Jump to content

Recommended Posts

Συμφωνώ απόλυτα με τα περί γούστου στις καλλιτεχνικές εκφράσεις. Ο καθένας δικαιούται να του αρέσει να ακούει, να διαβάζει, να βλέπει ότι τον ευχαριστεί και τον κάνει να νιώθει όμορφα.

Αυτό όμως δεν αναιρεί την αντικειμενική αξιολόγηση του καλλιτέχνη. Αυτή έρχεται κυρίως από τους ομότεχνους για ευνόητους λόγους.

Ψάχνω ακόμη ΕΝΑΝ τραγουδιστή, συνθέτη, στιχουργό, μουσικό που να έχει πει "Έλα μωρέ, δεν ήταν και τίποτα σπουδαίο ο Καζαντζίδης".

Επειδή αναφέρθηκε παραπάνω ότι ο Καζαντζίδης δεν ήταν "ποιοτικός" στην αρχή και ο μύθος του χτίστηκε εκ των υστέρων, ας δούμε κάποιες λεπτομέρειες του θέματος.

Ο Καζαντζίδης εξ αρχής "ξεκαθάρισε" ποιό ήταν το κοινό του, σε ποιούς απευθυνόταν. Πολύ αργότερα το κατέγραψε και στην εισαγωγή του "Υπάρχω" :

 

Η "ελίτ" ή ακόμη καλύτερα η "ψευδοελίτ" της εποχής που από τη μιά λαχταρούσε η ψυχή της μπουζούκι και λάϊκό τραγούδι αλλά από την άλλη δεν "καταδεχόταν" να έχει το ίδιο ίνδαλμα με την πλέμπα, είδε "το φως το αληθινόν" όταν ο Μίκης έδωσε στον Μπιθικώτση τα μεγάλα έργα του και αναγορεύτηκε ο Μπιθικώτσης σε "αντίπαλον δέος" του Στέλιου.

Επειδή όμως ο Μπιθικώτσης δεν γεννήθηκε ούτε στην Εκάλη ούτε στο Ψυχικό αλλά στο Περιστέρι και τα παντελόνια που φόραγε κουμπώνανε κανονικά μπροστά και όχι στο πλάι με κόπιτσες, η "απάντηση" ήρθε από τον ίδιο :

 

Ως προς το εκ των υστέρων "χτίσιμο" του μύθου, για να γίνει κάτι τέτοιο χρειάζονται προϋποθέσεις.

Πως να "χτιστεί" μύθος για κάποιον που ΔΕΝ τον παίζουν τα ΜΜΕ, ΔΕΝ εμφανίζεται σε κέντρα, ΔΕΝ κυκλοφορεί νέα δισκογραφία και γενικότερα ΔΕΝ εξυπηρετεί το σύστημα με τις ιδέες του και τον τρόπο ζωής του ?

Ο μύθος του Καζαντζίδη χτίστηκε από την τεράστια μοναδική φωνή του, το ρεπερτόριο του που άγγιζε τον πολύ κόσμο και την προσωπικότητα του.

Δεν το λέω εγώ, το είπαν οι Γερμανοί τελωνειακοί της δεκαετίας του '60 με την έκπληξη τους για όσα έβλεπαν στις φτωχικές βαλίτσες των μεταναστών, το είπε ο -θέσει αντι-Καζαντζιδικός αρχικά και υπέρμαχος της "κλαψονμουνίασης"- "φίλος και Ενωσίτης" Λευτέρης Παπαδόπουλος για όσα βίωσε σε καφενείο στη Γερμανία, τα είπε ο Άκης Πάνου για την πρώτη φορά που είδε live τον Καζαντζίδη πηγαίνοντας με τον Μουρκάκο στον "Αστέρα" στα Γερμανικά :

 

Το καλλιτεχνικό κύκλωμα και το σταρ σύστεμ είναι τα πλέον αδηφάγα που υπάρχουν στον πλανήτη και αγριεύουν όλο και περισότερο με το πέρασμα του χρόνου. Καθυστερεί κάποιος ένα χρόνο να εμφανιστεί δημόσια και χάνεται από προσώπου γης, σβήνεται από τον χάρτη.

Ο Καζαντζίδης σταμάτησε 33 χρονών το 1965 να εμφανίζεται δημόσια (κέντρα, συναυλίες κλπ), εξαφανίστηκε από την νέα δισκογραφία για χρόνια με τη γνωστή ιστορία "εποχές Καζαντζίδη - Μάτσα", αποκλείστηκε από όλα τα ΜΜΕ συντεταγμένα και όταν επανήλθε το '87, ΕΙΚΟΣΙΔΥΟ χρόνια μετά την τελευταία δημόσια εμφάνιση του στου Μαργωμένου και ΔΩΔΕΚΑ χρόνια μετά το "Υπάρχω", σκοτωθήκανε οι μαγαζάτορες να τον κλείσουν για εμφανίσεις, ακουμπήσανε στα πόδια του ΟΑΚΑ, Καυταντζόγλειο ή όποιον άλλο χώρο ήθελε εκείνος για να εμφανιστεί και γενικά καταλάβαιναν όλοι ότι όπου εμφανιζόταν θα βούλιαζε ο τόπος.

Γιατί άραγε ????

Σημ. @NIS21 : Για να λέμε αλήθειες. Ναι, Νεοϊωνιώτης, το σπίτι του στην Αλαΐας υπάρχει ακόμη. Με το ποδόσφαιρο δεν είχε σχέση οπαδική ή έστω φιλάθλου. Φίλος με Νεστορίδη, Παπαϊωάννου λόγω μπουζουκιών, Ποντιακής καταγωγής και τα ρέστα. Στον Ύμνο "συμμετείχε". Κατά καιρούς έχει δηλώσει διάφορα όπως το "είμαι τα 3 Π, Πόντιος, ΠΑΣΟΚ και ΠΑΟΚ". Δεν τον κατατάσσω στους "ΑΕΚτζήδες". Ίσως "φίλα προσκείμενος" ή "παρίσταμαι και χαιρετίζω" (ορολογία ΠΑΣΟΚ).

  • Δικεφαλάκι 5
Link to comment
Share on other sites

Να επισημάνω και ένα ακόμη άξιον απορίας  ..."παράδοξο".

Ισχυρίστηκα παραπάνω ότι μπορώ να "ρίξω τον server" με τραγούδια του Καζαντζίδη κάθε άλλο παρά "κλαψομούνικα".

Μπορώ να κάνω το ίδιο με τραγούδια συναδέλφων του που τον ΑΝΑΦΕΡΟΥΝ ή ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ σε αυτόν. Κάτι μοναδικό που δεν έχει συμβεί με άλλον τραγουδιστή ιστορικά σε τέτοια έκταση (μεμονωμένα περιστατικά υπάρχουν βεβαίως).

Μικρό δείγμα (ας μην ανησυχεί ο server) :

"Πέλαγο η φωνή του Καζαντζίδη"

 

"Όταν ο Στέλιος λέει Αχ"

"Του Στέλιου τα τραγούδια, βενζίνα των φτωχών"

 

  • Δικεφαλάκι 2
Link to comment
Share on other sites

Χωρίς αντικειμενικά κριτήρια, δεν υπάρχει αντικειμενική αξιολόγηση. Σίγουρα όμως   η υποκειμενική άποψη ενός καλλιτέχνη είναι πιο βαρυνουσα από κάποιου που δεν έχει σχέση με το "άθλημα". Το ότι δεν βγήκε ένας καλλιτέχνης να πει "έλα μωρέ ποιος είναι ο καζαντζίδης" δεν σημαίνει και ότι όλοι τον θεωρούν σπουδαίο, μπορεί απλά κάποιοι να μην έχουν εκφράσει άποψη. 

Για τον μύθο περί καζαντζίδη, έχει να κάνει και με την ιδέα ότι "όλη η φτωχολογια της χώρας  εκφραζοταν με τα τραγούδια του". 

Link to comment
Share on other sites

Βέβαια έχουμε μπερδέψει τις συζητήσεις. Η υποκειμενική αλλά βαρυνουσα  άποψη των καλλιτεχνων για έναν άλλο, μπορεί να έχει να κάνει με την φωνή ενός τραγουδιστή. Μπορεί όντως με την φωνή του να μπορούσε να μαγέψει. Η μαγεία που ασκεί η τέχνη είναι αίσθηση, άρα δεν κατατασεται στα αντικειμενικά. 

Ένα τραγούδι δεν είναι μόνο η φωνή όμως. Το "κλαψομουνικο" που έγραψα έχει να κάνει με το ύφος των τραγουδιών που ερμήνευε, τουλάχιστον πολλών από αυτών και σίγουρα είναι υποκειμενικό. Για την "Κωνσταντινούπολη" εμένα μελό μου φαίνεται. 

Link to comment
Share on other sites

@Νονός

Με γαμησες λιγο αλλα για να το λες εσυ ετσι θα ειναι.

Νομιζα οτι λογω Μιμη εσκαγε και γηπεδο που που.

Για τον υμνο εχω ακουσει οτι τον εχει γραψει η τον εχει μελοποιησει.

 

 

Link to comment
Share on other sites

Η συζητηση εχει αρχισει απο μενα που ειπα το αντικειμενικα για να ξεχωρισω τη συνδεση του με την ΑΕΚ που τελικα δεν ειναι και τοσο στενη ?και εχει φτασει ουρανο αλλα ενταξει ΚΜ ειναι αυτο λογικο.

Link to comment
Share on other sites

Ισχυει. Την μουσικη εγραψε. Επισης μην το παιρνεις κατακαρδα. Οι τοτε ποντιοι αν δεν ηταν καυλωμενοι δηλωναν ΑΕΚ κ Μπαοκ. 

Εδω το δηλωνε ο χαφιες... 

Link to comment
Share on other sites

Just now, NIS21 said:

Η συζητηση εχει αρχισει απο μενα που ειπα το αντικειμενικα για να ξεχωρισω τη συνδεση του με την ΑΕΚ που τελικα δεν ειναι και τοσο στενη ?και εχει φτασει ουρανο αλλα ενταξει ΚΜ ειναι αυτο λογικο.

Να ανοίξουμε ξεχωριστό τοπικ, για το αν υπάρχει αντικειμενικοτητα στην τεχνη και να καλέσουμε και τον bon Viveur. 

Link to comment
Share on other sites

47 minutes ago, Rayo Vallecano 21 said:

Να ανοίξουμε ξεχωριστό τοπικ, για το αν υπάρχει αντικειμενικοτητα στην τεχνη και να καλέσουμε και τον bon Viveur. 

Ναι για να απλοποιηθουν τα πραγματα και να μπουν σε μια σειρα..?

Link to comment
Share on other sites

9 hours ago, NIS21 said:

Για τον υμνο εχω ακουσει οτι τον εχει γραψει η τον εχει μελοποιησει.

 

 

 

9 hours ago, BillR21 said:

Ισχυει. Την μουσικη εγραψε.

@NIS21 και @BillR21 ομοίως ...

Το "τραγούδι" είναι "περασμένο" στο όνομα του Καζαντζίδη σύνθεση και στίχοι ο Χρήστος Κολοκοτρώνης. Το γράφει και στο δισκάκι, το γράφουμε και στην ΑΕΚpedia. Είναι η οφίσιαλ εκδοχή.

image.jpg

ΑΛΛΑ ... επειδή εδώ είναι ΚουΜου και όχι "Σφηνάκια" ή "λέω δελτίο στην ΕΡΤ και στο διάλειμμα -Μια ιστορία θα σας πω για τον Ιστόριο της ΑΕΚ-" ακούτε εμένα πού 'λεγε κι ο Γιάτσεκ.

Το 60% της Ελληνικής δισκογραφίας μέχρι και τα μισά των 80's άλλα γράφονται στους δίσκους και αλλού είναι η αλήθεια.

Όπως σας το έγραψα. "Συμμετείχε".

ΘέΤε και ... ποσοστά στη δημιουργία ?

30% Νικολόπουλος

50% Κολοκοτρώνης

20% Στέλιος

Σας τα εξηγώ ωRαία ? :lol:

  • Δικεφαλάκι 1
Link to comment
Share on other sites

11 hours ago, Νονός said:

Συμφωνώ απόλυτα με τα περί γούστου στις καλλιτεχνικές εκφράσεις. Ο καθένας δικαιούται να του αρέσει να ακούει, να διαβάζει, να βλέπει ότι τον ευχαριστεί και τον κάνει να νιώθει όμορφα.

Αυτό όμως δεν αναιρεί την αντικειμενική αξιολόγηση του καλλιτέχνη. Αυτή έρχεται κυρίως από τους ομότεχνους για ευνόητους λόγους.

Ψάχνω ακόμη ΕΝΑΝ τραγουδιστή, συνθέτη, στιχουργό, μουσικό που να έχει πει "Έλα μωρέ, δεν ήταν και τίποτα σπουδαίο ο Καζαντζίδης".

Επειδή αναφέρθηκε παραπάνω ότι ο Καζαντζίδης δεν ήταν "ποιοτικός" στην αρχή και ο μύθος του χτίστηκε εκ των υστέρων, ας δούμε κάποιες λεπτομέρειες του θέματος.

Ο Καζαντζίδης εξ αρχής "ξεκαθάρισε" ποιό ήταν το κοινό του, σε ποιούς απευθυνόταν. Πολύ αργότερα το κατέγραψε και στην εισαγωγή του "Υπάρχω" :

 

Η "ελίτ" ή ακόμη καλύτερα η "ψευδοελίτ" της εποχής που από τη μιά λαχταρούσε η ψυχή της μπουζούκι και λάϊκό τραγούδι αλλά από την άλλη δεν "καταδεχόταν" να έχει το ίδιο ίνδαλμα με την πλέμπα, είδε "το φως το αληθινόν" όταν ο Μίκης έδωσε στον Μπιθικώτση τα μεγάλα έργα του και αναγορεύτηκε ο Μπιθικώτσης σε "αντίπαλον δέος" του Στέλιου.

Επειδή όμως ο Μπιθικώτσης δεν γεννήθηκε ούτε στην Εκάλη ούτε στο Ψυχικό αλλά στο Περιστέρι και τα παντελόνια που φόραγε κουμπώνανε κανονικά μπροστά και όχι στο πλάι με κόπιτσες, η "απάντηση" ήρθε από τον ίδιο :

 

Ως προς το εκ των υστέρων "χτίσιμο" του μύθου, για να γίνει κάτι τέτοιο χρειάζονται προϋποθέσεις.

Πως να "χτιστεί" μύθος για κάποιον που ΔΕΝ τον παίζουν τα ΜΜΕ, ΔΕΝ εμφανίζεται σε κέντρα, ΔΕΝ κυκλοφορεί νέα δισκογραφία και γενικότερα ΔΕΝ εξυπηρετεί το σύστημα με τις ιδέες του και τον τρόπο ζωής του ?

Ο μύθος του Καζαντζίδη χτίστηκε από την τεράστια μοναδική φωνή του, το ρεπερτόριο του που άγγιζε τον πολύ κόσμο και την προσωπικότητα του.

Δεν το λέω εγώ, το είπαν οι Γερμανοί τελωνειακοί της δεκαετίας του '60 με την έκπληξη τους για όσα έβλεπαν στις φτωχικές βαλίτσες των μεταναστών, το είπε ο -θέσει αντι-Καζαντζιδικός αρχικά και υπέρμαχος της "κλαψονμουνίασης"- "φίλος και Ενωσίτης" Λευτέρης Παπαδόπουλος για όσα βίωσε σε καφενείο στη Γερμανία, τα είπε ο Άκης Πάνου για την πρώτη φορά που είδε live τον Καζαντζίδη πηγαίνοντας με τον Μουρκάκο στον "Αστέρα" στα Γερμανικά :

 

Το καλλιτεχνικό κύκλωμα και το σταρ σύστεμ είναι τα πλέον αδηφάγα που υπάρχουν στον πλανήτη και αγριεύουν όλο και περισότερο με το πέρασμα του χρόνου. Καθυστερεί κάποιος ένα χρόνο να εμφανιστεί δημόσια και χάνεται από προσώπου γης, σβήνεται από τον χάρτη.

Ο Καζαντζίδης σταμάτησε 33 χρονών το 1965 να εμφανίζεται δημόσια (κέντρα, συναυλίες κλπ), εξαφανίστηκε από την νέα δισκογραφία για χρόνια με τη γνωστή ιστορία "εποχές Καζαντζίδη - Μάτσα", αποκλείστηκε από όλα τα ΜΜΕ συντεταγμένα και όταν επανήλθε το '87, ΕΙΚΟΣΙΔΥΟ χρόνια μετά την τελευταία δημόσια εμφάνιση του στου Μαργωμένου και ΔΩΔΕΚΑ χρόνια μετά το "Υπάρχω", σκοτωθήκανε οι μαγαζάτορες να τον κλείσουν για εμφανίσεις, ακουμπήσανε στα πόδια του ΟΑΚΑ, Καυταντζόγλειο ή όποιον άλλο χώρο ήθελε εκείνος για να εμφανιστεί και γενικά καταλάβαιναν όλοι ότι όπου εμφανιζόταν θα βούλιαζε ο τόπος.

Γιατί άραγε ????

Σημ. @NIS21 : Για να λέμε αλήθειες. Ναι, Νεοϊωνιώτης, το σπίτι του στην Αλαΐας υπάρχει ακόμη. Με το ποδόσφαιρο δεν είχε σχέση οπαδική ή έστω φιλάθλου. Φίλος με Νεστορίδη, Παπαϊωάννου λόγω μπουζουκιών, Ποντιακής καταγωγής και τα ρέστα. Στον Ύμνο "συμμετείχε". Κατά καιρούς έχει δηλώσει διάφορα όπως το "είμαι τα 3 Π, Πόντιος, ΠΑΣΟΚ και ΠΑΟΚ". Δεν τον κατατάσσω στους "ΑΕΚτζήδες". Ίσως "φίλα προσκείμενος" ή "παρίσταμαι και χαιρετίζω" (ορολογία ΠΑΣΟΚ).

Εν τω μεταξύ ο μεγάλος κατά την γνώμη μου Άκης  Πάνου, ειλικρινής, λέει ότι στην αρχή δεν τον είχε σε ιδιαίτερη εκτίμηση τον Καζαντζίδη. Που ξέρεις,  όλα αυτά αυτά που ανέβασες, θα αναγκαστώ να τα ακούσω στο τέλος και μπορεί να αλλάξω γνώμη και εγώ :)

  • Δικεφαλάκι 1
Link to comment
Share on other sites

Επειδή η κουβέντα ξεκίνησε από τον Διονυσίου και -κατά συνήθεια ΚΜ- πήγε όπου πήγε, να ξεκαθαρίσω κάτι και απέναντι στον πατριώτη μου @parakmiakos που θεωρεί τον Στράτο τον μεγαλύτερο λαϊκό τραγουδιστή.

"Βαριά" φωνή και ο Στράτος. Φωνάρα. Τον γουστάρω και τον αγαπώ !

Με κάπως "προσανατολισμένη" θεματολογία στο ρεπερτόριο.

Το ατού του Διονυσίου, ο "άσσος" του ήτανε η ΠΙΣΤΑ. Εκεί δίκαζε και περνούσε και εφετείο μαζί. Το προσωνύμιο που του είχανε δώσει ("το γεράκι της πίστας") ήταν ακριβώς έτσι. 

Για μένα και σύμφωνα με όσα έχουν δει τα μάτια μου ΔΥΟ άνθρωποι διαφεντέψανε την πίστα τόσο απόλυτα και ολοκληρωτικά. Ο Στράτος και ο Τόλης. Μετά έκλεισε το εργοστάσιο. Τέλος.

Λέγανε και για τον (ΑΕΚάρα) Χρηστάκη αλλά όταν τον είδα σε πίστα ήμουνα πιτσιρίκος και η άποψη μου δεν μετράει. Έσκιζε πουκάμισα και τέτοια.

Διονυσίου - Βοσκόπουλο όμως που τους είδα πάμπολλες φορές, το υπογράφω. ΑΦΕΝΤΙΚΑ στην πίστα. Ξερά.

Να έχεις μπροστά σου στα πρώτα τραπέζια το 30% του ΑΕΠ της χώρας κι εσύ να σηκώνεις το φρύδι (το ΕΝΑ, ποτέ και τα δύο) και να ισιώνεις τις μανσέτες με τα ξενόκουμπα μέσα από το μανίκι του σακακιού. "Συγγνώμη κύριε, ποιός είστε ?" Απόλυτα αρσενικά και άρχοντες στην πίστα.

Βέβαια σε αυτό βοηθούσε -πιστεύω- και το κοινό (με διαφορετικό ... "χρώμα";)) πάθος τους .... No details.

  • Δικεφαλάκι 1
Link to comment
Share on other sites

11 hours ago, parakmiakos said:

Πάρε ένα κάτω στα λεμοναδικα τώρα να θυμηθείς την παλια σου γειτονιά. 

 

Οι (πολύ) παλιοί μάγκες στον Πειραιά τραγουδάγανε "κυρ Αρταβάνη μη βαράς", όπου Αρταβάνης θρυλικός τω πάλαι αστυνομικός διευθυντής Πειραιά εφάμιλλος Μπαϊρακτάρη κλπ.

  • Δικεφαλάκι 1
Link to comment
Share on other sites

On 5/12/2020 at 8:29 PM, BillR21 said:

 

Ο καζαντζιδης ειναι κορυφαιος στο ειδος του, οπως ξερω η μαντονα στο δικο της κ ας μην μπορω να την ακούσω. 

Άστα αυτά και παραδέξου ότι κατά βάθος σου αρέσει η μαντονα και σένα. 

Link to comment
Share on other sites

Τωρα ειδα εκτός από τα σχόλια για την αξία του σαν τραγουδιστή, είχε πει και άλλα για τον Καζαντζίδη ο Πάνου. Βέβαια το τι είναι σαν άνθρωπος ο καθένας δεν έχει να κάνει, και για τον Πάνου μπορείς να πεις πολλά. 

 

Link to comment
Share on other sites

Οι άνθρωποι τείνουν να γίνονται ειλικρινείς όταν διαισθάνονται πως πλησιάζει το τέλος .......

(Στου "Κουμπούρα" λίγο πιο πάνω από το γήπεδο της ΠΡΟΟ)

 

  • Δικεφαλάκι 1
Link to comment
Share on other sites

"Εγώ άνδρας γεννήθηκα και άνδρας θα πεθάνω" είπε ο Πάνου για την δολοφονία του φίλου της κόρης του. Πολύ "ανδρικη"  πράξη, σαν μουσικό  τον λατρεύω αλλά δεν το χω με την εξιδανικευση. Ανεξαρτητα από αυτό, γενικά. 

Link to comment
Share on other sites

Περί Άκη Πάνου ...

Ο Άκης ήταν μια ιδιόμορφη περίπτωση ανθρώπου. Με τον δικό του κώδικα "επικοινωνίας" με τους ανθρώπους. Εξ αυτής της ιδιομορφίας προέκυψε και το όποιο ταλέντο στη μουσική δημιουργία. Άρα "πάνε πακέτο" και δεν μπορούν να διαχωριστούν.

Ένας άνθρωπος "take him or leave him" ας πούμε.

"Δύσκολος" χαρακτήρας τόσο επαγγελματικά όσο και στα προσωπικά του. Η εμμονή του να μην δώσει στον Καζαντζίδη τον "Τρελλό" και πολύ περισσότερο η φιλοσοφική ανάλυση των αιτίων της άρνησης που έχει δώσει κάποτε ο ίδιος, λένε πολλά για τον τρόπο που σκεφτόταν και αντιμετώπιζε τα πράγματα.

Ο συνήγορος του στην περιβόητη και καταλυτική δικαστική υπόθεση Κατσαντώνης τον έχει σκιαγραφήσει άριστα σε συνεντεύξεις μετά τον θάνατο του.

Ας πάμε τώρα στην περίφημη "πράξη" ...

Δεν νομίζω πως περιγράφεται επαρκώς με τη φράση "δολοφόνησε τον φίλο της κόρης του". Ακούγοντας αυτό κάποιος που δεν ξέρει τα στοιχεία της υπόθεσης, πιθανώς να φανταστεί δύο ερωτευμένα εικοσάχρονα παιδιά που ο πατέρας - "τέρας" δεν εγκρίνει την σχέση και καθαρίζει τον υποψήφιο γαμπρό. Κάθε άλλο παρά αυτό ίσχυε στην περίπτωση. Ο μακαρίτης ο Γιαλαμάς ήτανε "γνωστός" στην πιάτσα της περιοχής όσο ήταν εν ζωή ασχέτως αν μετά θάνατον επιχειρήθηκε και επετεύχθη η αγιοποίηση του αποθανόντος.

Και στην τελική μήπως ο Άκης Πάνου έπραξε αυτό που θα θέλαμε να μπορούμε να πράξουμε όλοι μας αλλά επειδή δεν έχουμε την δύναμη και τα κότσια να το κάνουμε διαλέγουμε "την κουρτίνα 2" με την πολίτικαλυ κορέκτ θέση της απεχθούς ενέργειας με γαρνιτούρα φράσεις τύπου "ζούγκλα καταντήσαμε", "σκουριασμένο μυαλό ο δολοφόνος", "έχει μείνει στη δεκαετία του '30" και άλλα τέτοια ????

Link to comment
Share on other sites

   Νομίζω με την θέληση της είχε πάει μαζί του πάντως. Αυτό με την κορεκτιλα έχει γίνει και λίγο καραμέλα. Ο θαυμασμός για την καλλιτεχνική αξία κάποιου μπορεί να διαχωριστεί από την άποψη που έχουμε για αυτόν σαν άνθρωπο,ασχετα αν τεινουμε να εξιδανικευουμε όσους θαυμάζουμε καλλιτεχνικά. 

Link to comment
Share on other sites

Please sign in to comment

You will be able to leave a comment after signing in



Sign In Now
 Share

×