Πρωταθλήτρια 2017-2018

[stavros 9-11]

Έχοντας μεγαλώσει μακριά από την ΑΕΚ και σε σόι 90% ΑΕΚ αλλά χωρίς κανένα απολύτως ενδιαφέρον για την ομάδα, εμένα δεν με πήγαιναν στο γήπεδο.

 

Η πρώτη-πρώτη κάψα που ένιωσα γι αυτή την ομάδα ήταν εκεί στα 7-8. Πήγαινα να παίξω μπάλα στο σχολείο της μικρής μας πόλης και κάποια στιγμή αργά το απόγευμα γυρνούσα σπίτι. Ναι όσο κι αν φαίνεται απίστευτο σε όσους μεγαλώσατε στην Αθήνα και είστε λίγο πιο μικροί, εμείς από τα 7 μας πηγαίναμε μόνοι μας να παίξουμε χωρίς επιτήρηση γονέων κλπ. Επίσης εκείνα τα χρόνια δεν είχε τόσα πολλά αυτοκίνητα και στην επαρχία λίγο πολύ όλοι παρκαραν το αμάξι τους στην ίδια θέση κάθε μέρα.

 

Είχα μπανισει λοιπόν ένα αυτοκίνητο που στο πίσω μέρος του είχε κολλημένο ένα αυτοκόλλητο που έγραφε πόσο σ' αγαπώ κανείς δεν ξέρει gate 21.

 

Κάθε απόγευμα περνούσα από τον ίδιο δρόμο για να δω αυτό το αυτοκόλλητο. Ήταν ψυχοθεραπεία, ήταν αρρώστια σκέτη. Ναι ένα αυτοκόλλητο έπαιξε το ρόλο του στο να με κολλήσει με αυτή την ομάδα.

Και πάντως ρε μάγκες μόνο όσοι ήμασταν ΑΕΚ επικοινωνούσαμε με αυτό τον τρόπο. Οι γαυροβαζελοι της παρέας πάντα το έβλεπαν επιφανειακά. Οι βαζελες δηλ γιατι γαύροι δεν υπήρχαν στη γενιά μου (απίστευτο ε).

Όσοι ήμασταν ΑΕΚ είχαμε άλλους κώδικες επικοινωνίας.

 

Όταν μια φορά με πήραν τα κλάματα στο γήπεδο μετά από μια βαριά ήττα εκτος έδρας ερχόταν και μου λέγανε να μη στενοχωριέμαι κλπ. Δε μπορούσαν να καταλάβουν ότι στενοχωρήθηκα για τον κόσμο μας που ήταν πάρα πολύς, όχι για μένα.

 

Για αυτό και χαίρομαι πολύ με το πρωτάθλημα. Για μένα δεν αλλάζει κάτι, χαίρομαι όμως για τον κόσμο μας, που θα γίνουν κι άλλα παιδιά ΑΕΚ κλπ.

[yiannis_21]

1. Μεγαλωμένος από πατέρα γαύρο και φανατικό έχω να πω ότι ήταν πολύ εντονότερα τα συναισθήματα μέσα στο σπίτι. Μάνα που όποτε έπαιζε ολυμπιακός - χι,ψι ομάδα ήτανε ολυμπιακός και όποτε έπαιζε ΑΕΚ ακόμα και με Ολυμπιακό ήταν ΑΕΚ λόγω υιού. Το μικρόβιο το κόλλησα από τον θείο μου αρκετά αλλά ήτανε και ο Ντέμης. Από μικρός ήθελα τη φανέλα του και ποτέ δεν είχα την τύχη να πάρω αντικείμενο ΑΕΚ ως τα 14 μου που αγόρασα τη μισή μπουτίκ της ΑΕΚ στη Ρόδο λόγω της πρώτης μου δουλειάς το καλοκαίρι και συνάμα μετά το ριστάρτ του Ντέμη. 

 

Εμπειρίες αρκετές από μικρός αλλά στο μυαλό μου έγινε εγκυκλοπαίδεια στην πρώτη σεζόν του Φερέρ. Θυμάμαι τα ματς με την Χαρτς, την ισοπαλία με παοκ-ατρόμητο-όφη σαν χθες. ΑΕΚ στις περιοχές μου δεν υπάρχει όσο παναθηναικός για παράδειγμα λόγω Μιχάλη Κωνσταντίνου (Ελ. Επαρχία Αμμοχώστου). Γιασεμάκης και Κωνσταντίνου έκαναν ζημιά στην περιοχή. Οι παλιοί ΑΕΚτζήδες (θείος μου και λοιποί κολλημένοι με Ντούσαν που για μένα ήταν μαύρο πρόβατο όταν άρχισα να διαβάζω στο ίντερνετ και να αντιλαμβάνομαι το μίσος, την πίκρα και την απογοήτευση.

 

Μετά το 05 ήμουνα και στο φόρουμ οπόταν έδεσε το γλυκό. Θυμάμαι πολλά σκαμπανεβάσματα στην ψυχολογία μου, κυριότερα που με σημαδέψανε αρνητικά ήταν το γκολ του μητρογλου με τη λάρισα στο καραιτάβλι όταν χάσαμε το πρωτάθλημα το 08, το χαμένο κύπελλο στο 4-4 με αποτέλεσμα και το πιο σημαντικό η πεσάδα. Στην πεσάδα πραγματικά συνειδητοποίησα το κόπλεξ και τον φόβο όλων των απέναντι προς την ΑΕΚ. Πρώτος χρόνος πανεπιστημίου, όνειρα για ευρωπαικά ταξίδια και αντ'αυτού καταλήγω να βλέπω την πεσάδα. Η πεσάδα ίσως με στοίχειωσε πολύ περισσότερο απ'ότι νόμιζα, εφόσον είχε και επιρροή στο να αρχίσω το τσιγάρο στα 22 μου, χωρίς να έχω δοκιμάσει έστω και μετά από φίλους, στρατό κτλ. 

 

Το ριστάρτ με αναπτέρωσε, αλλά πάντα στο μυαλό έχω το προηγούμενο ριστάρτ. ΑΕΚ είδα από κοντά λίγες φορές, 4 στο σύνολο. Η τελευταία με αστέρα φέτος. 

 

Το πρωτάθλημα με κάνει να ατενίζω αισιόδοξα. Δεν θέλω να λέω μεγάλα λόγια, αλλά αν συνεχίσουμε έτσι πιστεύω ότι αυτό το πρωτάθλημα θα είναι πολύ μικρό σε αυτά που έρχονται.

 

2.Στιγμές που μας άλλαξαν φέτος. 

α) Για μένα ο κύριος συντελεστής επιτυχίας είναι όταν ο Μελισσανίδης έδωσε εντολή άνωθεν να κοπεί το πριόνισμα στον Χιμένεθ από Τσάταλη και λοιπούς. Ο Μανόλος μετά από το ματς με τον Αστέρα Τρίπολης γάζωσε σε όλα τα σημεία: Condition, τακτική, ψυχολογία, ροτέισιον. 

β) Ανατροπές: Έχτισες μέταλλο. 

γ) Κόσμος - Αλλαγή ψυχολογίας: Δεν φοβάται πλέον ο κόσμος την ομάδα καθόλου έστω και αν δεν την στηρίζει στο γήπεδο. πριν την πεσάδα κάθε χρόνο είχες μια 3άρα η 4άρα. Φέτος άλλαξε το νιώθεις ότι αν χάσεις θα χάσεις γιατί δεν μπαίνει η πόρνη η μπάλα, ή θα σε πέσει πριόνι από διαιτητές.

 

3. Πρωτεργάτες

 

1. Μανόλο Χιμένεθ

2. Καρβουνίδης

3. ΑΕΚ - FAMILY

 

Είναι και άλλα πολλά που θέλω να γράψω αλλά τα σκέφτομαι με συναισθήματα οπόταν δεν έχω την ηρεμία να τα βάλω σε μια ορθολογική σειρά για να βγάλουν νόημα. 

[Sepultura21]

1.Μεναμε Λαρισα, ο πατερας μου ηταν βασικα Πιερικος και ειχε σαν 2η ομαδα την ΑΕΚ...βασικα ποδοσφαιροφιλος...Πιερικος τοτε (για 2 χρονια Α' Εθνικη). Εκεινη τη χρονια περασε απο την Κατερινη μονο η ΑΕΚ...γκολ του Δημητριαδη με βρωμοσουτο εξω απο την περιοχη...χρονια μετα το ειδα στο γιουτιουμπ και απογοητευτηκα... η παιδικη μου μνημη το θυμοταν απο το ημικυκλιο της σεντρας. Ε, εγινα ΑΕΚ. Οχι για τα πρωταθληματα, για εκεινο το γκολ

 

Λιτοχωρο, εκδρομη με το Δημοτικο στην εξωτικη Εδεσσα...το πρωτο μου κασκολ. ''ΑΕΚ-Ενωση''.

 

Πεμπτη Δημοτικου Κατερινη... ο πατερας μου καπου αλλου (νομιζω Αθηνα)....καποια στιγμη σε μια αδεια η ανακοινωση για μεταθεση στην Ξανθη...σκατα, αλλα το θεμα των ημερων ηταν η καθημερινη αναγνωση Ωρας για Σπορ....''Πριγκηπα μη φυγεις''...δεν ειχε ξαναμπει (ουτε και ξαναμπηκε απο τοτε) αθλητικη εφημεριδα στο σπιτι μας...''Βημα του Λαου της ΑΕΚ'' κι ενα μαλακισμενο να προσευχεται τοτε καθε βραδυ μπροστα στην εικονα της Παναγιας να μη φυγει ο Ντουσαν απ'την ΑΕΚ (τρολολολ). Δεν ξαναπροσευχηθηκα απο τοτε.

 

Επομενη χρονια στην εξωτικη Καβαλα....συγκινηση για τις ορδες κοσμου που εχεις στις εξεδρες (εκεινα τα χρονια μονο εσυ-ουτε καν ο ΠΑΟΚ μαζευες κοσμο εκει πανω, γαυροβαζελοι μαξ 100 ατομα)...ενα απιθανο πεναλτυ στον Ατματζιδη καθως καπακωνε τη μπαλα σε μια αντεπιθεση....οι ανεμοι της αλλαγης...

 

Την ιδια σεζον Ξανθη...σκορ 1-1 και στο '90 σε μια χαμενη μπαλια ο μαλλιας τερμας του ΑΟΞ (Ταληκριαδης?) βγαινει αψυχολογητα για χορτα...τον κρεμαει ο Κοντος εξω απο την περιοχη...1-2 κι ο Κοντος στα καγκελα (στο παλιο γηπεδο της Ξανθης)...ενα παιδακι που φορουσε μπορντω μπουφαν (ΜΠΟΡΝΤΩ) βρισκεται ξαφνικα 10 σειρες πιο χαμηλα, μακρια απ'τον πατερα του...εχω δει διακοσιες φορες απο τοτε το βιντεο στο γιουτιουμπ, ακομα ψαχνω το παιδακι με το μπορντω μπουφαν

 

Μια βραδια του Γεναρη του '97 το ματς ακυρωνεται λογω βροχοπτωσης...επαναλαμβανεται την επομενη μερα αλλα ο πατερας εχει υπηρεσια...στην Ταξιαρχια λοιπον πατερας και γιος ακουνε το ματς στο ραδιοφωνακι με το ιδιο μισος στα ματια...Μιλτιαδης Παναγιωτοπουλος εκφωνητης (που γινοντουσαν κοντρες στη σεντρα και ουρλιαζε) οποτε δεν μπορω να επιβεβαιωσω αν ηταν τοσο καταλυτικη η υπεροχη της ΑΕΚ σ'εκεινο το ματς.

 

Επομενη σεζον παιξαμε Ξανθη και πρωταθλημα και Κυπελλο και μας μπουκωσαν και τις 2 φορες...αγορασμενο ημερολογιο (πολυ μεγαλο μεγεθος) απο καποιο κλαμπ με 2 θεματα. Στην κατω μερια Ντουσαν στο φερετρο και γυρω του 5χιλιαρα, με την ατακα ''ουτε νεκρο δεν θελω να σε δω''. Στην πανω μερια ο Κοντος να πανηγυριζει το γκολ στο ΟΑΚΑ και η ατακα ''Σε βλεπει ο ΤΟΡΟΥΦΟΓΛΟΥ και τρεμει...'' Μετα το τελος του ματς ο πατερας μου ηθελε με το ζορι να παω το ημερολογιο στους παιχτες να μου το υπογραψουν. Τοτε δεν ημουν αλανι οπως τωρα  και ντρεπομουν...καθομουν σαν αγγουρι εξω απο το πουλμαν της ομαδας να βλεπω τα αλλα παιδακια να βγαινουν φωτογραφιες με ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΤΟ (το μουνι) Κελβιν Σεμπουε (!!!)...μετα το σκηνικο εγινε ακριβως ετσι. Βρισκω λιγο θαρρος, ανεβαινω στο πουλμαν απο την πισω πυλη και βλεπω μπροστα μου σαν πυργο ορθιο και (ω, τι εκπληξη) μουντρουχο Στελιο Μανωλα...χωνομαι αρον αρον στην 1η θεση που βρισκω για να κρυφτω (σ'αυτην που σε ολα τα λεοφωρεια βρισκεται πανω απ'τη χεστρα)...εκει καθοταν σκεφτικος (περιλυπος?) ο Τονι...μου χαμογελασε, μου εριξε μια τζιφρα, ικανοποιηθηκα κι εφυγα. Το ημερολογιο το εχασα στις μετακομισεις (αν το εχει κανεις θα ημουν υποχρεος).

 

Παρενθεση αυτο, πραγματικη ευλογια για την ΑΕΚ που ειχε καποτε ποδοσφαιριστη σαν τον Τονι Σαβεφσκι.

 

Μετα μεγαλωσαμε κι ηρθαν τα δυσκολα...η χαρμολυπη του τελικου Κυπελλου το 2002...η επιστροφη του Σερβου και η σχετικη αδιαφορια για την ομαδα...κι ενα βραδυ που παιζαμε με τη Ρεαλ, ημουν στο μαγαζι ρουχων-γαμιστρωνας της τοτε γκομενας και την πιτσιλουσα...κι απεξω να ακουγονται πανηγυρισμου...ειναι δυνατον? Επιστροφη σπιτι γρηγορα για το 2ο ημιχρονο...γκολ παντως δεν προλαβα.

 

Επομενη σεζον και για καποιο αγνωστο λογο, Λιοσια για το 3-1 με τον ΠΑΟΚ...περπατημα στα τυφλα, στις λασπες για να βρουμε το γηπεδο...παοκτζηδες με πανι ''νο ολιμπικ γκεημς ιν φακινγκ Αθενς'' να μας εχουν παρει την εξεδρα για πλακα και να βριζουν επι 90 λεπτα Γιαννακη Οκκα...μια ΑΕΚ σε απολυτη σηψη.

Ευκαρπια την ιδια σεζον με Γρια για το Κυπελλο...1η ματς μετα το καψιμο του Βατραχου στα Λιοσια...ενας επιπλαστος ενθουσιασμος στην εξεδρα....κι η ΑΕΚ ακομα σε σηψη...

 

2004, το πειρατικο, εποχη Νικολαιδη...καπου τον Σεπτεμβριο παιζαμε Ριζουπολη με την ηρωικη Γκοριτσα...ματς-κλειδι για να μπουμε στους ομιλους του ΟΥΕΦΑ...κλιμα οτι εξαρταται η επιβιωση της ομαδας απ'αυτο το ματς...συρμα οτι υπαρχει μια καφετερια στην Καμαρα, η Ταιμ, στην οποια μαζευονται ΑΕΚτζηδες...το ματς το ειδα ορθιος, στο δρομο εξω απο το μαγαζι...μεσα φατς που οπως μαθαμε με τα χρονια, ηταν η αφροκρεμα...Το δηλωνω σοβαρα, με σωας τας φρενας, οτι δεν εχω ξαναδει γκολ της ΑΕΚ να πανηγυριζεται με τοση ενταση και λυσσα, οσο εκεινο το γκολ του Σοαρες.

 

Καυταντζογλειο εκεινο το φθινοπωρο, σκαρφαλωμενοι στις εξεδρες να μετραμε τα πουλμαν που κατεβαινουν τον Περιφερειακο.Αναττροπη απο το πουθενα και μια θρησκευτικη πιστη οτι φετος ειναι η χρονια μας. Στο τελος χιλιαδες κοσμος να φευγει καβλωμενος με τα ποδια. Κιτρινομαυρη Θεσσαλονικη.

 

Η χρονια της ελπιδας...Ιωνικος... ο πατερας μου κοκκινος απο θυμο στο ημιχρονο να ουρλιαζει για τα πυροτεχνηματα της φιεστας της διαφορετικοτητας.Νατσουρας. Επιστροφη στην Κατερινη με το ΚΤΕΛ, σαν ζομπι.Κλεισιμο κινητου, αδεια απο τη σημεια για 1 εβδομαδα...με θυμαμαι να βλεπω το ματς-σουπα στην κλειστη Λεοφωρο (αυτο με το πεναλτυ του Μπουρμπου) και κυριολεκτικα να σερνομαι.

 

Επομενη σεζον, μισοαδειο ΟΑΚΑ, μισοαδειο πεταλο κι ενα μιζερο ματς με το ΑΙγαλεω (παιζει να ηρθε και Χ). Το πεταλο σε σταση. Μιζερια, η επιστροφη. Καυταντζογλειο, ονειρα πρωταθλητισμου με μεταγραφες Εμερσον και ...Καπετανου...τοπ κοσμος που εχω δει να μαζευει η ομαδα στη θεσσαλονικη...εχει κι ο Ηρακλης δικαιωμα να μας κερδιζει...κι ενα ανεξηγητο χειροκροτημα απ'την εξεδρα..

 

ΚΜΜΜ, μπρελοκ Οριτζιναλ Πτολεμαιδας, γραφικες εξορμησεις σαπιας ΑΕΚοπαρεας (αιωνιοι φοιτητες κι ετσι) στην ηρωικη ελληνικη επαρχια...σχεδια μαχης επι χαρτου για κατι πουτσαλεα ματς ΧΑΝΤΜΠΟλ στην Καλαμαρια...αμπελοφιλοσοφιες στο Φρεντυ (μεναμε και κοντα οι μαλακες) και πρωινες τσαρκες στο λιμανι (πριν γινει η Νεα Παραλια) με ονειρα για πρωταθλημα, επιστροφη Μελισσανιδη και απανωτες ακροασεις Μορμονομανιας με σαουντρακ υμνο Φενερμπαχτσε. The Golden Years.

 

4-0...ξενερωμενοι ολοι, αποφασιζουμε τελευταια στιγμη να παμε εγω, ο Σμογκ ο Αντωνης. Θα πηγαιναμε με τρενο, φορμα θυρα21 εγω,τσαμπουκαλευτηκα και μεναν ταριφα, αλλα τελικα αυτος ο ηλιθιος (που τωρα το παιζει καμποσος) βρηκε ενας αλεξιπτωτιστη γνωστο του (απ'το Ιντερνετ?) που θα μας πηγαινε αυτος...συναντηση στη Γιαννιτσων κι ο τυπος ηταν ενας κοντος, σπυριαρης, ασχημομουρης, μ'ενα λευκο Ζασταβα πολυκαιρισμενο με ξεφτισμενη κορνιζα του Εθνοσωτηρα ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ στο παρμπριζ....μονο ο βλακας ο Σμογκ θα εκανε τετοια συνεννοηση...θα μας πηγαινε αλλα τελικα το αμαξι δεν πηγαινε, ωτοστοπ στα Μαλγαρα για το πουλμαν της Κομοτηνης που ΦΥΣΙΚΑ ειχε μολις περασει, επιστροφη αρον αρον Θεσσαλονικη και κινηση απελπισιας να παμε στα ΚΤΕΛ. Ψιλοβολικο Κτελ για Αθην απο το πουθενα, καθοδος στη Ρενο, βλεφαρισμα του οικοπεδου και Αθηναιος ταριφας απο το πουθενα να μας λεει οτι θα μας παει γηπεδο οσο πιο γρηγορα γινεται. Το δεκαλεπτο του τρομου, δεν υπαρχουν πλεον στοπ, φαναρια, αυτοκινητα, η ανθρωπινη ζωη δεν εχει καμια αξια. Μας αφησε καπου στην Κηφισιας, σκαρφαλωσαμε σαν αιλουροι κατι καγκελα της εξωτερικης περιφραξης μεταξυ επισημων και 1...εξω απο την 1 Ζαρατουστρας να μας περιμενει υπομονετικα με τα εισητηρια στα χερια...ελεγχος, εισοδος...αφησαμε τις τσαντες μας κυριολεκτικα στο 1-0 του Εντινιο. Ηλιθιε Σμογκ, σαγαπαω πολυ..

 

Βραδια οργης με την Τριπολη...

 

Παρακμη, πανηγυρισμος γκολ κατα της ΑΕΚ (αιωνιο ονειδος), επιστροφη του αορατου, ο καλυτερος τελικος ολων των εποχων (σκατα στα μουτρα σας)...εκλαμψεις εδω κι εκει αλλα καθε περσι και καλυτερα...παρακολουθηση ΑΕΚ βασικα στο Αλβανοστεκι (5 χρονια πελατες-0 μπυρες κερασμενες)...με ολο και λιγοτερο ενδιαφερον...Τιγρη οταν ερθεις...

 

2013 και το ενδιαφερον αναζωπυρωνεται...καποιοι βλεπουμε το κακο να ερχεται απο την αρχη...εξονυχιστικη αναλυση του προγραμματος ιστορικων αντιπαλων μας οπως ο Αρης, ο ΟΦΗ, ο Πανθρακικος...5αρα του ΑΡΗΣ στην Τριπολη και τα φιδια μας ζωνουν...Football factory, Μπουγαιδης και 0-1... αποχωρηση για το σπιτι μου....ημασταν και οι 4 που τραβιομασταν μαζι για χρονια εκει...δεν λεγαμε πολλα...Αντωνης ετοιμος να λιποθυμησει...δεν ξαναμαζευτηκαμε ποτε νομιζω ολοι μαζι και σιγουρα οχι για να δουμε ΑΕΚ.

 

Φανταρικο, πτυχιο, αγροτικο, Νοσοκομειο... οι υποχρεωσεις πλεον υπαρκτες και κατι ειχε σπασει μεσα μου...ματς ΑΕΚ με Τριγλια Ραφηνας...κατι παιδακι στην εξεδρα να κουνανε κιτρινομαυρες-με δικεφαλο σημαιες...της Τριγλιας...επιστροφη...σεμνα και ταπεινα και χωρις πολυ ενθουσιασμο.

 

Και μετα η φετινη σεζον που με οσα εχουν γινει ειναι λες κι εχει κρατησει 140 χρονια...ανετα η πιο γεματη σεζον που εχω δει την ΑΕΚ να εχει, και θα ελεγα το ιδιο ακομα κι αν βγαιναμε τελικα 3οι.Παμε για το φινις...

 

2. Στιγμες

-Βασικοτερη ολων το τριμπαλο στη Μπριζ. Μπορει να μην το θυμομαστε γιατι εχουν περασει 130 χρονια απο τοτε, αλλα μεχρι εκεινο το ματς η ΑΕΚ ηταν μια ομαδα με κακο κλιμα, πουτσαλεες (στην πλειοψηφια τους) μεταγραφες και μεγαλη αμφισβητηση του προπονητη μας. Εκεινη η 3αρα απο το πουθενα εδειξε οτι υπαρχει ψωμι στη φετινη σεζον.

-Το 3-2. Το εργο το ειχαμε ξαναδει. Εισαι καλυτερος αλλα ευαισθητουλης ψυχικα. 0-2 απο το πουθενα..λογικο αποτελεσμα το 0-3...οχι πια

-Οι γκελες απο το πουθενα στα ματς με Ατρομητο και Ξανθη οπου ειχες απολυτη υπεροχη. Θα μπουσες να το ληξεις απο τοτε. Αντ'αυτου, σεζον σε τεντωμενο σχοινι.

-1-0 με τον ΠΑΟΚ σε ματς που ησουν ψοφιος λογω Ευρωπης, εμεινες με 10 και καταφερες τελικα και το πηρες για πλακα

-Οι τραυματισμοι και οι (μη) μεταγραφες χειμωνα. Σωματικο κλαταρισμα της ομαδας και μια σταση της διοικησης που, για να το θεσω κομψα, δεν εδειχνε και καμια ιδιαιτερη καιλα για το πρωταθλημα.

-Τα 3 ματς με τον ΟΣΦΠ τον Ιανουαριο. Η ομαδα ετοιμη να καταρρευσει. Κατα τη γνωμη μου, αν δεν ηταν αυτα τα ματς, θα ειχε καταρρευσει. Ταιμινγκ τελειο. Ξανα στο παιχνιδι, ψυχολογικα

-Το θρυλικο ρολο χαρτιου, 100 φορες να το ξαναριξει αυτος ο βλακας, τις 99 θα αστοχησει. Ο Θεος το καθοδηγησε εκεινο το ρολο. Ατις και Νεμεσις που ειπε κι ο Αλαφουζος. Για  το νεοπλουτισμο, την αλαζονεια, την αμετροεπεια, το βλαχοκαγκουριλικι τους. 2η Θεια τιμωρια στην Τριπολη. Πηραν και 2η ευκαιρια απο την αδεκαστε ελληνικη Δικαιοσυνη αλλα καταφεραν κι αυτοκτονησαν ξανα. Γιατι εδω που τα λεμε, το 'χαν στησει απο παντου και το χασαν μονοι τους. Κυριολεκτικα, επειδη ειναι μΠΑΟΚ

 

3.Πρωτεργατες

-Χιμενεθ. Κανει και μαλακιες, αλλα τον αγαπαμε

-Λιβαγια. Σε μεγαλο κομματι της σεζον και μαλιστα αμεσως μετα το σοκ των απανωτων τραυματισμων, σε κρατησε μονος του

-ΣΙμοες. Χωρις αυτον και τον Σουηδο, μιλαμε για κεντρο επιπεδου Λιβαδειας.

 

Ευχαριστω και συγγνωμη για το μακροσκελες του πραγματος.

[Epitaph21]

Έχει υπάρξει τετ α τετ Μανωλά-Σεπουλτουρα δηλαδή. Αυτό είναι σπουδαίο!

[SpiRos]

1. Συναισθήματα : Βγάζουμε αυτά που τόσα χρόνια μας βασάνιζαν

 

2. Κομβικά σημεία της φετινής σεζόν είτε θετικά είτε αρνητικά

 

3. Πρωτεργάτες της επιτυχίας εως 11 τον αριθμό κι αν μπορούμε αιτιολογώντας.

 

1. Διάβασα τις όμορφες ιστορίες σας για τα παιδικά σας χρόνια και πως γίνατε Α.Ε.Κ. Εγώ δεν έχω να καταθέσω τέτοια, αλλά θα σας πω την δικιά μου.

Ήμουνα περίπου 5,5 χρονών (ναι, έχω μνήμες από τότε, ιδίως από αθλητικά, μικρόβιο από βρέφος που συνοδεύει στη ζωή μου μέχρι να πεθάνω) όταν είχαμε πάει για μπάνιο το καλοκαίρι στην Βούλα. Είχαμε πάει με μια άλλη οικογένεια, το κοινό ήταν ότι και στις δύο οι μαμάδες ήταν ουγγαρέζες γι'αυτό και η παρέα.

Ο Κρίστιαν ήταν 1 χρόνο μεγαλύτερός μου και μένανε Νέα Ιωνία τότε, Λαμπρινή αργότερα. Ο πατέρας του φανατικός ΑΕΚτζής, οπότε ο φίλος μου δεν μπορούσε να είναι κάτι άλλο. Και θυμάμαι λοιπόν είχε έρθει στην παραλία με μια πανέμορφη (έτσι φάνταζε) εμφάνιση της Α.Ε.Κ. με κιτρινόμαυρες ρίγες και τον δικέφαλο.

Κόλλησα. Μου άρεσε τόσο πολύ και ζήλευα που εγώ δεν είχα τέτοια. Ο πατέρας μου (απ' όσο μου είπανε αργότερα) δεν ασχολούταν και πολύ, μετά άρχισε να παρακολουθεί Α.Ε.Κ. Ο νονός μου φόλα γαύρος από Καλλιθέα (btw Νέα Σμύρνη εγώ) μου έλεγε συνέχεια Ολυμπιακός-Ολυμπιακός. Ούτε που το θυμάμαι, δεν μου έκανε κλικ απ'ό,τι φαίνεται.

Εκείνο το μπάνιο στη Βούλα λοιπόν ήταν καθοριστικό. Είδα μετά στην τηλεόραση Θωμά Μαύρο και κιτρινόμαυρες φανέλες και τέλος. Ίσως ήταν απλά τα χρώματα, αν θέλω να το δραματικοποιήσω ίσως ήταν η αύρα της ομάδας. Λίγη σημασία έχει πλέον.

 

Όπως σας είπα ο πατέρας μου από την τηλεόραση το πολύ Α.Ε.Κ., έτσι άργησα να πάω γήπεδο, δεν είχα κανέναν να με πάει και. Ήμουνα 14-15 όταν αποφάσισα ότι δεν θα πάω στην απογευματινή προπόνηση στο κολυμβητήριο της Αρτάκης, αλλά θα πάω στο Μόσχος να δω Α.Ε.Κ. - Παναθηναϊκός. Ψυχολογική προετοιμασία όλη την αβδομάδα. Πρώτον δεν ήξερε κανείς ότι θα πάω. Οι γονείς μου σιγά μη με άφηναν. Δεύτερον ήθελε προετοιμασία. Πως πας από Νέα;Σμύρνη στην Νέα Φιλαδέλεφεια. Σήμερα και σε ξένη πόλη να είσαι, με το κινητό βρίσκεις τα πάντα. Τότε... βρήκα τον χάρτη της Αθήνας στο σπίτι, τον μελετούσα, τον αποστήθιζα (από τότε έχω κόλλημα και με τους χάρτες  ) και κατέστρωνα το πλάνο. Όλα πήγαν καλά, 218 για Καλλιθέα και ηλεκτρικός για Περισσό. Όταν έφτασα δεν χρειαζόταν να ξέρω που είναι το γήπεδο, ακολουθούσα τα 15-20 άτομα με τα κασκόλ.

 

Δεν θέλω να πλατιάσω πάρα πολύ, δεν άργησε και το πρώτο ματς στο Γκούμας, μερικές εβδομάδες αργότερα ήταν, δεν έχω καμία ιδέα ποιός ήταν ο αντίπαλος. Όλοι θυμάστε την πρώτη φορά που μπαίνεις και αντικρύζεις το καταπράσινο γρασίδι. Και βγαίνει η ομάδα και τα συνθήματα και τα πάντα όλα. Δεν είχα πάει σε καμία άλλη θύρα του Ναού πλην Σκεπαστής και 3-4 φορές 21.

Για πάρα πολύ καιρό πήγαινα γήπεδο πάντα κρυφά, δεν γνωρίζανε οι δικοί μου. Στα 15 προς 16 πλέον όλα γίνανε φανερά, αχ και να προσέχεις και μπλα μπλα μπλα, αλλά η αντίσταση ήταν μικρότερη απ' ό,τι περίμενα, μάλλον γνώριζαν ότι ουδεμία πιθανότητα έχουν να με μεταπείσουν ή να μου κόψουν το γήπεδο. Πόσες πολλές εμπειρίες ξαφνικά, τι να πρωτοθυμηθείς. Για πολύ καιρό πήγαινα μόνος μου γήπεδο από Νέα Σμύρνη. Δεν ξέρω γιατί, δεν είχα  γηπεδική παρέα για κάποιο λόγο (άλλο ένα πράμα που με στοιχειώνει στη ζωή μου, να πηγαίνω σχεδόν πάντα μόνος). Πάντως ΑΕΚτζήδες είχαμε στην περιοχή μπόλικους. Θυμάμαι κλασσική αναλογία, 4 βάζελοι, 3 ΑΕΚτζήδες, 3 γαύροι και 1 πανιώνιος (ναι νεαροί μου, έτσι ήταν, το έγραψε και κάποιος άλλος παραπάνω) Είχαμε και τον Μάνθο και τον Νάσο τα ξαδερφάκια τα Παόκια. 

 

Τρία χρόνια, από τα 17 μέχρι τα 19 Δωματιάκι αρκετές φορές. Κάθε δεύτερη Παρασκευή περίπου ή άλλη μέρα για κανά εισητήριο. Είχα περάσει και από την Φυλής πριν μερικές φορές. Τα υπόλοιπα εκείνης της εποχής πάνω-κάτω τα είπατε. Μπινές και τα πρώτα χρόνια άφτερ.

Λοκομοτίβ. (χωρίς περαιτέρω σχόλια)

 

2 Ιουλίου του '98 μετακομίζουμε Βουδαπέστη. Όλα καλά σχετικά, λείπουν βέβαια οι φίλοι, αλλά φρίκη με την Α.Ε.Κ. Ποιό ίντερνετ και ποιά πληροφόρηση; Είχε κοπεί και η επικοινωνία με Ελλάδα (χαρντ κορ οικογειακές καταστάσεις, δεν σας κουράζω με αυτά), οπότε μάθαινα αποτελέσματα από ποδοσφαιρικό περιοδικό που έβγαινε κάθε Τρίτη και περιείχε τα αποτελέσματα της προηγούμενης αγωνιστικής (10 μέρες πριν δλδ) και από τους σκόρερ που αναγραφόντουσαν έπαιρνα μια ιδέα για το ποιός έπαιζε. Έπειτα ανακάλυψα το teletext του DSF και περίμενα όλη την Κυριακή το βράδυ να δω αποτελέσματα. 

Ίντερ - Α.Ε.Κ. το 2002. Το είχε το Rai 1. Ως συνήθως όταν έδειχνε ευρωπαϊκό ματς, παρενοχλούσε την εικόνα στο εξωτερικό και έβλεπες... μυρμήγκια και κάποιες σκιές, ίσα ίσα καταλάβαινες. ΕΡΑ σπορ δεν μπορούσα να πιάσω με τίποτα εκείνο το βράδυ (είχα πλέον ραδιόφωνο τουλάχιστΟ) και επί 90 λεπτά ήμουν σε απόσταση 40 εκατοστών από την οθόνη της τηλεόρασης με τα μυρμήγκια και τις σκιές. Τα θυμάμαι τώρα αυτά που σας γράφω και πραγματικά έχω βουρκώσει.

Πέρασαν τα χρόνια, ζήτω ο 21ος αιώνας.   

Ελλάδα πρώτη φορά έπειτα από 7 χρόνια και γήπεδο. Αρρώστησα. Στην κυριολεξία. Ο Nickpes ξέρει.   Η πρώτη από τις τρεις κρίσεις της ζωής μου, ευτυχώς μεμονομένα περιστατικά.

 

Και φτάνουμε στο σήμερα. Δεν θα σταθώ σε κομβικά ματς, τα έχετε αναφέρει όλα. Αυτό που με βασάνιζε όλα αυτά τα χρόνια, όπως όλους μας εξάλλου, είναι η πορεία. Οι δύο δεκαετίες που περάσαμε και μας γαμήσανε τα πρέκια. 

 

2. Τα ματς με την Μπριζ. Αρχή το ήμισυ του παντώς. Και κάθε ένα ματς ξεχωριστά της σεζόν από εκεί και πέρα. Φέτος φάνηκε θέλω να πιστεύω πόσο σημαντικό είναι να είσαι μέσα στους στόχους σου και να έχεις καλά αποτελέσματα και ας σε κουράζει η Ευρώπη και το Κύπελλο. Τα θετικά που αποκομίζει μια ομάδα είναι πολύ περισσότερα. Ποτέ ξανά απαξίωση σε στόχο εκτός κι αν έχουμε μπουχτίσει κι έχουμε την πολυτέλεια.

 

3. Χιμένεθ, Μελισσανίδης, γήπεδο, κάθε παίχτης το λιθαράκι του. Ναι οκ, Μάρκο, Τσίνο και Σιμόες, αλλά αν δεν γινόταν ο Μπακάκης Κασάπης, αν ο Μπακασέτας δεν με αποστομούσε φέτος, αν ο Γκάλο δεν έτρεχε ακόμα κι αυτή τη στιγμή που γράφω, αν ο μαλάκας ο Βράνιες και ο Τζίζας δεν υπήρχαν; Είναι περίπλοκη η εξίσωση. 

Ένα είναι το μυστικό για μένα. Υπήρχε υγεία. Υγεία την οποία έφερε ο Χιμένεθ με την επαγγελματική του οργάνωση στα της ομάδας και η διοίκηση που στα φανερά δεν τον αμφισβήτησε ποτέ, τον άφησε να κάνει την δουλειά του. Πραγματικά καθήστε και συγκρίνετε παλιότερες ομάδες με την φετινή. Την χρήση όλου του ρόστερ, τα αποδυτήρια που υπάρχει καλό κλίμα, όλοι προσυλωμένοι στην δουλειά τους. Είναι και προχωρημένη η ώρα, δεν μπορώ να αποδώσω ακριβώς αυτό που θέλω, πιστεύω αντιλαμβάνεστε. Άντε, ώρα να πάω σπίτι.

 

υγ. φυσικά μόλις πατήσω add reply θα θυμηθώ άλλα τόσα που ήθελα να γράψω, αλλά καλά να είμαστε, θα τα γράψω του χρόνου. 

 

 

[BillR21]

Παιχνιδια, φασεις, σκηνικα μπορω να πω απειρα κ αλλα τοσα θα ξεχναω.

Αγαπη, μισος, χαρα, στεναχωρια τα εχω ζησει ολα σε μεγαλο βαθμο ισως το μεγαλυτερο απο καθε αλλη πλευρα της ζωης μου.

Το πιο σημαντικο ομως που μου εχει μεινει ειναι προσωπα. Αυτοι που μοιραστηκα μαζι του τις στιγμες-περιοδους αυτες.Χωρις αυτους δεν ξερω αν ειχα αρρωστησει ετσι με την ΑΕΚ.

 

Για τη φετινη πορεια

1. Τυχη γιατι τυχαια πηραμε τον μανωλακη

2. Μανωλακης

3. Οσο κ να μην θελω να το παραδεχτω Μελισσανιδης

4. Λιβαγια, Σιμοες, Μπακακης

[Νονός]

.........  

 

ΕΝΤΙΤ : Άστε το, το μετάνιωσα ..... Τά 'χω ξαναγράψει άλλωστε .... Τώρα πια μόνο εκεί τελευταία αγωνιστική Ριζούπολη, ΟΑΚΑ, Ισλαμαμπάντ, όπου γίνει, να κλαίμε αγκαλιασμένοι με τον γερο-Αλάτη σε μια γωνιά για τα έρμα τα νιάτα μας ....

Edited March 20, 2018 by Νονός

[Nickpes21]

 

Πέρασαν τα χρόνια, ζήτω ο 21ος αιώνας. 

Ελλάδα πρώτη φορά έπειτα από 7 χρόνια και γήπεδο. Αρρώστησα. Στην κυριολεξία. Ο Nickpes ξέρει.   Η πρώτη από τις τρεις κρίσεις της ζωής μου, ευτυχώς μεμονομένα περιστατικά.

 

 

 

 

Πραγματικά ρε Σπύρο, μέχρι να συνέλθεις πρέπει να έχασα δέκα χρόνια, συνήλθες ακριβώς τη στιγμή που πήγαινα να καλέσω ασθενοφόρο, δεν μπορούσα καν να καταλάβω αν ζούσες ή οχι από το άγχος μου ... ούτε το αμαξι και το κάθισμα ούτε τιποτα δεν με ένοιαζε εκείνη την ώρα . Να είσαι πάντα καλά ρε συ 

[AG21]

Πραγματικά ρε Σπύρο, μέχρι να συνέλθεις πρέπει να έχασα δέκα χρόνια, συνήλθες ακριβώς τη στιγμή που πήγαινα να καλέσω ασθενοφόρο, δεν μπορούσα καν να καταλάβω αν ζούσες ή οχι από το άγχος μου ... ούτε το αμαξι και το κάθισμα ούτε τιποτα δεν με ένοιαζε εκείνη την ώρα . Να είσαι πάντα καλά ρε συ

Χαχαχα επικές στιγμές και μετά στο Κώστα για μάσα με τους ωραίους μεζέδες .

[AG21]

.

[Zara]

.

Ρώτησες ΣμΑουγκ;

[AG21]

Ρώτησες ΣμΑουγκ;

Ηθελα να γράψω ένα σεντόνι και ενώ δεν το είχα ολοκληρώσει λόγο πίεσης δουλειάς καταλαθος πατησα add και αμέσως το διέγραψε για να το ανέβασε αλλη φορά . :-)

[giorgospalataki]

Θα πάρουμε πρωταθλημα κ θα τσιμπιομαστε. Πώς πέρασαν τόσα χρόνια ρε παιδιά?? Μόνο δάκρυα έρχονται όταν θυμάμαι το τελευταίο πρωταθλημα

[DiK]

[yiannis_21]

Πολύ περίεργη εβδομάδα για μένα. 

 

Σήμερα το πρωί, ξύπνησα και έβαλα το ματς με βάζελο ξανά. Ήθελα να σιγουρευτώ ότι νικήσαμε. 

 

Υπάρχει μια περίεργη ηρεμία μέσα μου. Όπως είχε πει και ο Στυλιανόπουλος, επενδύσαμε πάρα πολύ ψυχολογικά σε αυτό το πρωτάθλημα. Θες 4 πόντους σε 4 ματς για να το κατακτήσεις μαθηματικά. Βλέποντας το ματς έκατσα και θυμήθηκα το ρόλερκοστερ μου εναλλαγής συναισθημάτων. 

 

Ψυχολογικά είχα αδειάσει σε 2 ματς. Ατρόμητο και Λάρισα στο 1-1 και 0-0 αντίστοιχα.

 

Ο πρώτος γύρος για μένα ήταν μαγικός. ΑΕΚάρα από τα παλιά, πλαγιοκοπήσεις, κάθετη ανάπτυξη με το πικ να φτάνει στην συνεργασία Λιβάγια - Αραούχου στο γκολ με Λεβαδειακό. Ο 2ος γύρος ήταν περίεργος. Έστησαν μια προπαγάνδα οι αρδ ότι η ομάδα θα ξεφουσκώσει, έβλεπα μηδενική προστασία στο εξωαγωνιστικό και ανησυχούσα πάρα πολύ. 

 

Βλέποντας την  ομάδα να μην ξεφουσκώνει αλλά να φορτσάρει (έχοντας στο μυαλό μου τον Γκάλο, ο οποίος έχει κάνει ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ 2ο γύρο) άρχισα να το πιστεύω. Με Αστέρα σιγουρεύτηκα γιατί εκεί σε πήγε στραβά από την αρχή (Σέργιο με κενό τέρμα) αλλά το γύρισες, ενώ άλλα χρόνια θα είχες κηδείες. 

 

Είμαστε στην αρχή ενός πολύ όμορφου πρότζεκτ, που αν το δεις σε high level, ο Χιμένεθ ήταν καταπληκτικός. Φοβερή εκγύμναση, ομάδα με καθαρό αγωνιστικό πρόσωπο, αλλαγή της νοοτροπίας, δουλειά στην ψυχολογία, ένταξη νέων παικτών στην ομάδα. 

 

Σηκώνεις γήπεδο, πήρες κύπελλο στο μπάσκετ, πας καρφί για Φ4, στους 4 του χάντμπολ, 32 ουέφα, μάλλον τελικό κυπέλλου και πρωτάθλημα. 

 

Ούτε στα πιο άγρια όνειρα μου δεν θα το έβλεπα στην αρχή της σεζόν. 

 

Να είμαστε όλοι γεροί και δυνατοί να δούμε τα καλύτερα που έρχονται. Το λέω με τρεμάμενη φωνή γιατί γνωρίζω την κάψα του καθενός και το πόσο περιμέναμε αυτή τη σεζόν. 

 

Καλημέρα Α.Ε.Κ.

[nikos]

Τασο Τσαταλη, σαν να το εγραψα εγω.

 

 

 

Το ότι η ΑΕΚ σε αυτό το ματς θα ήταν «σφιγμένη» και αγχωμένη στο ξεκίνημα το περίμενα, δεν με εξέπληξε. Όλο το γήπεδο την είχε αυτή την ψυχολογία άλλωστε.

 

Εκεί θέλεις και λίγο βοήθεια από τις συγκυρίες. Και η ΑΕΚ παίρνει την μεγάλη απόκρουση του Μπάρκα και μετά την μεγάλη προσωπική στιγμή του Αραούχο και καθαρίζει ένα δύσκολο και καθοριστικό ματς.

 

Αυτό που όμως με εντυπωσίασε, είναι πως αν και μετά από διακοπή μεγάλη πάλι, η ομάδα μόλις απελευθερώθηκε από το άγχος, έβγαλε πάλι φρεσκάδα, σπιρτάδα, τρεξίματα και δυνάμεις εντυπωσιακά. Δεν την πιάνει κανείς την φετινή ΑΕΚ σε αυτόν τον τομέα.

 

Μου αρέσει επίσης, πως ενώ όλοι ξέρουμε τι σημαίνει η χθεσινή νίκη, η ΑΕΚ δεν βγάζει «λιγουρίαση». Κι ας έχει δικαίωμα να το κάνει πολύ περισσότερο, από όσους πανηγύριζαν πρωταθλήματα πριν από την ώρα τους.

 

Όχι. Υπάρχει κι εδώ μέτρο. Νορμάλ πανηγυρισμός για μια μεγάλη νίκη απέναντι σε έναν ιστορικό αντίπαλο, ικανοποίηση, κόσμος ευχαριστημένος και συνεχίζουμε. Για να ζήσουμε αγωνιστική με αγωνιστική την κορύφωση προς το τελικό μεγάλο πανηγύρι.

 

Βέβαια μη κοροϊδευόμαστε. Όλοι γνωρίζουμε πως η ΑΕΚ αυτό το πρωτάθλημα το χάνει μόνο … αν σταματήσει να παίζει. Ειδικά από τη στιγμή που στο πιο δύσκολο από τα ματς της τελευταίας πεντάδας, πήρε τους τρεις από τους επτά βαθμούς που χρειαζόταν.

 

Στο προηγούμενο blog τα έβαλα με μια μερίδα δικών μας, που δεν στήριξαν την ομάδα αυτή την πολύ δύσκολη σεζόν, αλλά σήμερα θέλω να πω κάτι άλλο.

 

Ο τρόπος που αντιδράει ο κόσμος της ΑΕΚ σε αυτή τη συντονισμένη και πολύπλευρη προσπάθεια να τους κάνουν να νιώσουν άσχημα για την επιτυχία της ομάδας τους, είναι για μένα εντυπωσιακός.

 

Από το 2004-2008 και μετά, θεωρώ ένα από τα πιο άσχημα στοιχεία που άφησε πίσω της σε πολλούς ΑΕΚτζήδες εκείνη η περίοδος, μια πολύ λάθος αίσθηση του τι είναι «διαφορετικό», τι είναι «ηθικό» κλπ. Σε βαθμό τέτοιο που κάποιοι να είχαν φτάσει να προτιμούν το «αυτομαστίγωμα» από τη διεκδίκηση αυτού που δικαιούσαι δυναμικά.

 

Ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη το γεγονός πως δεν βρίσκεις ΑΕΚτζή που να έχει μασήσει από αυτή την ανοησία που προσπαθούν να μας πλασάρουν.

 

Μάλιστα βλέπεις αυτή η άθλια και γελοία προπαγάνδα, να λειτουργεί ακόμη περισσότερο ενωτικά .

 

Υπήρξαν εποχές όχι πολύ μακρινές, που θα έβλεπες αρθρογραφία και σχόλια που θα … μας καλούσαν να απεμπολήσουμε τα δικαιώματα της ΑΕΚ για να αποδείξουμε … πως είμαστε διαφορετικοί κλπ. Και μπορεί να έβρισκαν και απήχηση.

 

Αλλά τελικά φαίνεται πως αυτή η σεζόν θα λειτουργήσει λυτρωτικά κι όσον αφορά αυτές τις αστειότητες που επιβλήθηκαν για μεγάλο διάστημα, ως… ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του ΑΕΚτζή. Κι επιβλήθηκαν γιατί έτσι βόλευε. Οι μη απαιτήσεις βόλευαν.

 

Αλλά εδώ υπάρχουν απαιτήσεις. Γιατί αυτή δεν είναι η «This is AEK», αλλά μια κανονική ΑΕΚ.

 

Και καλώς η περσινή τραγική εικόνα ως τα μισά της σεζόν, έγινε αιτία γκρίνιας.

 

Καλώς βγήκαν ακόμη και πανό διαμαρτυρίας. Γιατί στην ΑΕΚ δεν υπάρχει κανένας λόγος να κάνεις υπομονή για οτιδήποτε. Κι έχουμε κάνει αρκετή άλλωστε. Όσο δεν πάει. ΑΕΚ σημαίνει απαιτήσεις και μόνο απαιτήσεις.

 

Η διαφορά ξέρετε ποια ήταν; Πως δεν υπήρχε στην ΑΕΚ κανείς με τόσο μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του, που να θεωρεί πως είναι υπεράνω και της ομάδας ακόμη, για να βγει σε αυτές τις καταστάσεις και να τα βάλει με τον κόσμο. Να πει πως το δίκιο το έχει αυτός κι όχι ο κόσμος.

 

Όχι. Αυτοί που είχαν κι έχουν τις τύχες της ΑΕΚ στα χέρια τους, βγήκαν δημόσια και ζήτησαν συγγνώμη, δεσμεύθηκαν για κινήσεις που θα αλλάξουν την πορεία των πραγμάτων και με αφετηρία την πρόσληψη του Χιμένεθ και την απόκτηση των Βράνιες κι Αραούχο, οι δεσμεύσεις άρχισαν γρήγορα να γίνονται πράξη.

 

Δεν βρέθηκε ένα πλήθος πρόθυμων να γράφουν και να μιλάνε στο ραδιόφωνο για να δικαιολογούν τα πάντα, πέρσι στα δύσκολα.

 

Αντίθετα όλοι μας και ειδικά εμείς που ποτέ δεν κρύψαμε πως ποντάραμε στην σημερινή διοικητική κατάσταση της ΑΕΚ για να αλλάξει τις τύχες αυτής της ομάδας, αναδείξαμε τα λάθη, τις παθογένειες. Και τα γραπτά από πέρσι, μένουν ως αποδείξεις για όλα αυτά.

 

Κλείνω επαναλαμβάνοντας πως η επιστροφή του αληθινού ψυχισμού του ΑΕΚτζή, όπως αποτυπώνεται στην αντίδραση του απέναντι στις προσβλές που είναι καθημερινές και οργανωμένες, είναι η δεύτερη μεγαλύτερη κατάκτηση, μετά από αυτή του πρωταθλήματος που έρχεται. Και θα το καταλάβουμε όλοι γρήγορα.

 

Τάσος Τσατάλης

[Bukowski]

Ωραιο το αρθρο του Τσαταλη εκτος του σημειου που λεει δεν βρεθηκαν ηλιθιοι περσι να δικαιολογουν τα παντα.

E lol.

Κατα τα λοιπα ψοφος του ευχομαι για τον πολεμο στον Μανολο ολη την χρονια.

[Gorgar21]

Προσπάθησε πολύ το κοντοπούτανο να μας κάνει όλους διαφορετικούληδες αλλά ΚΑΙ ΣΕ ΑΥΤΟ τα έκανε σκατά.

Ο αποτυχημένος,ο φελλός,ο τίποτας.

[Bukowski]

Προσπάθησε πολύ το κοντοπούτανο να μας κάνει όλους διαφορετικούληδες αλλά ΚΑΙ ΣΕ ΑΥΤΟ τα έκανε σκατά.

Ο αποτυχημένος,ο φελλός,ο τίποτας.

Μια χαρα τα καταφερε.

Αν εμενε λιγο ακομα θα φταναμε στο μεγιστο επιπεδο του φιλαθλου ο οποιος αγαπα πιο πολυ το αθλημα απο την ομαδα του.

[Gorgar21]

Μια χαρα τα καταφερε.

Αν εμενε λιγο ακομα θα φταναμε στο μεγιστο επιπεδο του φιλαθλου ο οποιος αγαπα πιο πολυ το αθλημα απο την ομαδα του.

Πούτσες κατάφερε.

Παραγοντικά αυτό το μουνόπανο είναι ο συγχρονος εφιάλτης της ΑΕΚ και ως τέτοιον θα τον θυμόμαστε.

[nikos]

Οκ δεν γνωριζω παρελθον του Τσαταλη, για το κειμενο μιλαω.

 

Η ΑΕΚ αλλαξε νοοτροπια κι ευτυχως η θλιβερη εποχη της φλωριας, της μετατροπης του «δεν μπορω» σε «δεν θελω», της διαφορετικοτητας (υπο την εννοια του «πουτσα και παρτυ»), η εποχη του «θα μαθω εγω τον κοσμο πώς θα βλεπει το ποδοσφαιρο» καποιου αστειου που διοικουσε, που

ΔΥΣΤΥΧΩΣ

βρεθηκε πολυς κοσμος να ασπαστει

 

περασε ανεπιστρεπτι ελπιζω.

 

Και ειναι το βασικο πραγμα που πιστωνω στον Μελισσανιδη. Την επιστροφη στην φυσιολογικοτητα.

[Gorgar21]

Οκ δεν γνωριζω παρελθον του Τσαταλη, για το κειμενο μιλαω.

 

Η ΑΕΚ αλλαξε νοοτροπια κι ευτυχως η θλιβερη εποχη της φλωριας, της μετατροπης του «δεν μπορω» σε «δεν θελω», της διαφορετικοτητας (υπο την εννοια του «πουτσα και παρτυ»), η εποχη του «θα μαθω εγω τον κοσμο πώς θα βλεπει το ποδοσφαιρο» καποιου αστειου που διοικουσε, που

ΔΥΣΤΥΧΩΣ

βρεθηκε πολυς κοσμος να ασπαστει

 

περασε ανεπιστρεπτι ελπιζω.

 

Και ειναι το βασικο πραγμα που πιστωνω στον Μελισσανιδη. Την επιστροφη στην φυσιολογικοτητα.

http://www.sport-fm.gr/article/Tasos%20Tsatalis/meta-ton-olumpiako-misise-kai-o-paok-tous-diaitites/3511651

 

Κεντάει σήμερα.

[nikos]

Ok, για συναισθηματα τι να πεις... Ημουνα νιος και γερασα... Απο 19 χρονων παιδακι (οταν πιστεψα μετα απο 4 πρωταθληματα οτι η ΑΕΚ φτιαχτηκε για την γενια μου) εφτασα 43, ζωντας καθε χρονο (και) για την ΑΕΚ. Δεν ειναι του στυλ μου να αρχισω τα συγκινητικα, οποτε το αφηνω εδω.

Νομιζω οτι ισως ηταν το πιο κομβικο πρωταθλημα της ιστοριας μας αυτο και θα πρεπει οσο μπορουμε να χτισουμε πανω του. Γιατι η ΑΕΚ μας φτιαχνει την ζωη, πώς να το κανουμε.

 

 

Κομβικα ματς

Τα ευρωπαικα ματς που εδωσαν την ωθηση (απο την Μπριζ αυτη την μαγικη καλοκαιρινη βραδυα μεχρι τη Ντιναμο)

Στο κυπελλο με γαυρο στο οακα

Κι απο εκει και περα στο πρωταθλημα...

Με γαυρο μεσα-εξω

Με μπαογκ στο οακα

Με βαζελο το χ εξω που σε κρατησε και η νικη στο οακα

Και καποια μικροτερα ματς οπως στη Νεα Σμυρνη και στη Λιβαδεια που εδειξαν οτι φετος αλλαξαν τα πραγματα

 

 

 

 

Προσωπα- κλειδια

 

Μελισσανιδης

Τσιγκουνης μεν, αποτελεσματικος δε. Ειδικος στο να φτιαχνει ομαδες-οικογενειες, νοικοκυρεμενη ΠΑΕ, παικτες πληρωμενοι στην ωρα τους, επιστροφη της νοοτροπιας μεγαλης ΑΕΚ, ξερεις οτι θα βαλει λυτους και δεμενους για να σε προστατεψει στο παρασκηνιο. Πιο ωριμος πλεον, κρατησε μαζι του ολη η ΠΑΕ μια σταση σοβαρη και ανδρικη ταυτοχρονα (προσωπικα σε αντιθεση με πολλους θεωρω οτι ακριβως αυτη ειναι η σωστη σταση), στο στυλ δεν δυναμιτιζουμε το κλιμα, δεν προκαλουμε αλλα δεν πιανομαστε και μαλακες και δεν φοβομαστε και κανεναν. Ταυτοχρονα ξεκινησε και το γηπεδο, οποτε τι αλλο να ζητησεις. Λιγο πιο απλας να γινοταν καλα θα ηταν βεβαια, αλλα χαλαλι...

 

 

Χιμενεθ (ισως ο σημαντικοτερος ολων)

Αλλαξε τα παντα με το που ηρθε απο την πρωτη κιολας (μιση) χρονια.

Φοβερος ψυχολογος, νοοτροπια ΑΕΚ, παικτες να παιζουν σχεδον στο 100%, ομαδα γυμνασμενη και με τρομερες αντοχες, μεσα σε ολες τις διοργανωσεις, ομαδα λερναια-υδρα μετα τους πολυ σοβαρους τραυματισμους, ομαδα που εχει διαφορετικους πρωταγωνιστες σε καθε ματς. Διαχειριστηκε τελεια ξενους, ελληνες, τρελους, δανεικους, πιο ακριβους, πιο φθηνους παικτες που ειχε στο ροστερ του. Δεν εβαλε τον εαυτο του ουτε πανω, ουτε κατω απο την ΑΕΚ, δεν κρυφτηκε με την πρωτη ευκαιρια πισω απο το χαμηλοτερο μπατζετ ή πισω απο καποιες σερι διαιτητικες αποφασεις, δουλεψε και δικαιωθηκε. Τα οποια λαθη εχει κανει κατα καιρους περνανε σε 2η μοιρα. Ελπιζω να μεινει, ηταν ο καταλληλος προπονητης στην καταλληλη ομαδα την καταλληλη στιγμη και βγαζει γενικοτερα μια πολυ θετικη αυρα.

 

Δημητριαδης

Και εκει που αναρωτιοντουσαν πολλοι για ποιον λογο πληρωνεται ο Βασιλομπιλαρος τοσα χρονια απο την

ΠΑΕ, πηραν την απαντηση τους στην Τουμπα. Γιατι ειναι ΑΕΚτζης πρωταθλητης, ειναι ανθρωπος που ταιριαζουν τα χνωτα του με το αφεντικο, γιατι ξερει πολυ καλα την δουλεια του. Νομιζω οτι καταλαβαμε ολοι ειδικα στην Τουμπα οτι μια χαρα ξερει τον ρολο του ο Μπιλ και τον υπηρετει τελεια. Γιατι η ΑΕΚ επαψε να ειναι της φαπας. Μαγκας χωρις να γινεται καραγκιοζης, συνδυασμος οχι και τοσο απλος.

 

Λυσσανδρου

Κι αυτος για την διαχειριση των γεγονοτων της Τουμπας, για την υπερασπιση της ΠΑΕ στα δικαστηρια, αλλα και γενικοτερα για την ολη μεχρι τωρα συνεισφορα του στην εταιρεια.

 

Παικτες

 

Μανταλος

Μεχρι να τραυματιστει εκανε το διμηνο της καριερας του. Ηρεμη δυναμη. Ελπιζω να γυρισει εξισου καλος.

 

Σιμοες

Εμεινε χωρις τον Γιοχανσον και συνεχισε για μια ακομα σεζον να οργωνει το γηπεδο και να ειναι μεσα στους mvp, απεκτησε και περισσοτερες αρχηγικες πρωτοβουλιες. Πολυτιμος παικτης που ταυτοχρονα δειχνει να περναει καλα στην ομαδα.

 

Λιβαγια

Τρελος, ολιγον ασταθης με σκαμπανεβασματα, αλλα ποιοτητα. Ο παικτης που με μια ενεργεια μπορουσε να καθαρισει ενα ματς. Καθοριστικος με μπαογκ, με βαζελο, με γαυρο και σε πολλα ακομα ματς. Ακριβη η οψιον του, αλλα αξιζει να τα δωσεις.

 

Λαζαρος

Κι αυτος καθοριστικος, ελλειψει αλλου εξτρεμ αποδειχτηκε υπερπολυτιμος. Ελληνας που ξερει σε ποια ομαδα παιζει, ποιοτικος, ειχε και φετος βεβαια θεματα με την αντοχη του και με τον ατομισμο του, αλλα τελικα ηταν πολυτιμος. Τα ματς με γαυρο για πρωταθλημα και κυπελλο, το γκολ με την Ριεκα, η γκολαρα με την Λαρισα και αλλα πολλα τα λενε ολα. Ελπιζω να ειναι σοβαρος στις διαπραγματευσεις και αυτος και η διοικηση και να βρεθει λυση. Αν παλι δεν βρεθει οκ, δεν τον θεωρω και αναντικαταστατο παντως.

 

Αραουχο

Για μενα αδικημενος απο πολλους, βοηθησε αρκετα και φετος και με ατομικες του ενεργειες αλλα και σε συνεργασια με αλλους παικτες. Εχουν περιπου τα ιδια γκολ με τον Λιβαγια, χωρις να λειπουν και τα ιδιαιτερα καθοριστικα οπως πχ οι γκολαρες με γαυρο στο κυπελλο και βαζελο στο πρωταθλημα. Αν και δυσκολο, μακαρι να βρεθει λυση και να μεινει.

 

Βρανιες

Ψυχοπαθης αλλα παικταρας. Δεν ξερω τι θα γινει στο μελλον μαζι του γιατι η τρελα δεν περιοριζεται εντος αγωνιστικου χωρου, αλλα ηταν πολυ σημαντικος φετος.

 

Τσιγκρινσκι

Σοβαρος και ποιοτικος. Βοηθησε πολυ, χαρηκα που εμεινε, ελπιζω να μην συνεχιστουν οι τραυματισμοι.

 

Μπακακης-Γκαλο-Λοπες-Χουλτ

Εκει που οι θεσεις των πλαγιων μπακ ειχαν στοιχειωθει απο τις εποχες Μπορμποκη-Κασαπη, φετος ειχες 2 καλους παικτες σε καθε θεση (ok, οχι τετοιου επιπεδου, αλλα καλους).

Δεξια 2 παικτες που φετος επαιξαν στο 100% και εδωσαν παρα πολλα (γνωριζοντας εμφανως πού παιζουν και τι απαιτησεις υπαρχουν πλεον) και αριστερα 2 παικτες που δεν ξερεις να διαλεξεις ποιος ειναι πιο ποιοτικος.

 

Μπακασετας

Πολυ βελτιωμενος. Εξαιρετικος, ειδικα στον β´ γυρο.

 

Μπαρκας-Τσιντωτας

Βοηθησαν και οι 2. Ειδικα τον Μπαρκα τον πιστευω πολυ, ευχομαι να μην κανω λαθος.

 

Λαμπροπουλος

Σηκωσε το χερι του στην Τουμπα γιατι ηταν ξυπνιος και ειδε αμεσως τι εγινε. Σηκωσε ο μαγκας τα χερια του για να κανει παλαμακια με τον κοσμο στην φιεστα.

Πολυ βελτιωμενος μετα απο σοβαρο τραυματισμο, εχει συγκεκριμενο ταβανι αλλα σχεδον το επιασε. Μπραβο του.