Jump to content

Recommended Posts

2 hours ago, ΕΝΝΙΑ_ΕΝΤΕΚΑ said:

Ώρες Ώρες νοιώθω πως ο οργνισμός ΑΕΚ δεν ξεπέρασε ποτέ τον διχασμό της επιστροφής

Δεν τον έχει ξεπεράσει ακόμα για αυτό και τις προάλλες άνοιξα σχετικό τοπικ, αν δηλαδή άξιζε τον κόπο αυτή η αντίδραση

Link to comment
Share on other sites

Θα του έδωσε το Μετρόπολις καμιά χορηγία Πίτσα 4 εποχές τζάμπα 8 κομμάτια καθημερινά για ενα εξάμηνο και πείσθηκε ο ψωροβόσνιος να βγεί στον αέρα. Να λιγδώσει το αντεράκι του.  Δεν κάνει τίποτε μα τίποτε χωρίς αντάλλαγμα . 

  • Δικεφαλάκι 4
Link to comment
Share on other sites

Επίσημα στον πάγκο της εθνικής Βοσνίας ο Μπάγεβιτς

Ο Ντούσαν Μπάγεβιτς είναι κι επίσημα ο νέος τεχνικός της εθνικής Βοσνίας.

Ξανά στους πάγκους μετά από επτά χρόνια ο Σερβοέλληνας τεχνικός. 

Η ποδοσφαιρική ομοσπονδία της Βοσνίας ανακοίνωσε ότι ο Ντούσαν Μπάγεβιτς είναι ο νέος προπονητής της εθνικής ομάδας και θα παρουσιαστεί τις πρώτες μέρες του Ιανουαρίου. 

Υπενθυμίζεται ότι ο 71χρονος τεχνικός αποχώρησε πέρυσι τον Αύγουστο από την ΑΕΚ, όπου κατείχε τη θέση του εκτελεστικού διευθυντή
Τελευταία ομάδα που προπόνησε ο Μπάγεβιτς ήταν ο Ατρόμητος, από τον οποίο έφυγε τον Δεκέμβριο του 2012

Link to comment
Share on other sites

Δηλαδή ξαναπιανει το επάγγελμα για να βάλει την ομάδα στην Αγιά Σοφιά.

ΓΤΧΣΚΤΠΣ εκεί στην ΠΑΕ, όταν το έγραψα πριν κάτι μήνες, για πλάκα το έγραψα. Δεν θα μπορούσα να φανταστώ ότι είστε τόσο μουνόπανα

  • Δικεφαλάκι 2
Link to comment
Share on other sites

Χωρίς μισθό ο Μπάγεβιτς στην Εθνική  Βοσνίας

 Τον ενδιαφέρει μόνο η πρόκριση στο Euro

Πεντε μέρες μετά την επίσημη πρόσληψη του Ντούσαν Μπάγεβιτς από την Oμοσπονδία της Βοσνίας, έγινε γνωστό ότι θα καθοδηγήσει την Εθνική ομάδα αφιλοκερδώς.

Ο Μπάγεβιτς ξεκαθάρισε πως στην παρούσα φάση το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι η πρόκριση στο Euro 2020 και σε καμία περίπτωση το οικονομικό.

«Ο μεγάλος στόχος μου είναι να βοηθήσω την εθνική ομάδα σε αυτό το κρίσιμο σημείο. Πιστεύω πως με τις γνώσεις μου και την εμπειρία μου, μπορώ να συνεισφέρω στους στόχους μας. Πιστεύω θα το πρότζεκτ μας θα είναι πετυχημένο. Στα δύο ματς για τα μπαράζ θα δείξουμε τι μπορούμε να κάνουμε».

Απο το enwsi.gr

Link to comment
Share on other sites

  • 8 months later...
35 minutes ago, felman said:

Giati gelaei to Bukowski? Ti telete?

Αμα φαει κανα τετραμπαλο θα διαβασουμε "βαρια ηττα η Εθνικη Βοσνιας" τωρα "σοκαρε την Ιταλια ο Ντουσκο". Καλοφορετος του παραχρονου στην Αγια Σοφια.

Link to comment
Share on other sites

Μπάγεβιτς: Ο μοναδικός Πρίγκηπας σε κομμουνιστική χώρα

Ο «Πρίγκηπας του Νερέτβα»
enwsi.gr    08/09/20, 13:24
2


Είναι καλοκαίρι του 1970 και οι παίκτες της Πενιαρόλ, φιναλίστ του Κόπα Λιμπερτδόρες, σουλατσάρουν στα στενά της κουκλίστικης πόλης και βγάζουν φωτογραφίες με φόντο την παλιά πέτρινη γέφυρα, που όμοια της δεν έχουν ξαναδεί.

Βρίσκονται ήδη εδώ και βδομάδες περιοδεία στην Ευρώπη και μετά από τις νίκες κόντρα σε ομάδες της Μπουντεσλίγκα, έχουν κερδίσει το δικαίωμα να χαλαρώσουν, πριν το εύκολο απόγευμα που τους περιμένει κόντρα στην άσημη τοπική ομάδα που προφανώς θα κέρδιζαν σε ρυθμούς προπόνησης.

Φευ, τίποτε πιο θεαματικό δεν είχε συνταράξει μέχρι τότε την ήσυχη πόλη: πριν συμπληρωθεί το πρώτο εικοσάλεπτο της «προπόνησης», το σκορ ήταν ήδη 3-1 με τους διαφημισμένους αστέρες από την Ουρουγουάη να παραπαίουν στο τερέν. Τότε στο 37ο λεπτό, ο αρχοντικός φορ των γηπεδούχων πήρε τη μπάλα σχεδόν στο κέντρο του γηπέδου, μοίρασε «σακούλες» σε τέσσερις αντιπάλους, πέρασε και τον τερματοφύλακα και μπήκε με την μπάλα στα δίχτυα. Αυτό ήταν, οι εμβρόντητοι παίκτες της Πενιαρόλ που δεν ήξεραν από πού τους ήρθε, επιτέθηκαν στους αντιπάλους τους και ξεκίνησε γενική σύρραξη.

Ο δε σκόρερ με το αγέρωχο παράστημα και το λιγομίλητο ύφος, κάθισε παράμερα και παρακολουθούσε σαν τζέντλεμαν, χωρίς να έχει πάρει είδηση τους δύο παίκτες από τον πάγκο της Πενιαρόλ, που ετοιμάζονταν να τον χτυπήσουν πισώπλατα – «Ντούσκο, Ντούσκο πρόσεχε…». Την τελευταία στιγμή επενέβη ένας συμπαίκτης του μαζί με έναν αστυνομικό και τον έσωσαν. Επικρατούσε πανδαιμόνιο. Ο κόσμος μπήκε μες το γήπεδο και η «φιλική» αναμέτρηση δεν τελείωσε ποτέ. Το μεγάλο όμως ποδοσφαιρικό άστρο του Ντούσαν Μπάγεβιτς μόλις είχε ανατείλει στο μικρό γηπεδάκι της Βελέζ Μόσταρ…

Αυτό που δεν θα μπορούσαν να ξέρουν τότε οι παίκτες της Πενιαρόλ, ήταν πως ο μόνος τρόπος για να βγάλεις εκτός παιχνιδιού τον Μπάγεβιτς, ήταν να του βρίσεις όχι τα θεία, αλλά τον… στρατάρχη Τίτο, πρακτική που ανακάλυψαν διάφοροι Έλληνες ευγενείς αντίπαλοι του και του απέφεραν μερικές κόκκινες κάρτες. Γιατί ο Ντούσαν Μπάγεβιτς, μέγας θιασώτης της ενωμένης Γιογκοσλαβίας, αυτό ήταν κάτι που δεν το ανεχόταν – άλλωστε φορούσε πάντα επάνω του μια καρφίτσα με φωτογραφία του Τίτο και όλοι γνώριζαν πόσο τον λάτρευε.

«Πρίγκηπα του Νερέτβα» τον ονομάζουν ακόμη και σήμερα στην πατρίδα του τη «Γιουγκοσλαβία». Ο Νερέτβα είναι ο ποταμός που διασχίζει τη γενέτειρα του, το Μόσταρ. Και είναι παράξενο σε μια ακραιφνώς (τότε) κομμουνιστική χώρα, όπου οι πρίγκηπες είχαν εξοβελιστεί ακόμη και από τα παιδικά παραμύθια, να ονομάζουν οποιονδήποτε έτσι, πόσο μάλλον έναν ποδοσφαιριστή. Αλλά ο Ντούσαν Μπάγεβιτς με το αγέρωχο παράστημα και την εκτελεστική δεινότητα, καλύτερος παίκτης της μεγάλης εθνικής Γιουγκοσλαβίας ήταν πάντα αγαπητός, όχι μόνο σαν αθλητής, αλλά κυρίως για το ήθος και την ευγένεια του.

Στο κέντρο της Ερζεγοβίνης, σε μια κοιλάδα περιτριγυρισμένη από ψηλά βουνά και σε στρατηγικό σημείο του ποταμού Νερέτβα, το Μόσταρ και η γέφυρα του είχαν ανέκαθεν στρατηγική σημασία για κάθε δυνάστη, από τους Οθωμανούς μέχρι την Αυστροουγγρική Αυτοκρατορία. Παράλληλα υπήρξε σύμβολο γεφύρωσης της Ανατολής με τη Δύση, όχι μόνο του Χριστιανικού με τον Ισλαμικό κόσμο αλλά και των καθολικών Κροατών με τους ορθόδοξους Σέρβους. Μόσταρ εξάλλου, σημαίνει «αυτός που φυλάει τη γέφυρα».

«Χάθηκαν τα πάντα με τον πόλεμο και δεν εννοώ μόνο περιουσίες και καμένα σπίτια, θλίβομαι περισσότερο για τις μνήμες του πως ζούσαμε τότε που ήμουν νέος, για την χώρα που χάθηκε. Στην οικογένεια μου, συνυπάρχουν και οι τρεις θρησκείες, υπάρχουν Σέρβοι και Μουσουλμάνοι και Κροάτες. Και το κυριότερο δεν είναι που επιζήσαμε όλοι από τον πόλεμο, είναι που δεν χάσαμε το μυαλό μας, την αλληλοκατανόηση, τη λαχτάρα για κοινή ζωή και την γεφύρωση των σχέσεων με όσους ξέραμε.

Ο πόλεμος αλλάζει τους ανθρώπους και κάποιες φιλίες δεν μένουν αλώβητες. Κάποιος που έχασε κάποιον δικό του, βλέπει τα πράγματα διαφορετικά. Το παλιό Μόσταρ όμως ήταν μια πολύ ξεχωριστή πόλη, ένα μοναδικό χαρμάνι ανθρώπων και πολιτισμών. Όταν μεσουρανούσαμε με την Βελέζ με την μαγική τριάδα (“BMW” μας έλεγαν) είμασταν αχώριστοι φίλοι με τον Μάριτς (που είναι Μουσουλμάνος) και τον Βλάντιτς που είναι Κροάτης και αυτό το παράδειγμα χαρακτήριζε τις κοινωνικές σχέσεις και τις συμπεριφορές σε ολόκληρη τη Βοσνία.

Η γέφυρα δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι ίδια με αυτή που καταστράφηκε, δεν είναι καν η ίδια πέτρα … Είναι σαν να έχεις μια νέα κοπέλα που μπορεί να σου θυμίζει εμφανισιακά την παλιά σου αγάπη, αλλά η καρδιά της δεν σε αναγνωρίζει. Εντούτοις είναι καλό που ανακατασκευάστηκε η γέφυρα καθώς και πάλι ενώνει τις δυο όχθες της πόλης.»

Η Γιουγκοσλαβία ήταν ένα μάλλον τεχνητό κράτος που δημιουργήθηκε με τη λήξη του α΄ παγκόσμιου πολέμου και γνώρισε περίοδο ισχυρής οικονομικής ανάπτυξης και σχετικής πολιτικής σταθερότητας μέχρι τη δεκαετία του 1980, υπό την ηγεσία του ισόβιου προέδρου Γιόσιπ Μπροζ Τίτο. Ο Κροάτης Τίτο δεν ήταν μόνο ηγέτης των Γιουγκοσλάβων κομμουνιστών, αλλά και μεγάλη διεθνής στρατιωτικοπολιτική προσωπικότητα που πέτυχε να ενώσει τους Γιουγκοσλάβους. Αλλά αυτό που εγγυήθηκε την ενότητα και τη συνοχή, ήταν η χαρισματική του προσωπικότητα μαζί με την αυταρχικότητα και όχι οι κοινωνικές συνθήκες.  Μετά το θάνατό του το 1980 το εξασθενημένο σύστημα της ομοσπονδιακής κυβέρνησης ήταν πλέον ανίκανο να αντιμετωπίσει τις αυξανόμενες οικονομικές και πολιτικές προκλήσεις και η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας ήρθε σχεδόν νομοτελειακά.

Λίγοι θυμούνται ότι το εναρκτήριο σφύριγμα της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας, έλαβε χώρα μια Κυριακή απόγευμα πριν 30 χρόνια στο γήπεδο του Ζάγκρεμπ, με την κλωτσιά του Μπόμπαν στο Σέρβο αστυνομικό προκειμένου να απελευθερώσει ένα Κροάτη οπαδό. Το παιχνίδι δεν άρχισε ποτέ, με τους οπαδούς της Ντιναμό και του Αστέρα (υπό την καθοδήγηση του μετέπειτα εγκληματία πολέμου Αρκάν) να συγκρούονται άγρια για 70 λεπτά, στην πρώτη πράξη του Σερβο-Κροατικού πολέμου. Το ποδόσφαιρο μπορεί από τη μια να είναι η «λίνγκουα φράνκα» της εποχής μας, αλλά και πρόσφορο έδαφος για διαδικασίες και μηχανισμούς που εκμεταλλεύτηκαν την οπαδική κουλτούρα για να οδηγήσουν κάποιους θερμόαιμους από τη συμβολική μάχη της κερκίδας στα υπαρκτά χαρακώματα του πολέμου.

Η ιστορία της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας, μπορεί να περιγραφεί και ως η εξιστόρηση της ανάπτυξης της βίας στο γιουγκοσλαβικό αθλητισμό μεταξύ των χούλιγκανς του ποδοσφαίρου και δει τη σταδιακή μεταφορά της (στα τέλη της δεκαετίας του ’80) στο πεδίο των εθνοτικών συγκρούσεων και της πολιτικής της “εθνικής μεγαλομανίας” από όπου πέρασε και στα πεδία των μαχών. Εγκάθετοι νοσταλγοί των Τσέτνικ από τη μια & των Ναζιστών Ουστάσι απ’την άλλη, με την αρωγή των επισήμων και των δημοσιογράφων, μόλυναν την οπαδική κουλτούρα (ο Αρκάν ανέλαβε την αρχηγία των οπαδών του Αστέρα με τη βοήθεια των μυστικών υπηρεσιών) για την εξυπηρέτηση των εθνικιστικών επιδιώξεων τους.

Η τελευταία προπονητική θητεία του Ντούσαν Μπάγεβιτς που αρχίζει με τους αγώνες της Εθνικής Βοσνίας-Ερζεγοβίνης στα πλαίσια του Nations League, μπορεί να μοιάζει με κύκνειο άσμα, αλλά παράλληλα φαντάζει και σαν κάτι ακόμη πιο δυνατό από μια «επιστροφή στο σπίτι» – είναι μάλλον φόρος τιμής σε μια χαμένη πατρίδα και ένα παρελθόν αρμονικής συμβίωσης, επίκληση στις ψυχές των αδικοχαμένων και όσων δεν πρόλαβαν να δουν τη γέφυρα ξαναχτισμένη.

πηγή Maestro

https://www.enwsi.gr/mpagevits-o-monadikos-prigkipas-se-kommoynistiki-chora/

Link to comment
Share on other sites

Παρασκευή βράδυ ματσάκια μουντιαλίτο Αμμουδαρα, ΦΥΓΕ εναντίον ΟΥΣΤ. 

Φέρτε πίσω τα χρόνια του Μίκρα (πριν το μεγάλο σέρβις στα Χανιά που το γαμησανε οι καραγκιόζηδες) . 

  • Δικεφαλάκι 2
Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Ο Ντούσκο ανακοίνωσε σήμερα ότι θα εγκαταλείψει τη θέση αυτή αφού αυτή η Βοσνία αποκλείστηκε από τα τελικά του EURO21 μετά την ήττα στα πέναλτι από τη Βόρεια Ιρλανδία. Ο Μπάγεβιτς θα είναι στον πάγκο στους αγώνες με την Ολλανδία και την Πολωνία στο League of Nations ώστε να μην μείνει άμεσα ακέφαλη η ομάδα.

Link to comment
Share on other sites

Στράτος Σεφτελής:

 

Να μου ανοίγει ένα φτωχόσπιτο ενάμιση δωματίου σε εργατική πολυκατοικία του Μόσταρ, όπου έμενε πριν έλθει στην Αθήνα και να μου λέει : «Αυτό μου έδωσε το ποδόσφαιρο στην Γιουγκοσλαβία μέχρι τα 28 μου. Είσαι ο πρώτος δημοσιογράφος που μπαίνεις εδώ....».

Να κλαίει σαν παιδί όταν πέθανε ο Τιτο. Όχι τόσο για την απώλεια αυτού που θεωρούσε τεράστιο ηγέτη, αλλά επειδή ήταν βέβαιος ότι ο διαμελισμός της πατρίδας του ήταν πλέον θέμα χρόνου.

Να συντηρεί 100 άτομα προσφυγες του εμφυλίου από το Μόσταρ στην Αθήνα.

Να προαναγγέλει την φυγή του από την ΑΕΚ λόγω του συγχωρεμένου Τροχανά, σε μια συνέντευξη που μου παραχώρησε τον Ιανουάριο του 1996 και δημοσιεύτηκε στο «Εθνοσπορ». Μου είχε πει χαρακτηριστικά, πως... «Με τον Τροχανά δεν μπορώ να συννενοηθω. Πονάω, αλλά πρέπει να κοιτάξω τα 100 στόματα που έχω να θρέψω. Τα λεφτά που μου προσφέρονται λύνουν μια για πάντα το πρόβλημα μου...».

Τον έχω ζήσει να λέει στον ατίθασο, από τότε που ήταν νεοφερμένος στην ΑΕΚ Τσιαρτα... «όποτε ξαναμπαίνεις στο Γραφείο του προπονητή σου θα είσαι σωστά ντυμένος, θα μου απευθύνεσαι στον πληθυντικό, για εσενα ο Μανωλας δεν είναι ο Στέλιος αλλά ο κύριος Μανωλας και όσο μιλαμε δεν θα με κοιτάζεις αλλά θα βλέπεις στο πάτωμα».

Τον έχω ζήσει ποσο μετάνοιωσε που έφυγε από την ΑΕΚ, αλλά κυρίως γιατί δεν εξήγησε στον κόσμο να καταλάβει τους λόγους που το έκανε.

Τον έχω ζήσει ποσο ΑΕΚ είναι.

Τον έχω ζήσει να είναι προπονητής σε άλλη ομάδα και να μου τηλεφωνάει για να μάθει πως έπαιξε η ΑΕΚ. «Έλα, λέγε πως παίξαμε... Είμαστε καλοι....».

 

 

https://sportdog.gr/sports/podosfairo/article/573782/apokalypsh-gia-mpagebits-htan-proponhths-alloy-kai-zhtoyse-na-mathei-pws-epaikse-h-aek

  • Sad 2
Link to comment
Share on other sites

4 minutes ago, Bluesman said:

Στράτος Σεφτελής:

 

Να μου ανοίγει ένα φτωχόσπιτο ενάμιση δωματίου σε εργατική πολυκατοικία του Μόσταρ, όπου έμενε πριν έλθει στην Αθήνα και να μου λέει : «Αυτό μου έδωσε το ποδόσφαιρο στην Γιουγκοσλαβία μέχρι τα 28 μου. Είσαι ο πρώτος δημοσιογράφος που μπαίνεις εδώ....».

Να κλαίει σαν παιδί όταν πέθανε ο Τιτο. Όχι τόσο για την απώλεια αυτού που θεωρούσε τεράστιο ηγέτη, αλλά επειδή ήταν βέβαιος ότι ο διαμελισμός της πατρίδας του ήταν πλέον θέμα χρόνου.

Να συντηρεί 100 άτομα προσφυγες του εμφυλίου από το Μόσταρ στην Αθήνα.

Να προαναγγέλει την φυγή του από την ΑΕΚ λόγω του συγχωρεμένου Τροχανά, σε μια συνέντευξη που μου παραχώρησε τον Ιανουάριο του 1996 και δημοσιεύτηκε στο «Εθνοσπορ». Μου είχε πει χαρακτηριστικά, πως... «Με τον Τροχανά δεν μπορώ να συννενοηθω. Πονάω, αλλά πρέπει να κοιτάξω τα 100 στόματα που έχω να θρέψω. Τα λεφτά που μου προσφέρονται λύνουν μια για πάντα το πρόβλημα μου...».

Τον έχω ζήσει να λέει στον ατίθασο, από τότε που ήταν νεοφερμένος στην ΑΕΚ Τσιαρτα... «όποτε ξαναμπαίνεις στο Γραφείο του προπονητή σου θα είσαι σωστά ντυμένος, θα μου απευθύνεσαι στον πληθυντικό, για εσενα ο Μανωλας δεν είναι ο Στέλιος αλλά ο κύριος Μανωλας και όσο μιλαμε δεν θα με κοιτάζεις αλλά θα βλέπεις στο πάτωμα».

Τον έχω ζήσει ποσο μετάνοιωσε που έφυγε από την ΑΕΚ, αλλά κυρίως γιατί δεν εξήγησε στον κόσμο να καταλάβει τους λόγους που το έκανε.

Τον έχω ζήσει ποσο ΑΕΚ είναι.

Τον έχω ζήσει να είναι προπονητής σε άλλη ομάδα και να μου τηλεφωνάει για να μάθει πως έπαιξε η ΑΕΚ. «Έλα, λέγε πως παίξαμε... Είμαστε καλοι....».

 

 

https://sportdog.gr/sports/podosfairo/article/573782/apokalypsh-gia-mpagebits-htan-proponhths-alloy-kai-zhtoyse-na-mathei-pws-epaikse-h-aek

Όπα . Έμαθε ο σέρβος απο τον Teye-ger ?

Link to comment
Share on other sites

6 hours ago, Bluesman said:

Στράτος Σεφτελής:

 

Να μου ανοίγει ένα φτωχόσπιτο ενάμιση δωματίου σε εργατική πολυκατοικία του Μόσταρ, όπου έμενε πριν έλθει στην Αθήνα και να μου λέει : «Αυτό μου έδωσε το ποδόσφαιρο στην Γιουγκοσλαβία μέχρι τα 28 μου. Είσαι ο πρώτος δημοσιογράφος που μπαίνεις εδώ....».

Να κλαίει σαν παιδί όταν πέθανε ο Τιτο. Όχι τόσο για την απώλεια αυτού που θεωρούσε τεράστιο ηγέτη, αλλά επειδή ήταν βέβαιος ότι ο διαμελισμός της πατρίδας του ήταν πλέον θέμα χρόνου.

Να συντηρεί 100 άτομα προσφυγες του εμφυλίου από το Μόσταρ στην Αθήνα.

Να προαναγγέλει την φυγή του από την ΑΕΚ λόγω του συγχωρεμένου Τροχανά, σε μια συνέντευξη που μου παραχώρησε τον Ιανουάριο του 1996 και δημοσιεύτηκε στο «Εθνοσπορ». Μου είχε πει χαρακτηριστικά, πως... «Με τον Τροχανά δεν μπορώ να συννενοηθω. Πονάω, αλλά πρέπει να κοιτάξω τα 100 στόματα που έχω να θρέψω. Τα λεφτά που μου προσφέρονται λύνουν μια για πάντα το πρόβλημα μου...».

Τον έχω ζήσει να λέει στον ατίθασο, από τότε που ήταν νεοφερμένος στην ΑΕΚ Τσιαρτα... «όποτε ξαναμπαίνεις στο Γραφείο του προπονητή σου θα είσαι σωστά ντυμένος, θα μου απευθύνεσαι στον πληθυντικό, για εσενα ο Μανωλας δεν είναι ο Στέλιος αλλά ο κύριος Μανωλας και όσο μιλαμε δεν θα με κοιτάζεις αλλά θα βλέπεις στο πάτωμα».

Τον έχω ζήσει ποσο μετάνοιωσε που έφυγε από την ΑΕΚ, αλλά κυρίως γιατί δεν εξήγησε στον κόσμο να καταλάβει τους λόγους που το έκανε.

Τον έχω ζήσει ποσο ΑΕΚ είναι.

Τον έχω ζήσει να είναι προπονητής σε άλλη ομάδα και να μου τηλεφωνάει για να μάθει πως έπαιξε η ΑΕΚ. «Έλα, λέγε πως παίξαμε... Είμαστε καλοι....».

 

 

https://sportdog.gr/sports/podosfairo/article/573782/apokalypsh-gia-mpagebits-htan-proponhths-alloy-kai-zhtoyse-na-mathei-pws-epaikse-h-aek

Εμετός. Πόσο πούστης, πόσο γιαμιόλης πουτάνας γιός γαύρος.

Link to comment
Share on other sites

Guest fighter21

Αν τον θέλει ο Μελ να τον πληρώνει για κάποιες υπηρεσίες που έχει στο μυαλό του ας το κάνει. Μου είναι αδιάφορο. Σαν προπονητής έτσι κι αλλιώς δεν πρόκειται να έρθει για να ανησυχώ για κάτι. 

Σταματήστε επιτέλους να ασχολείστε μαζί του με γραφικότητες και δήθεν αγανάκτηση για το κακό που θα μας βρει. 

Έτσι κι αλλιώς σε μένα ήταν αδιάφορες οι επαγγελματικές του επιλογές. Φέρθηκε σαν επαγγελματίας και προτίμησε τα λεφτά απο το να τηρήσει μια υπόσχεση. Ούτε ο πρώτος είναι ούτε ο τελευταίος. Κι εγώ τον έβριζα τον πρώτο καιρό της φυγής του αλλά επειδή καταλάβαινα ότι αυτή η ένταση δημιουργεί μεγαλύτερη πίεση στον γαύρο που για ένα διάστημα ερχόταν χεσμένος στη Φιλαδέλφεια.

Απο κει και πέρα χωρίς την παρουσία στην ΑΕΚ σαν προπονητής ίσως να ζούσαμε τη συνέχεια των πέτρινων χρόνων της δεκαετίας του 80. 

Link to comment
Share on other sites

Please sign in to comment

You will be able to leave a comment after signing in



Sign In Now
 Share

×