τα πούλμαν των σκουληκιών και όταν πέρασαν τελικά υπό συνοδεία έσπασαν μερικά τζάμια από το τελευταίο που ήταν ξεκομμένο από τα άλλα με πέτρες, πέταξαν τις μολότωφ μέσα, λαμπάδιασε παραλίγο να καούν ζωντανοί οι αρειανοί κτλ. Οι δικοί μας πρόλαβαν να φύγουν από ένα παράδρομο μετά.  

 

Μετά από αυτά το ένα από τα δικά μας πούλμαν ήταν αχρηστεμένο πλέον, οπότε στριμωχτήκαμε καμιά 100στή άτομα σε ένα πούλμαν, ο ένας πάνω στον άλλο σχεδόν, κάποιοι ξάπλωσαν στο πάτωμα να κοιμηθούν, όσα πανό είχαμε τα βάλαμε στη θέση των τζαμιών για να μην μπαίνει αέρας γιατί έκανε ψωλόκρυο, παρόλα αυτά τον δαγκώσαμε, ως που φθάσαμε αθήνα  πρωί Κυριακής, μας κοίταζαν έκπληκτοι  κάτι  περαστικοί που χαν βγει πρωινή βόλτα, να τραγουδάμε «Δικέφαλε σε αγαπώ» μέσα από τα σπασμένα τζάμια, μερικοί κρεμασμένοι στα παράθυρα, σαν να μασταν εξωγήινοι ή κάτι τέτοιο.  Για πρώτη μάχιμη εκδρομή καλά ήταν, έτσι  γνώρισα και την Ορίτζιναλ τότε σε ένα από τα πούλμαν της.

 

Αργότερα πήγα περισσότερες εκδρομές για μερικά  χρόνια, στεγάσαμε και το κλαμπ στην Αγία το οποίο υπάρχει μέχρι σήμερα,  ως που έφυγα  πρώτη φορά από ελλάδα και ψιλοξέκοψα και για καποιους άλλους λόγους.

  • Δικεφαλάκι 6
Link to comment
Share on other sites

  • 2 months later...
  • 2 weeks later...

Δεν ημουν σε αυτο, αλλα ειναι απο τις εκδρομες που εκαναν την Οριτζιναλ 21 να ξεχωριζει απο θυρες αλλων ομαδων.

  • Δικεφαλάκι 7
Link to comment
Share on other sites

  • 4 months later...
  • 3 weeks later...

Το βάλε ο Κρις στο Καλημέρα ΑΕκάρα μου, αλλά εχει θεση και εδώ.

18011123_1889570627967169_43166298911056

Link to comment
Share on other sites

Σταθης ? αρτιζάνος

 

Τους Βαζέλες ήθελα..

Μας προέκυψε η “ΑΕΚ Θεσσαλονίκης”..

Αν με ρωτούσε κάποιος που θέλω να γίνει ο Τελικός..θα έλεγα με τρέλα...Τούμπα...

Και ο λόγος , όσο απίθανο κι αν σας φανεί είναι ότι όσα χρόνια ακολουθώ την ΑΕΚ στην Τούμπα έτυχε και δεν έχω δει ήττα ποτέ!!!

Αντίθετα δεν έχω δει νίκη στο Χαριλάου..

Απίστευτο κι όμως αληθινό..

Με τον ? ΑΟΚ έχω original μνήμες..

Απ τον τελικό του 1983 στο ΟΑΚΑ, που ο λαός της ΑΕΚ στην πορεία για το γήπεδο ήταν τόσο πολύς..ποτάμι που θα σε παρασύρει..

Όταν ο Larry και ο Ζήσης -που ήταν μπροστά- μάθαιναν τους ? αοκτζήδες πόσο άρτιοι τεχνικά ήταν στο “άλμα εις ύψος” στα κάγκελα του προέλεγχου στο ΟΑΚΑ, οι τελευταίοι πρέπει να ήταν στο Νέο Ηράκλειο..

Δεν είχα ξαναδεί με τέτοια ταχύτητα ανθρώπους να πηδάνε πάνω από τόσο ψηλά κάγκελα..

Εκείνο το ηλιόλουστο απόγευμα χαράκτηκε στην μνήμη όσων το έζησαν..

Βλέπεις, εκείνα τα “πρώτα χρόνια” της μεγαλύτερης οικογένειας της ΑΕΚ, της Original 21, ήταν τόσο μαγικά που όλα όσα έβλεπες ή άκουγες αποτυπωνοταν στο μυαλό και στην καρδιά όλων μας...

Ο Αρχηγός όντας από την Θεσ/νικη είχε μια ιδιαίτερη σχέση θα έλεγα..

Και η αναπόφευκτη ερώτηση στα νέα Originalια..”Τούμπα έχεις πάει;;;”

Αυτός είχε ζήσει την Τούμπα στα καλά της..και όχι στα σημερινά χάλια της..

Ο ξάδερφος του – άρρωστος ? αοκτζής και μελος του ? ΑΟΚ- εκείνα τα χρόνια είχε “βοηθήσει” πολλά δικά μας παιδιά..τα φιλοξενούσε σπίτι του..τους έλεγε πως να “καβατζωθούν” όταν πλησίαζαν στην Τούμπα για να μην τους πάρουν χαμπάρι ότι είναι ΑΕΚ..

Εκείνα τα χρόνια..πηγαίναμε με τα πούλμαν..και “σπάγαμε” σε παρέες 3-4 ατόμων..ταξί..και ραντεβού στο ? ανόραμα..καφέ..φαγητό σκασμού..γλυκό για τις “υπογλυκαιμίες”..και μετά με θέα όλη την Θεσ/νικη κατεβαίναμε στο γήπεδο χαμένοι στο πλήθος για να μην μας καταλάβουν..

Μέχρι τον Μάρτη του 1985..

Τούμπα στα δυνατά της..και εμείς με πορεία απ το Καυταντζόγλειο...300-400 ψυχές..

Ξέραμε ότι η Αστυν. Διευθυνση Θεσ/νικης όποτε έπαιζε Αθηναϊκή ομάδα..είχαν ρεπό..

Και η Τούμπα κέντρο διερχομένων..

Εκείνη την μέρα ξέραμε ότι θα κοιτάζαμε τον φόβο στα μάτια..αλλά το σίγουρο ήταν ότι θα μαθαίναμε και τα όρια του..

Και το όριο της Τούμπας είχε ήδη αρχίσει να σπάει..μερικά χρόνια πριν ο Βασίλης ο Τσάτσαρης είχε ανοίξει τον δρόμο..όταν φαντάρος μπήκε με σημαία της ΑΕΚ στο γήπεδο της Τούμπας..και ένα γήπεδο τον κυνηγούσε..δεν μάσησε..

Όση τρομοκρατία κι αν είχε απλωθεί στην Θεσ/νικη όποτε έπαιζε ομάδα των Αθηνών..η Original δυνάμωνε και τίποτα δεν μπορούσε να μας σταματήσει..

Άλλωστε μια απ τις βασικές αρχές για να ανήκεις στην φυλή των Original ήταν..”Ακολουθούμε την ΑΕΚ σε οποιοδήποτε γήπεδο, με οποιαδήποτε ομάδα, σε οποιοδήποτε άθλημα..”

Ολη η “οικογένεια” ήμασταν εκεί..ο Αρχηγός, ο Τσάκας, ο Κώστας, ο Γιαννάκης ο Φοιτητής (γνωστός αθλητικογράφος της Nova σήμερα), ο Νίκος και ο Κώστας απ τη Ν Σμύρνη, Χρηστάκης Καλαμάκι, Eddie, Τσίτας, Γίδος, Τσινίτας, ? άνος, Ντόρης, Ασβός, Γιωργάκης και τόσοι άλλοι που δεν φτάνει το χαρτί να τους γράψω..

300 ψυχές ήταν αρκετές για να σπάσει το “άβατο” της Τούμπας..

Όποιος αλλόθρησκος σας πει ότι πήγε Τούμπα οργανωμένα , με πορεία και μπήκε στο γήπεδο θα σας πει το μεγαλύτερο ψέμα..

Το αγαπημένο μου Original Ghost Club στα “σπάργανα”...με την μυστικότητα του άγνωστου χώρου και τόπου..για ευνόητους λόγους...για πολλά χρόνια “έψαχναν” να βρούν το Δωματιάκι της Θεσ/νικης..για να το “ταχτοποιήσουν”..

Μπορεί σε σας που είστε αρκετά νεότεροι να σας φαίνεται τρελό, το πόσο δύσκολο ήταν να βρεις το δρόμο για το Δωματιάκι και την φωλιά της Original , ίσως γιατί έχετε απίστευτη ροή πληροφοριών σήμερα, αλλά εμείς τότε..στα χαμένα..κρυφά να μην το μάθει κανείς..το ρητό ”Βλέπε, Άκου,Σώπα..” ήταν διαβατήριο στην Original ευτυχία...

Και όλη η μαγεία κρυβόταν εκεί.. στην μυσταγωγία.. και στον Αρχηγό που ήταν στις κάβλες του..

Μας χαιρετούσε και δεν πλέναμε το χέρι μια εβδομάδα απ την χαρά μας..

Ας επανέλθω στις original ιστορίες..

Κάπως έτσι φτάσαμε με πορεία.. και η Τούμπα “καρφώθηκε” στα κάγκελα της τελευταίας σειράς της εξέδρας...

Απίστευτος θόρυβος, πέτρες, ξύλα , τούβλα..μέχρι και γλάστρες μας πέταγαν από παρακείμενες πολυκατοικίες..ένας έβγαλε αεροβόλο απ το μπαλκόνι και έριχνε!!..οι μπάτσοι να φωνάζουν “Καλά να πάθετε που ήρθατε εδώ!!”

Μια χαοτική κατάσταση με τέτοιο μίσος που δεν θα ξεχάσω ποτέ...

Δεν το κρύβω, κάποια στιγμή ήμουν χαμένος..κοίταγα γύρω μου και δεν ήξερα που είναι οι “δικοί” μου..δεν ήξερα τι να κάνω..ξάφνου ένα χέρι γερά και στιβαρά πέφτει με δύναμη στον ώμο μου..

Νόμιζα ότι ήρθε το τέλος μου..

Ο Χρήστος ο Χειμαριός ενας παιδικός φίλος απ το Βύρωνα που γράφαμε ΑΕΚ με σπρευ όλο το Βύρωνα πριν μπει στο ? ολεμικό Ναυτικό και χαθεί..ήταν με το καράβι Θεσ/νικη...

“Μπαίνουμε μωρή αρρώστεια..μπαίνουμε!!!”

Η ατάκα του με απελευθέρωσε..αγκαλιαστήκαμε και δίπλα μας σκάγανε πέτρες, σπασμένα μπουκάλια..και ήταν σα να μην υπήρχε κανείς...

Έστω και στο 15ο λεπτό του αγώνα καταφέραμε να μπούμε..

Και κάπως έτσι άνοιξε ο δρόμος για τις επόμενες γενιές..

Σήμερα ούτε η Τούμπα είναι ίδια..ούτε ο ? ΑΟΚ..

Μακάρι να γυρνούσα το χρόνο πίσω..

Να έβλεπα τον Λάρυ, τον Τσινίτα, τον γύφτο απ το Μπραχάμι για να δω τον ? ΑΟΚ πρωταθλητή..στο άλμα εις ύψος...

Α ρε γαμημένε χρόνε..είσαι ανίκητος..

Την ΑΕΚ όμως δεν θα τη νικήσεις ποτέ...

Δεν μπορεί κανείς..να σταματήσει το ταξίδι μιας ζωής..

Ξανα, ξανά χανούμια στο Βορρά...

Μείνετε Ενωμένοι...

Edited by GIANNHS
  • Δικεφαλάκι 4
Link to comment
Share on other sites

Ετοιμαζόμουν να ανεβάσω το ιδιο, οπότε απλά προσθέτω τη φωτό που συνοδευει το κειμενο του ? αρτιζανου.

Οπως λεει και το κειμενο του παρτιζάνου το 1985  ηταν η πρωτη φορα στα 80ς που εγινε εξεδρα απο οπαδους αθηναικής ομάδας στη Τούμπα. . Οσο για τα πρωτα χρόνια των 80ς που αναφερει "Εκείνα τα χρόνια..πηγαίναμε με τα πούλμαν..και “σπάγαμε” σε παρέες 3-4 ατόμων..ταξί..και ραντεβού στο ? ανόραμα..καφέ..φαγητό σκασμού..γλυκό για τις “υπογλυκαιμίες”..και μετά με θέα όλη την Θεσ/νικη κατεβαίναμε στο γήπεδο χαμένοι στο πλήθος για να μην μας καταλάβουν..εχει αναφερθει και ο Βασιλης ο Αλάτης από τους παλιούς του ΚΜ.

 

? αντως στα 70ς νομίζω κανονικά γινοταν εξεδρα στη Τουμπα απο ολους, στα 80ς δυσκόλεψαν τα πραγματα , ως που σιγα σιγα εγινε παιδικη χαρά. Και σε αυτο, οπως και σε πολλά άλλα η Οριτζιναλ ανοιξε τον δρομο.
 

18194160_1192710874172869_81374811162965

  • Δικεφαλάκι 1
Link to comment
Share on other sites

  • 6 months later...

Αφού συζητάμε για παλιές  φωτογραφίες σε άλλο τόπιτς. Αυτή τραβήχτηκε μέσα από το πέταλο του Αλκαζάρ το 93, σε εναν αγωνα που νικησαμε 1-0 με απευθειας εκτελεση φαουλ του Μητροπουλου.Ωραια εκδρομη ηταν, καμια 40αριά πουλμανάκια κτλ. 

Ενα πουλμαν της οριτζιναλ νομιζω ειχε ανεβει απο την παρασκευη τρικαλα για ενα φαιναλ φορ της Α2 στο βολει που γινοταν εκει.

larisaaek.jpg

  • Δικεφαλάκι 4
Link to comment
Share on other sites

 αναβει κοκκινο και παω σε μεσηλικα οδηγο και πριν προλαβω καν να ρωτησω ανοιγει το παραθυρο και μου δείνει ενα κατοσταρικο και ξεκιναει ........ με περασε για αλβανο ζητιανο ....... 

Καύλα το όλο κείμενο, αλλά ντάξει εδώ πέθανα!!

Link to comment
Share on other sites

  • George_D featured this topic
  • 3 years later...

Θα μπορούσα να το βάλω στο καλημέρα ΑΕΚάρα μου, αλλά καλύτερα εδώ. 

Από την σελίδα εκτός έδρας στο face, εκδρομή στα τρίκαλα το 83, σε αγώνα με την ΑΕΛ. Η Original στα πρώτα της βήματα. 

 

Μπορεί να είναι εικόνα 1 άτομο, στέκεται και εξωτερικοί χώροι

  • Δικεφαλάκι 4
Link to comment
Share on other sites

'Αλλη μία άλλων εποχών,  από εκδρομή της Οριτζιναλ  στο Μιλάνο, για τον αγώνα με την Ιντερ του Ρουμενιγκε το 86. Διακρίνεται αριστερά ο σημερινός σύμβουλος επικοινωνίας της ΠΑΕ ΑΕΚ ,τότε, από ότι ξέρω, γνωστός στην Οικογένεια ως Γιάννης ο φοιτητής. 

Μπορεί να είναι εικόνα 9 άτομα και άτομα που στέκονται

  • Δικεφαλάκι 4
Link to comment
Share on other sites

Και μια τελευταία. Στον δρόμο προς την Μασαλία, το 1989. Διακρίνονται κάποιες μυθικές μορφές της Original. 

Μπορεί να είναι εικόνα 9 άτομα, άτομα που κάθονται και άτομα που στέκονται

  • Δικεφαλάκι 3
Link to comment
Share on other sites

Please sign in to comment

You will be able to leave a comment after signing in



Sign In Now
 Share

×