Leaderboard

received_1083616912860116.mp4

Πέραν των 30.000 σημαιών είδα σε διάφορες δημοσιεύσεις και stories στο Instagram να κυκλοφορεί κι αυτό, ως προς κάποιο δείγμα χρωματικής ομοιογένειας.

Δεν έχει μεγάλη σημασία, αλλά καμιά φορά έχω την εντύπωση ότι μας διαβάζουν.

Σεζόν 2002-03 ΑΕΚ-Παναχαϊκή 6-0 1ο και τελευταίο ματς στο Νίκος Γκούμας. Ήμουν στα επίσημα. Θυμάμαι ότι όταν καθάρισε το ματς, λέγαμε με τον ξάδερφο μου εναλλάξ ότι το επόμενο γκολ θα ναι αφιερωμένο 1 σε μένα, 1 σε αυτόν εναλλάξ. Έχω ακόμα κάποιες θολές εικόνες από το ματς κυρίως, αλλά και από το γήπεδο. Έχω να το λέω πάντως ότι έστω και οριακά πρόλαβα να πάω και στο Γκούμας. Τότε πήρα και την 1η μου φανέλα (Ντέμη) η οποία εδώ και πολλά χρόνια έχει χαθεί, αλλά και το 1ο μου κασκόλ. Το κασκόλ αυτό το έχω ακόμα μαζί μου και το παίρνω σχεδόν πάντα όταν θα πάω γήπεδο. Το κασκόλ αυτό, λοιπόν, έχει πάει εκτός από το Νίκος Γκούμας, στο ΟΑΚΑ (προφανώς), στην Πάτρα (για ένα ματς με την Κέρκυρα το '10), σε μπάσκετ, χάντμπολ και βόλει, στο Άμστερνταμ, στο Μιλάνο, το Μόναχο, τη Βενετία (μπάσκετ όπου ένας οπαδός της Βενέτσια μου πρότεινε να ανταλλάξουμε κασκόλ και του αρνήθηκα ευγενικά εξηγώντας το γιατί) για να επιστρέψει πέρσι εκεί απ' όπου ξεκίνησε τη διαδρομή του, στη Νέα Φιλαδέλφεια. Με διαφορά το σπουδαιότερο απόκτημα που αφορά την ΑΕΚ. Αυτά για να καλύψω με ένα πόστ και το τόπικ του 1ου ματς αλλά και αυτό του κασκόλ

Δεν χρειαζόταν ΚΑΝ να το αναφέρεις..Εχω ηδη κανονισει εξοδο στη ..Δρακώνα..Ταβερνα χωρίς ρευμα στην κορυφή του βουνού,με συντροφιά τα προβατα!!! https://www.gastronomos.gr/magazi/ntoynia-s-kivotos-paradosiakon-geyseon/100517/

Δεν υπάρχει το φαγητό τους σε όλο το Νομό,να μην πω το νησί.. Πατάτες τηγανιτές στη φωτιά.... Κατσικάκι με μυρωδικά στη χόβολη....Άστα...

Η ΑΕΚ έχει 200 παιδιά της στο πλευρό της στον Κορυδαλλό ΑΕΚάρα φέρε μας το κύπελλο received_382047811466599.mp4

Τίγρη φέρε την τερματοφυλακάρα Ο Λιβάκοβιτς ήθελε να φύγει από την Τουρκία μετά τα επεισόδια στο Τράμπζονσπορ-Φενέρμπαχτσε (enwsi.gr)

Το πρώτο μου κασκόλ είναι αρκετά κιτς. Στο κέντρο λέει ΑΕΚ, έχει από την μια το σήμα και από την άλλη την μπάλα με τα αστέρια του Τσου Λου. Ανάμεσα τους σε ένα κιτρινόμαυρο καρό φόντο έχει κάτι κούπες. Δεν έχω αναμνήσεις χωρίς αυτό το κασκόλ. Τώρα βρίσκεται στο πατρικό μου, στο πάνω πάνω ράφι της βιβλιοθήκης μου, και μόνο με αυτό έχω πάει γήπεδο. Στα ξένα που είμαι έχω φέρει ένα άλλο. Δεν ήθελα να το ρισκάρω.

Πάω να αλλάξω πρόβλεψη στο ΠκΟ.

365 : Παρά την πίκρα, παρά την συντριβή, παρά τον αποκλεισμό οι Καζάκοι φίλαθλοι ήταν κύριοι στη συμπεριφορά τους και μάλιστα αμέσως μετά το τέλος του αγώνα με την εθνική μας ομάδα - και πριν αναχωρήσουν από την Αγιά Σοφιά - καθάρισαν την εξέδρα τους. Συγκεκριμένα, έχοντας σακούλες, μάζεψαν όλα τα σκουπίδια και τα μετέφεραν στους κάδους. Τους αξίζει ένα μεγάλο respect για την αγάπη που δείχνουν στην ομάδα τους και τον σεβασμό στον χώρο που τους φιλοξένησε…

Γι'αυτό παίζει το Famagusta στο Μέγκα ο αλήτης?

50 είναι ο αλμειδα γιατί από τα 55 να κόψει την προπονητική .δεν έχει λογική .μακάρι σε 5 χρόνια να έχει πάρει αλλά 5 πρωταθλήματα θα πω εγώ

Είσαι σίγουρος? Για πήγαινε πίσω στα γραπτά Κεφτέ και Καζαμπουμπου να πάθεις έλκος από τα γέλια.

Καύλα ατμόσφαιρα, όπως πρέπει κατακίτρινη αγιά σοφιά

Συγκεκριμενα ειπε "Αν καποια στιγμη και με εχει καλα ο Θεος να γυρισω στην Ελλαδα ΘΑ ΗΘΕΛΑ να γυρισω στον Παναθηναικο". Αυτο εχει πει σχεδον αυτολεξει. Απλα οι βαζελοι το αναπαραγουν τοσο πολυ (και το διαστρευλωνουν) γιατι θελουν να ξανανιωσουν μεγαλη και θελκτικη ομαδα.

Η δήλωση ότι ο Παναθηναικός προσεγγίζει πλέον κορυφαίους παίκτες και αυτοί ενδίδουν (ή θα ενδώσουν καθότι απροσδιόριστο) είναι άλλη μια απόδειξη ότι οι άνθρωποι ζούν στον κόσμο τους. Είπε ο Βλαχοδήμος λέει ότι ΑΝ ποτέ γυρίσει θα ναι για αυτούς. ΠΟΤΕ δλδ καθώς και όνομα είναι και όπου θέλει πάει και παίζει. Στα 35+ για τα τελευταία ένσημα μπορεί. Απορώ με αυτούς πραγματικά. Θεωρώ τέτοιες πίπες ούτε στα χειρότερα μας δεν λέγαμε.

Στείλε μήνυμα να τα πούμε όταν κατέβεις...

μία απίθανη ιδέα σε 5-6 χρόνια θα ήταν ματίας σε ρόλο έντουαρντς και κόουτς κάποιος νέος δικός του, οκ τα όνειρα είναι τζάμπα. Χρόνια πολλά ΚΜ!

Η λύση δεν ξέρω που είναι, αλλά το πρόβλημα είναι παντού δυστυχώς και είναι και σε εμάς τους ίδιους. Σιγά που θα ανεχόταν γαύρος να χάσει κύπελλο από τον Δούκα και σιγά που θα τραβιόταν ο γαύρος σε περίεργη περιοχή επειδή έπαιζε τελικό το φούτσαλ τους. Ο γαύρος θα έλεγε φέρτε το κύπελλο μη σας βρούνε σε χαντάκι και θα το φέρνανε και θα λέγανε και ευχαριστώ (οι παίχτες) που τους επέτρεψαν να φορέσουν τη φανέλα. Κάποια πράγματα όμως, κάποια στοιχεία των άλλων ομάδων καλό θα ήταν να τα υιοθετήσουμε γιατί και η πολλή αγάπη κι ο πολύς ρομαντισμός καταλήγουν σε γαμησια απ' τον Δούκα καμιά φορά. 100 χρόνια ΑΕΚ, βιομηχανία χαμένων τελικών

Έχει σχεση και αυτή είναι ότι η ΑΕΚ καμιά φορά οφείλει να κερδίζει για τον κόσμο της. Μόνο για τον κόσμο της. Επίσης έχει σχέση γιατί ο κόσμος της ΑΕΚ έχει γενικά μπει σε μια λογική μηδέν απαιτήσεων και χεσ' το φούτσαλ, στη μπάλα πριν έρθει ο Αλμέιδα μας πουτσωνε οποιος καυλωνε και ο κόσμος σαν αυτιστικός χειροκροτούσε. Τίποτα δεν μας βεβαιώνει ότι όταν οι ήττες μπούνε πάλι στο μενού, δεν θα έχουμε τέτοια στην ΑΕΚ. Οι φελλοί που χειροκροτούν απαραίτητα σε κάθε ηττα, νομίζουν ότι κάτι κάνουν ενώ στην πραγματικότητα το μόνο που κάνουν είναι να έρθει η επόμενη ήττα ακόμα πιο εύκολα γιατί πλέον η ήττα στην ΑΕΚ είναι αποδεκτή ως κανονικότητα. Γενικά χάσαμε τη μπάλα την τελευταία δεκαετία+ και κάτι τέτοιες ήττες είναι ως έναν βαθμό αποτέλεσμα όλης αυτής της λοβοτομής

4 ομάδες είχε η Ελλάδα στο BCL φέτος οπότε αν δεν μας περάσει κ ο μπαοκ λογικά δεν υπάρχει θέμα. Νομίζω ότι ο Κολοσσός είχε θέμα κ με το γήπεδο κ αν θέλει να παίξει στο BCL θα πρέπει να βρει γήπεδο στην Αθήνα. Να δούμε βέβαια μην έχουμε καμιά συγχώνευση Eurocup κ BCL γιατί ακούγονται διάφορα κ εκεί αλλάζουν οι συνθήκες.

Έχω ήδη εκνευριστεί στο μεταξύ. Η ΑΕΚ είναι η μοναδική ομάδα που τα ερασιτεχνικά της τμήματα έχουν κόσμο, παίζει τελικούς στους οποίους όχι απλά δεν είναι μόνη της, συνήθως μόνο δικός της κόσμος βρίσκει το δρόμο και πάνε και χάνουν τους τελικούς έτσι για πλάκα. Σήμερα ας πούμε η ΑΕΚ είναι ελεεινή. Και δεν υπάρχει ερασιτεχνισμός και ανοχή στην ήττα όταν φοράς τη φανέλα της ΑΕΚ, δεν μπορείς να έχεις μόνο προνόμια από κάτι τέτοια, θα έχεις και τα βάρη. Άντε γαμηθειτε κάπου, διοίκηση, προπονητές και παίχτες όλων των τμημάτων. Άντε γαμηθειτε και κανονίστε απόψε να το πάρετε

Έχω κι εγώ ένα άσπρο (που έφερα κι εδώ), δεν θυμάμαι πόσα μου είχε πάρει* ο ΧΧ, στο διαμέρισμα του πάνω ήμασταν. Ο Κρουασάν για κάποιο λόγο το έλεγε "προεδρικό". *αξέχαστο μου έχει μείνει ένα δεκάευρο, που τότε ένιωθες πενηντάευρο, που μου είχε τιμολογήσει ένα dvd με τίτλο "Ντεμίνιο, το φαινόμενο". Μαλάκες τι χρέπι dvd ήταν αυτό, δεν έπαιζε καν στη τηλεόραση και στο πισί που το άνοιγες έπαιζες κάτι κλιπακια captures από tv tuner. Αυτά τα λεφτά, συν το να παραδίδω τηλεκάρτες εντός δακτυλίου με το Μίκρα σε μέρα που δεν κυκλοφορώ, ήταν οι πιο εσωτερικοσυγκρουσιακές συνεισφορές μου στο Κίνημα.

Αν έχει κάποιο ματς πάνω από 200 άτομα θα ειναο και επιτυχία

Γαμαει η Δρακωνα. Και στο Κατωχωρι έχω φάει φανταστικά.

Και κάποιοι τον είχανε και για σοβαρό αυτόν 🤣🤣🤣🤣

Kαι εδώ όλη η αλήθεια.

Κάθε μέρα που ξυπνάω είναι το πρώτο πράμα που βλέπω στα τριάντα τετραγωνικά που αποκαλώ σπίτι. Βλέποντας το κλιπακι του γκαζετα χθες ανατρίχιασα. Το βράδυ στη δουλειά σε άσχετη στιγμή κι αφού είχε ηρεμήσει το μπαρ, άρχισα να σκέφτομαι πως θα είναι όταν φύγει. Ήπια πέντε σφηνάκια σερί.

https://www.aek365.org/a-982211/pae-aek-sti-13-apriliou-tha-apogeiwthei-apo-thn-agia-sofia-to-aerostato-twn-100-xronwn-pou-tha-taksidepsei-se-olh-th-xwra.htm

Και όμως ο τύπος αυτός καθαρίζει κάνα εκατομμύριο το χρόνο κάνοντας διακοπές.

Ρε σεις αυτός είναι digital nomad

Μέχρι εδώ δεν ήταν τρομακτικο.

Τρίτη ή τεταρτη φορά που ποσταρω γκόμενα στο ΚΜ. Με τις μαλακιες του Πογιετ σε λίγο θα ρίξω μπαν στον εαυτό μου, θα αλλάξω κωδικό και θα κάνω log out. Δίκιο είχατε.

Το τσαντάκι ενδεχομένως είναι σε υποπτο σημείο, σαν να θέλει να κρύψει κάτι, αλλά όχι , αυτό το κορίτσι δεν φαίνεται να έχει πραγματικά κάτι να κρύψει σε αντίθεση με τα κορίτσια (;) του Φώτη.

Ρε συ νουφου μπήκα λίγο να κοζαρω εκ νέου γκομενάκι εραστή στρογγυλής θεάς μπας και είχες δίκιο τότε που έλεγες μπείτε να χαζεψετε. Και βρίσκω την επισυναπτόμενη. Και ερωτώ νουφου, αν αυτό το είχε ποσταρει ο φίλος μου ο Φώτης στο ΠτΨ, θα έτρωγε Μπαν από τον φίλο μου τον Αντρέα, ναι ή όχι;

Ο τουρισμός συνεχίζεται στην Βενετία για τον Ροδολφο που νομίζω φέτος έχει ταξιδέψει πιο πολύ από τον Τάσο Δουση.

Ο καλύτερος Έλληνας μέσο-επιθετικός και ο καλύτερος Έλληνας επιθετικός της δεκαπενταετιας 1975-1990.

με νικη πολυ δυσκολα θα χαθει αυτο το πρωταθλημα

Θεωμάς ΑΕΚ 1982-83 Εμφάνιση Ζήτα εντάξει άριστη,έμβλημα συγκινητικό.

1975-1976

Πρώτη φορά 1984 στο Γεντί κουλέ στο Ηράκλειο. Εννιά χρονών με τον πατέρα μου. Μέναμε Χανιά και πήγαμε οδικώς μαζί και η αδερφή μου. Θυμάμαι τον μακαρίτη τον πατέρα μου να στριμώχνεται και να σπρώχνει έξω από την θύρα 1 για να πάρουμε εισιτηριακια. Μπαίνοντας μέσα μου έκανε εντύπωση ότι οι δικοί μας (200-300 άτομα) τραγουδούσαν συνέχεια " Όλοι στο ναό, έχουν για Θεό..." , ότι ακουγοντουσαν περισσότερο από τους οφητζηδες που ήταν στην θύρα 4. Επίσης επειδή ακόμα τότε εμείς είχαμε ασπρόμαυρη τηλεόραση, μου έκανε εντύπωση το απέραντο πράσινο του γρασιδιού και βέβαια αργότερα όταν μπήκε η ΑΕΚ, η εμβληματική μορφή του Θωμά Μαύρου. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι ήταν 1-1 το ματς, είχε έρθει να εκτελέσει κορνερ από την μεριά μας, γύρισε να μας χαιρετήσει και έλεγε δυνατά: Μην σας νοιάζει, θα τους γαμησουμε! Όντως το ματς έληξε 1-2. Βρισιά από τους οφητζηδες αλλά περισσότερο τραγούδι από τους ΑΕΚτζηδες. Ήταν η πρώτη φορά που άκουγα πολλά συνθήματα, άγνωστα τότε σε εμένα και γυρνώντας την Δευτέρα στα Χανιά στο δημοτικό, το έπαιζα μπαρουτοκαπνισμενος και έπεφτε κατήχηση συνθημάτων στα άλλα ΑΕΚακια.

Σε παλιότερα, πιο αθώα χρόνια, θα διαβάζαμε ψαγμένα ρεπορτάζ για το αν τα λεφτά για τον Λιούμπισιτς τα έδωσε ο νέος ιδιοκτήτης.

1η μου φορα καπου στο μακρινο 1961 ή 1962 ( 3-4 ετων ) με τον πατερα... Μετα τον αγωνα στο Νινάκι για σουβλακια και θερινό σινεμα οταν ηταν ανοικτο.. Το εργο επαναληφθηκε 100άδες φορες ακομα και με πολλα ταξιδια στην επαρχια μεχρι τα 15-16 μου χρονια που γνωρισα τον Μπαμπη στα καταγωγια μπιλιαρδα της Φωκιωνος Νεγρη και ξεκλεβα μερικες Κυριακες με τον ημιγυμνο τρελλό να ξεσηκωνει τους φανατικους... Οχι παντα ομως...Τα Φιλαδελφεια με τον πατερα ηταν κατι μαγικο στο αγουρο μυαλο μου και τις περισσοτερες φορες πηγαιναμε παρεουλα ... και μετα Νινακι... Μεχρι καποια μερα το 1998 ή 1999 που πηγα - εγω αυτη τη φορα τον πατερα στο οακα για τελευταια του φορα - ένεκα επάρατης....και μετα ... μου εφυγε μεσα απ τα χερια το 2003. Εκτοτε οποτε περναω τη θυρα του γηπεδου του κραταω νοερα το χερι , πανηγυριζω μαζι του καθε γκολ και καθε νικη.. μεχρι να παω να τον συναντησω...Ανυπομονω..οχι τιποτ' αλλο... αλλα μου λειπει τρελλά.. Με τη σειρα μου και γω απο το 2007 και μετα ειμαστε αχωριστοι με το μωρο μου ( τριχρονος τοτε ) στο οακα και στα Φιλαδέλφεια..πως θα μπορουσε αλλωστε να γινει κατι διαφορετικο ? Το αιμα δεν γινεται νερο... Μονο γιαυτον τον τυπο ...τον Φώντα μου... το αλλο μου μισό δεν βιαζεται να την κανει με ελαφρα πηδηματακια ... Την καλημερα μου ...και ραντεβου στο ΠτΨ ...

Να είστε όλοι καλά και να τα θυμάστε για πολύ καιρό ακόμα όλα αυτά εύχομαι Πρώτη φορά στο γήπεδο για μένα ήταν σε επιλογή ματς που και με οτιδήποτε άλλο στη ζωή σου να ασχολιόσουν,μετά από αυτό το ματς θα γινόσουν ΑΕΚ! Ημουν 11 χρονών παρέα με τον θείο μου(ΑΕΚ) και τον πατέρα μου(παο),ημέρα Κυριακή,βροχή ασταμάτητη ατέλειωτες ώρες,δακρυγόνα να πέφτουν στο άλσος και τελικά το ματς αναβλήθηκε για την επόμενη μέρα…Την επομένη λοιπόν κοπάνα από το σχολείο γιατί όπως έλεγε ο θείος Το παιδί θα πάει ακόμα πολλές φορές σχολείο στη ζωή του αλλά σε τέτοιο ματς δεν πρόκειται να ξαναπάει Φτανει η ώρα της Σέντρας,ψεύτικα χαρτονομίσματα πέφτουν από παντού,ένα τρομερό πανό κρέμεται στο γήπεδο και ο κόσμος με λύσσα να φωνάζει το γνωστό σύνθημα για έναν Σέρβο προπονητή που ήρθε στην ΝΦ πρώτη φορά με τα ερυθρόλευκα Φαντάζομαι καταλάβατε όλοι σε ποιο ματς αναφέρομαι Υ.Γ. Εκείνη την μέρα αν και υπήρχαν οπαδοί του γαύρου στο γήπεδο,η οργή του κόσμου είχε πέσει αλλού,σχεδόν δεν ασχολιόταν κανείς μαζί τους μέχρι να γίνει 2-0 σβηστά

Μέχρι και εγώ, που είμαι από τα νεότερα μέλη, έχω προλάβει να γράψω στο πρόσφατο τόπικ. Για να μην γράψω τα ίδια, θα γράψω το πρώτο ματς που πήγα συνειδητά χωρίς τον πατέρα μου. Ήταν ένα 4-4 με τον Άρη το 1981. Μεγάλη απόφαση για μένα καθώς είμαστε λίγο μετά την τραγωδία της θ7 και σύσσωμη η οικογένεια είχε αποκλείσει ακόμα και το να πλησιάσω σε γήπεδο. Από το ματς αυτό δυο πράγματα μου έμειναν και προφανώς δεν ήταν η διακύμανση του σκορ. Το ένα ήταν οι μπλε φανέλες της ΑΕΚ που επιπλέον δεν είχαν σήμα. Πλήρης απογοήτευση... δεν το πίστευα. Για το τότε μυαλό μου ήταν αδιανόητο θέαμα. Το δεύτερο ήταν η αγωνία για το εισιτήριο. Φοβόμουν ότι δεν θα μου δώσουν εισιτήριο γιατί ήμουν μικρός. Έτσι με θυμάμαι να πηγαίνω από εκδοτήριο σε εκδοτήριο προσπαθώντας να ψυχολογήσω τον ταμία. Θα μου δώσει ή θα μου πει να έρθω με τον πατέρα μου και τέτοια. Τελικά μετά από κανα 20λεπτο σκέψης, πήγα σε αυτόν που θεώρησα "καταλληλότερο", ο οποίος με κοίταξε, το σκέφτηκε λίγο και χωρίς να μου πει τίποτα πήρε τα λεφτά και μου έδωσε το χαρτάκι. Θρίαμβος για τον panos42... με την περηφάνια να ξεχειλίζει, βρέθηκα στριμωγμένος σε μια θύρα ορθίων που έβλεπα περισσότερο πλάτες παρά γήπεδο. Κάπως έτσι έμαθα ότι ο αριθμός της θύρας παίζει "κάποιο" ρόλο...