Jump to content

"1968" ​​🎦


Abraham21r
 Share

Recommended Posts

Πάντως εμείς πήγαμε ζευγαρωμένοι και οι γυναίκες δε βαρέθηκαν καθόλου, αντίθετα τους άρεσε και συμμετείχαν στη συγκίνηση θα έλεγα, κάποιες και λόγω καταγωγής.

Δεν ξέρω αν έπαιξε ρόλο ότι το φιλμ ξεκινάει με ταμπέλα "Νίκαια" βέβαια.  :ph34r:

Link to comment
Share on other sites

Πραγματικά όταν πήγαινα δεν περίμενα να δω κάτι τόσο καλό.Συγκίνηση,γέλιο, και αγωνία για το τέλος παρόλο που ήξερες το αποτέλεσμα.Μου άρεσε επίσης που έκανε αναφορά στα σημαντικότερα γεγονότα εκείνης της χρονιάς που στιγμάτισαν όλη τη γη.Απλά μπράβο.

Link to comment
Share on other sites

Για ολη μου την ζωη θα ευχαριστω τον Μαυροειδη Αγγελοπουλο γι αυτο που εζησα, και που ειχα την ευτυχια να το ζησω με τον πατερα μου, του οποιου η οικογενεια ειναι απο τις τελευταιες που εκδιωχθηκαν απο την Πολη. Ηταν συγκλονιστικη ταινια, ειναι συγκλονιστικο βιωμα να την βλεπω διπλα στον πατερα μου που εχει πεντακαθαρες μνημες απο τα γεγονοτα του ´55 και για εντεκα ακομη χρονια απο την γη που γεννησε το μεγαλυτερο αθλητικο σωματειο της γης.
Η αναβιωση των στιγμων που ο πατερας μου εζησε τοσο στην Πολη, οσο και εξω απο το καλλιμαρμαρο σε ηλικια 17 χρονων, τα ασταματητα δακρυα του (και σιχαινομαι το κλαμα του νοστου γενικως) θα μεινουν για παντα χαραγμενα μεσα μου.

Η ταινια ειναι μια απιστευτη απεικονιση των διαστασεων που η ΑΕΚ κουβαλα, η ιστορια που αφηγειται, οι ανθρωποι της με την απολυτως ξεκαθαρη ταυτοτητα της κουλτουρας τους, το κοινωνικο μεγεθος, η ιστορια πονου και μεγαλειου με πολλες συγκλονιστικες στιγμες. πραγματικα δεν ξερω αν πρεπει να εισαι πολιτης για να το νιωσεις ετσι, αλλα η οπτικη του φιλου σταυρου δεν με βρισκει καθολου συμφωνο.

Αντιθετα, δεν εχει να κανει με το μπασκετ, ο τελικος του 1968, ειναι μια αφορμη, μια απο τις μεγαλες κορυφωσεις της ασυλληπτης ΑΕΚτζηδικης ιστοριας, που εχουν ( μικρο σποιλερ, μια απλως απομονωμενη ατακα μεσα σε αφηγηση ομως) «μπροστα την χαρα και πισω παντα ενα βαρυ φορτιο».

Πατερα μου σε ευχαριστω
ΑΕΚ σε ευχαριστω
Μαυροειδη Αγγελοπουλε, ειναι πολλη μεγαλη η κληρονομια που αφηνεις, και η ΑΕΚ θα σε ευχαριστει για παντα


Μια ζωη, ολη η ζωη, ΑΕΚ

  • Δικεφαλάκι 16
Link to comment
Share on other sites

Αγαπημενη σκηνη με τα αδερφια Ιωνα και τις ατακες που ελεχθησαν. Ανεξαρτητως με το ανακατεμα της μυθοπλασιας και πραγματικοτητας, ηταν μαγικο να φανταζεσαι πως σκεφτηκαν αυτοι οι ανθρωποι τοτε και δημιουργησαν κατι το οποιο αγαπουν και αγαπησαν εκατομυρια ανθρωποι δεκαδες χρονια μετα. Και ναι οι κουπες δημιουργουν φιλους και φιλαθλους αλλα η ιστορια που κουβαλαει αυτο το σωματειο ειναι αυτη που κρατησε την ΑΕΚ ζωντανη στα δυσκολα χρονια.. Ιστοριες των προσφυγων της Μικρασιατικης καταστροφης, των διωγμων της Πολης του 55', του σφαγιασμου των Ποντιων και αλλων πολλων. Ιστοριες αστειες και λυπητερες, μικρες και μεγαλες, που μας μοιραστηκαν οι προγονοι μας που δεν βρισκονται πλεον κοντα μας αλλα ειναι παντα ΕΔΩ. Και θα ειναι εδω και οταν χτιστει ο ΝΑΟΣ μας. Σε καθε καρεκλακι θα καθομαστε τελικα 10 και οχι ενας...

 

Σ' ΑΓΑΠΩ ΠΟΛΥ

ΠΙΟ ΠΟΛΥ

Σ' ΑΓΑΠΩ ΠΟΛΥ

ΠΙΟ ΠΟΛΥ..

Edited by panther-21-
  • Δικεφαλάκι 6
Link to comment
Share on other sites

Μόλις γύρισα από την προβολή.

Ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ ευχαριστώ στον Μάκη Αγγελόπουλο για αυτό που είδα σήμερα.

Ότι και να έκανε, ότι και να κάνει, ο άνθρωπος άφησε τεράστια κληρονομιά για τον σύλλογο και θα τον ευχαριστούμε αιώνια.

Να σε έχει ο Θεός καλά, για τα συναισθήματα τα οποία νιώσαμε όσοι το έχουμε δει.

Δεν συγκρίνεται ούτε με...100 κούπες αυτή η περηφάνια που ένιωσα σήμερα.

Δεν έχω καμία σχέση με την Πόλη, ούτε έχω έστω και έναν μακρινό συγγενή που να έχει σχέση, αλλά αν ένιωσα εγώ έτσι, ούτε καν μπορώ να φανταστώ πως ένιωσαν άνθρωποι που είναι (γιατί πάντα θα είναι) από εκεί βλέποντας αυτό το ΕΠΟΣ.

 

Αγαπάμε την μεγαλύτερη ομάδα του κόσμου, με Ιστορία που όλοι οι άλλοι, όσα και να έχουν πάρει, ότι κι αν έχουν κάνει, θα την κοιτούν ΠΑΝΤΑ με δέος και ζήλεια.

Γιατί πολύ απλά "οι χαρές μας είναι πάντα μπροστά, μα πάντα πίσω μας θα κουβαλάμε ένα βαρύ φορτίο..."

 

ΖΗΤΩ Η Α.Ε.Κ.

  • Δικεφαλάκι 10
Link to comment
Share on other sites

 

 

Λένε, πως την ιστορία τη γράφουν οι παρόντες. Έτσι γίνεται συνήθως, αλλά όπως συμβαίνει πάντα με τους κανόνες, υπάρχουν και εξαιρέσεις. Όπως συνέβη το 1968, όταν η ΑΕΚ κατέκτησε το Κύπελλο Ευρώπης. Ο Αμερικάνος, ο Τρόντζος, ο Χρηστέας, ο Ζούπας και τα άλλα τα παιδιά της «βασίλισσας» ΑΕΚ ήταν εκεί και έγραψαν ιστορία. Μαζί τους όμως ήταν ακόμα ένας και ας έλειπε. 

 

Ο Γιώργος Μόσχος... Και ας είχε φύγει από τη ζωή, μερικούς μήνες νωρίτερα. 

 

Γράφει ο Γιώργος Σπανομανώλης 

 

Μεγάλο σχολείο η ταινία του Μπουλμέτη. Το «1968» δεν έχει χρώμα. Μπορεί να έχει απόχρωση «κιτρινόμαυρη», αλλά είναι ένα έργο που μόλις κατέβει από τις αίθουσες θα πρέπει να γίνει dvd και να μοιράζεται δωρεάν σε όλα τα σχολεία. Θα πρέπει το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο να καθιερώσει την προβολή της στους μαθητές. Υποχρεωτικά. Μάθημα, στα σχολειά μας. 

 

Διότι, τούτη η ταινία, που με περίσσια στοργή και αγάπη συνέθεσε ο Μπουλμέτης, αποτελεί μάθημα. Όχι μόνο ιστορίας, όχι μόνο αθλητισμού. Είναι μάθημα... ζωής! 

 

Το «1968» το ξέρετε, το έχετε δει, έχετε διαβάσει για αυτό, έχετε ακούσει τους δημιουργούς και τους πρωταγωνιστές να δίνουν συνεντεύξεις και να μιλούν για αυτή τη δουλειά. Περιττό θα ήταν να ξαναδιαβάσετε ακόμα μια γνώμη. Αν δεν την έχετε δει, θα αναρωτιέστε τι κάνει ξεχωριστή ετούτη την ταινία. Μα οι ιστορίες πάνω στις οποίες δομείται. 

 

Μια από αυτές είναι εκείνη του Γιώργου Μόσχου. Ίσως είναι ο μοναδικός αθλητής στην ιστορία του αθλητισμού που έχει μετάλλιο, που έχει τρόπαιο δικό του και ας έλειπε από τον τελικό, αφού τον είχε νικήσει ο θάνατος. Ο Μόσχος το 1968 ήταν εκεί. 

 

Στο Καλλιμάρμαρο, μαζί με τον Αμερικάνο και τους άλλους και δικαίως βρίσκεται στο κάδρο της ιστορίας στο έπος της ΑΕΚ επί της Σλάβια Πράγας και ας τον είχε κερδίσει ο καρκίνος, μερικούς μήνες νωρίτερα. 

 

105413.jpg

 

Μυστικό καλά κρυμμένο 

 

Το καλοκαίρι του 1965, ο Γιώργος Μόσχος μαθαίνει το... κακό. Η καταραμένη αρρώστια του είχε χτυπήσει την πόρτα. Διαγνώστηκε με καρκίνο στους λεμφαδένες. Δεν το έμαθε κανείς, παρά μόνο λίγοι άνθρωποι. Ο Μόσχος, το κράτησε για πάρτη του. Δεν το ήξερε κανείς από τους συμπαίκτες του, δεν το ήξερε καν η αγαπημένη του κόρη. 

 

Είχε αποφασίσει να τραβήξει μόνος το κουπί, στη γαλέρα της ζωής του. 

 

Τρεις άνθρωποι όλοι και όλοι, γνώριζαν για την αρρώστια του Μόσχου. Ο πρόεδρος της ΑΕΚ, ο γιατρός Βασίλης Χατζηγιάννης, ο προπονητής Μίσσας Πανταζόπουλος και ο γιατρός της «Ένωσης» εκείνη την εποχή, Μίμης Γιαννακόπουλος. 

 

Ο Μόσχος δεν το έβαλε κάτω. Ήταν εκεί και ας ήταν άνιση η μάχη. Στις προπονήσεις, στους αγώνες, στην παρέα με εκείνη την ολόχρυση γενιά. Είχε αποφασίσει να δώσει τη μάχη του με αξιοπρέπεια, με ψηλά το κεφάλι. Αυτός ήταν η ψυχή εκείνης της ομάδας και δεν γινόταν να κιοτέψει, να γίνει ρίψασπις... και ας υπέφερε. 

 

 
Το 1966 ξεκινά το ταξίδι της μετέπειτα «βασίλισσας» στην Ευρώπη. Η ΑΕΚ, ξεπέρασε τις προσδοκίες στο Κύπελλο Πρωταθλητριών και βρέθηκε στο Final 4 του Μιλάνου. Αντίπαλος τότε, η ομάδα κόντρα στην οποία μετά από δύο χρόνια, θα γραφόταν η πιο ένδοξη σελίδα της ιστορίας της. Η Σλάβια Πράγας! 

 

Όλοι ξεκίνησαν το ταξίδι για την ιταλική πόλη. Ο Μόσχος δεν ήταν εκεί, μαζί με τους άλλους. «Παιδιά, ο Γιώργος είχε μια προσωπική δουλειά και για αυτό δεν ήρθε μαζί μας» ήταν το μήνυμα της διοίκησης προς τους παίκτες. 

 

Η προσωπική δουλειά του Μόσχου ήταν ένα ταξίδι αστραπή στο Λονδίνο. Στην αγγλική πρωτεύουσα ο παίκτης της ΑΕΚ, προσπάθησε να ακολουθήσει μια θεραπεία για αν κερδίσει την αρρώστια. Το πάλεψε με κάθε δύναμη. Με όση μπορεί να έχει η ανθρώπινη ψυχή. Με θάρρος και περηφάνια. 

 

<img data-cke-saved-src="http://resources.sport-fm.gr/supersportFM/images/news/18/02/06/110800.jpg"src="http://resources.sport-fm.gr/supersportFM/images/news/18/02/06/110800.jpg" "="" alt="inner" border="0">

 

Η συγκλονιστική αποκάλυψη 

 

Το «αετόπουλο» που δεν τα παρατούσε ποτέ, πήγε στο Μιλάνο και ήταν κανονικά στον ημιτελικό κόντρα στους Τσεχοσλοβάκους. Και όμως, αυτό το παλικάρι, είχε νικηθεί. Ο καρκίνος τον είχε διαλύσει. Εκείνο το βράδυ, κέρδισε μια θέση όμως στα κιτάπια της ιστορίας. 

 

Στην ανάπαυλα, έγινε η αποκάλυψη. Όταν του έγινε παρατήρηση για την κακή απόδοση του, ο Μόσχος αποκάλυψε το κακό μαντάτο. 

 

Σήκωσε με θάρρος τη κιτρινόμαυρη φανέλα, έδειξε τα σημάδια της αρρώστιας που τον έτρωγε, γύρισε στον «Παγκόσμιο», Γιώργο Αμερικάνο και είπε: «Γιώργο, έλα να σου δείξω γιατί δεν μπορώ να τρέξω. Και μόνο που στέκομαι στα πόδια μου, είναι θαύμα». 

 

Σε εκείνο το «κοιτάξτε μωρέ πως έγινα» του Μόσχου, ήταν να σαν γεννήθηκε αυτή η ομάδα. Σαν να σμιλεύτηκε από τα λόγια του, το καλούπι της νίκης και της επιτυχίας. Η αγκαλιά του «Παγκόσμιου» στον Μόσχο και οι λυγμοί εκείνων των παλικαριών που δεν μπορούσαν να συγκρατήσουν τα δάκρυα τουσ, ήταν η παρακαταθήκη της ομάδας αυτής για το μέλλον. Το ένας για όλους και όλοι για έναν που μερικούς μήνες αργότερα θα δημιουργούσε την ίδια την ιστορία. 

 

Ναι, η ΑΕΚ εκείνο το βράδυ έχασε. Έχασε και στον μικρό τελικό, απέναντι στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Τι σημασία είχε όμως; Είχε κερδίσει πολλά περισσότερα. 

 

Το κύκνειο άσμα του Γιώργου Μόσχου, είχε γραφτεί εκείνο το βράδυ στο Μιλάνο. Πήγε ξανά στην Αγγλία, έκανε χημειοθεραπείες, έδωσε τον αγώνα του, προσπάθησε να κερδίσει τον θάνατο, αλλά ποιος το έχει κάνει μωρέ; 

 

Λίγο καιρό μετά το Μιλάνο, η ΑΕΚ θέλησε να τον τιμήσει. Ο Μόσχος, κυνικός απάντησε... «Ας φέρουν την πλακέτα στον τάφο μου, μαζί με τα λουλούδια». 

 

Τον Δεκέμβριο του 1966, το «αετόπουλο» έφυγε από τη ζωή. Ήταν μόλις 29 ετών. Είχε χάσει από τον καρκίνο, αλλά είχε προλάβει να κερδίσει την αθανασία. 

 

Στο βωμό του, σφραγίστηκε η μπασκετική ιστορία της ΑΕΚ. Στη μνήμη του, οι συμπαίκτες του, ορκίστηκαν να αγγίξουν την κορυφή. 

 

Την κατέκτησαν στο Παναθηναϊκό Στάδιο λίγους μήνες αργότερα. Του αφιέρωσαν τη νίκη. Δεν χρειαζόταν. Ο Μόσχος ήταν εκεί, μαζί τους. 

 

Είχε πάρει το ευρωπαϊκό και ας έλειπε... 

 

*Μπορεί ο Μόσχος να μην βρισκόταν στην ομάδα του 1968, αλλά λογίζεται από τους ίδιους τους παίκτες εκείνης της ομάδας, τους συμπαίκτες του, ως μέλος της «χρυσής ομάδας» του 1968. Δικαίως... 

 

 

..

  • Δικεφαλάκι 7
Link to comment
Share on other sites

Σήμερα η μεγάλη μέρα συν γυναιξί. 

Τα έχετε γράψει όλα και είναι όλα σωστά. 

Ταινία για να βουρκώνεις σε πολλά σημεία. 

Το μέρος εκείνο που αναφέρεται στον Γ. Μόσχο, είναι κάτι παραπάνω από συγκλονιστικό. 

 

Αν έχω να κάνω μια παρατήρηση, είναι πως η σκηνή όπου ο Σπανούδης μοιράζεται την ιδέα του για την ίδρυση ενός κλάμπ με τους αδερφούς Ιωνά, ενώ θα έπρεπε να είναι η πιο συγκλονιστική, το γεγονός ότι είναι γυμνή μουσικά της αφαιρεί πολύ από τη δύναμη που έχει. 

Edited by MITSAKLAS
  • Δικεφαλάκι 1
Link to comment
Share on other sites

Στο #3 συναντάμε το ελληνικό κράμα ντοκιμαντέρ / fiction «1968», με ισχυρότατη πτώση (-58%) και 8.268 εισιτήρια (από 50 οθόνες). Χάνει γρήγορα και θεατές και κινηματογράφους, με το Σάββατο να είναι η καλύτερή του μέρα (3.423), ενώ τα εισιτήρια που κόβει στην επαρχία είναι δραματικά (1.654 από 26 οθόνες). Έχει φτάσει τα 89.769, άρα δεν έπεσα έξω στην πρόβλεψη της κατοστάρας για κινηματογραφική καριέρα (εντάξει, θα τσιμπήσει και κομμάτι παραπάνω…).

 

 

http://freecinema.gr/greek-box-office-fifty-more-shades-of-success/

 

Εξαρτάται πως το βλέπει κανείς το ποτήρι.Αν  το συγκρίνουμε με τον κόσμο που πάει στο μπάσκετ τότε είναι υπέρτατη επιτυχία, αν το συγκρίνουμε γενικά με το λαό που έχει η ΑΕΚ δεν το θεωρείς και τίποτα σπουδαίο.Πάντως το ότι 90 χιλιάδες άνθρωποι είτε ξαναθυμήθηκαν είτε γνώρισαν το 1968 μέσω της ταινίας είναι κέρδος που πιστεύω θα φανεί μελλοντικά στην μπασκετική ΑΕΚ.

Link to comment
Share on other sites

  • 2 months later...

Όσοι δεν είχατε την ευκαιρία να δείτε την ταινία-σταθμό «1968» του Τάσου Μπουλμέτη στον κινηματογράφο και όσοι θέλετε να τη ξαναδείτε, ή να την κάνετε δώρο στους φίλους σας θα έχετε τη μεγάλη ευκαιρία να το κάνετε άμεσα.
Προμηθευτείτε το DVD στο 27a1.png➡️ https://bit.ly/2Jld8Li

 

31124099_2052173291465098_60480495002771

  • Δικεφαλάκι 2
Link to comment
Share on other sites

  • 5 weeks later...

Η ταινία έπος «1968» ταξιδεύει στις ΗΠΑ και βραβεύεται!

 

Σε συνεργασία με το Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου του Λος Άντζελες και με την βοήθεια του ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, η ταινία της Βασίλισσας που σκηνοθέτησε ο Τάσος Μπουλμέτης θα προβληθεί στο UCLA

 

Μεγάλη τιμή για την ταινία έπος «1968» της ΑΕΚ, η οποία θα προβληθεί στο πλαίσιο του «Opening Night UCLA», σε συνεργασία με το Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου του Λος Άντζελες και με την βοήθεια του ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος.

Συγκεκριμένα, η ταινία της Βασίλισσας και ο σκηνοθέτης Τάσος Μπουλμέτης, που σπούδασε σκηνοθεσία και παραγωγή Κινηματογράφου και Τηλεόρασης στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Λος Αντζελες (UCLA), θα τιμηθούν επί της ουσίας με την προβολή της ταινίας, η οποία αφού έσπασε τα ταμεία στην Ελλάδα, ανοίγει τα φτερά της και «έξω», όπου θα προβληθεί για έναν ιδιαίτερο σκοπό.

 

33336024_1438178289620499_42249855069008

 

αεκ365

  • Δικεφαλάκι 2
Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

Αξιωθηκα και εγω και την ειδα σε DVD. Απιστευτα συγκινητικη ταινια! ΜΑΓΕΙΑ ΕΝΩΣΙΤΙΚΗ!

 

 

Ευχαριστουμε Μακη!  

 

ΜΙΑ ΖΩΗ ΑΕΚ

  • Δικεφαλάκι 4
Link to comment
Share on other sites

  • 2 months later...

Το «1968» ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο

 

H ταινία – έπος «1968» ταξιδεύει εδώ και μήνες σε ολόκληρο τον κόσμο.

 

Το κινηματογραφικό θαύμα του κορυφαίου σκηνοθέτη Τάσου Μπουλμέτη, παραγωγής του Μάκη Αγγελόπουλου και της ΑΕΚ Β.C., συγκινεί το φιλοθεάμον κοινό και κυρίως την ομογένεια, όπου γης, όπως συνέβη το περασμένο Ιούνιο στο Λος Άντζελες.
 

H AEK B.C. ανακοινώνει, ότι η ταινία το επόμενο διάστημα πρόκειται να προβληθεί στο Σαν Φρανσίσκο, ενώ έχουν προσδιοριστεί οι ημερομηνίες για τις υπόλοιπες εκδηλώσεις.
 

Πιο συγκεκριμένα:
 

-18 Οκτωβρίου 2018, στο Greek Film Festival της Νέας Υόρκης.

-23 Οκτωβρίου 2018, στο Πανεπιστήμιο του Xάρβαρντ, σε ακαδημαϊκή ημερίδα για φοιτητές.

-1 έως 10 Οκτωβρίου 2018, στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.

-16 Νοεμβρίου 2018, στο Federation Internationale Cinema Television Sportis “Sport Movies & TV 2018”,  του Μιλάνου.
 

Μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους η ταινία θα προβληθεί επίσης στο Εδιμβούργο, στις Βρυξέλλες, στην Πράγα και στο Βερολίνο.

 

http://www.aekbc.gr/el/articles-2512/to-1968-taksideuei-se-olo-ton-kosmo.htm

Link to comment
Share on other sites

  • 1 month later...

H διαδρομή της ταινίας – έπος «1968» σε όλο τον κόσμο ξεπερνά κάθε προσδοκία. Το δημιούργημα του Τάσου Μπουλμέτη, παραγωγής της ΑΕΚ ΒC και του Μάκη Αγγελόπουλου, προκάλεσε «θόρυβο» και στην Ιταλία.

Το «1968» ταξίδεψε και στο 36o  Φεστιβάλ του Μιλάνου  (14-19/11/2018) «Sport Movies & TV», που διοργανώνει ο Διεθνής Οργανισμός Federation Internationale Cinema Television Sportifs FICTS, αναγνωρισμένος από  τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή.
 

Προβλήθηκε στο πλαίσιο του Φεστιβάλ, την Παρασκευή 16/11/2018, στο Palazzo Giureconsulti της ιταλικής πόλης, ενώ συμμετείχε στην κατηγορία «Movies» και κέρδισε το βραβείο «Mention d` Honneur» σε μια εκδήλωση, που πραγματοποιήθηκε στις 19 Νοεμβρίου, στο Auditorium Testori Regione di Lombardia.
 

Στην εκδήλωση - μεταξύ άλλων προσωπικοτήτων του αθλητισμού και της πολιτικής -  παρευρέθησαν εκπρόσωποι ταινιών από τις πέντε ηπείρους. Στο συγκεκριμένο Φεστιβάλ πραγματοποιήθηκαν 140 προβολές ταινιών, 2 συνεντεύξεις Τύπου, 23 βραβεύσεις, Συναντήσεις και Workshops.
 

Πραγματοποιήθηκαν βραβεύσεις στις εξής επτά (7) κατηγορίες:
 

1) Ολυμπιακοί Αγώνες

2) Ντοκιμαντέρ

3) Αθλητισμός & Κοινωνία

4) Αθλητισμός & ΑΜΕΑ

5) Αθλητισμός & Διαφήμιση

6) Αθλητισμός & TV Ποδόσφαιρο

7) Ταινίες
 

Για την ιστορία, ο Διεθνής Οργανισμός FICTS, που έχει ως μότο τον «Πολιτισμό μέσω του Αθλητισμού» προάγει τις αξίες του αθλητισμού μέσω της δύναμης της εικόνας. Πρόεδρος του Οργανισμού είναι ο καθηγητής Franco Ascani, Μέλος της Διεθνούς Επιτροπής Πολιτισμού και Ολυμπιακής Κληρονομιάς της ΔΟΕ.

 

http://www.aekbc.gr/el/articles-2615/to-1968-thampwse-kai-thn-italia.htm

Link to comment
Share on other sites

  • George_D featured this topic
  • 4 months later...

Τελετή Απονομής Βραβείων με «1968»

Δευτέρα 22 Απριλίου 2019 17:01
 
fadda3c908566355348c9ffe43d148d6_2902.jpg

Τα 10 χρόνια της γιορτάζει εφέτος η Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου.

Η ταινία - έπος «1968» των Μάκη Αγγελόπουλου και ΑΕΚ BC,  σε σενάριο - σκηνοθεσία Τάσου Μπουλμέτη συγκαταλέγεται μεταξύ των υποψηφιοτήτων για βραβεία.
 

Πιο συγκεκριμένα, το «1968» συγκαταλέγεται μεταξύ των υποψηφιοτήτων σε πέντε κατηγορίες:

-Βραβείο Μεγάλου Μήκους Ταινίας Μυθοπλασίας: Μάκης Αγγελόπουλος, Τάσος Μπουλμέτης

-Βραβείο Σκηνοθεσίας: Τάσος Μπουλμέτης

-Βραβείο Ειδικών Εφφέ: Γιάννης Γεωργαρίου, Αλέξης Παράσχος

-Βραβείο Ενδυματολογίας: Δάφνη Κολυβά, Εβελίνα Δαρζέντα

-Βραβείο Ήχου: Δημήτρης Αθανασόπουλος, Χρήστος Γούσιος, Κώστας Βαρυμπομπιώτης
 

Η Τελετή Απονομής των Βραβείων Ίρις θα πραγματοποιηθεί αύριο (Μεγάλη Τρίτη, 23/04, 21:00), στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.

 

http://www.aekbc.gr/el/articles-2928/teleth-aponomh-brabeiwn-me-1968.htm

  • Δικεφαλάκι 3
Link to comment
Share on other sites

  • 5 months later...

Το «1968» στο Σίδνεϊ και ο Μπουλμέτης

Τετάρτη 25 Σεπτεμβρίου 2019 13:30
 
1834226.jpg

Η ταινία-έπος «1968», παραγωγής ΑΕΚ ΒC-Μάκη Αγγελόπουλου, θ’ ανοίξει το 26ο Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου, στο Σίδνεϊ, στις 8 Οκτωβρίου (20:30, ώρα Αυστραλίας).

Ο Τάσος Μπουλμέτης, σκηνοθέτης της ταινίας και επικεφαλής του Ιστορικού, Πολιτιστικού και Αθλητικού Αρχείου της ΑΕΚ BC, μίλησε στην εφημερίδα της Ομογένειας «Κόσμος».
 

Το δημοσίευμα της εφημερίδας της 24/09/19:
 

Αρχές Οκτωβρίου ξεκινάει ένα από τα σημαντικότερα πολιτιστικά γεγονότα στην Αυστραλία.Το Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου και όλη η ομογένεια αναμένεται να ζήσει στιγμές μοναδικές. Στην πρεμιέρα θα προβληθεί η ταινία «1968» του μεγάλου Έλληνα σκηνοθέτη Τάσου Μπουλμέτη. Μία ταινία, που εκτυλίσσεται στα χρόνια της δικτατορίας των συνταγματαρχών με την ομάδα μπάσκετ της ΑΕΚ να φέρνει τον πρώτο ευρωπαϊκό τίτλο ομαδικού αθλήματος στην πατρίδα μας τον Απρίλιο του 1968. Μια εποχή ταραγμένη για όλο τον κόσμο. Έναν μήνα πριν ξεκινά το κίνημα για την ανεξαρτητοποίηση της Τσεχοσλοβακίας που οδήγησε στην «Άνοιξη της Πράγας», ακολουθεί ο Μάης του ‘68, οι αντιπολεμικές διαδηλώσεις για το Βιετνάμ, η δολοφονία του Ρόμπερτ Κένεντι και άλλα.
 

Η ταινία «1968» έχει κατακτήσει πάμπολλες διακρίσεις. Στο φεστιβάλ ελληνικού κινηματογράφου του Λος Άντζελες έλαβε δύο βραβεία. Του κοινού (καλύτερης ταινίας ντοκιμαντέρ) και το βραβείο της κριτικής επιτροπής ως καλύτερης ταινίας για τον εξαιρετικό τρόπο με τον οποίο απέδωσε ένα ιστορικό γεγονός με στοιχεία μυθοπλασίας. Επίσης διακρίθηκε στο φεστιβάλ του Μιλάνου, της Νέας Υόρκης και σε άλλα διεθνή φεστιβάλ κινηματογράφου.
 

Το ενθουσιώδες δραματικό ντοκιμαντέρ βασίζεται στην αληθινή ιστορία για τον αγώνα μπάσκετ του 1968 της ΑΕΚ και της Σλάβιας Πράγας που ενώνει την Ελλάδα σε μια περίοδο πολιτικής αστάθειας και όπως λέγεται η χρονιά του οργισμένου πλανήτη.  Ήταν λίγες ημέρες μετά την ολοκλήρωση της ταινίας του «Νοτιά» το 2016 δέχθηκα ένα τηλεφώνημα από την ΑΕΚ μας λέει ο σκηνοθέτης «και μου είπαν ότι θέλει να με συναντήσει ο πρόεδρος την ΚΑΕ Μάκης Αγγελόπουλος».
 

«Πράγματι βρεθήκαμε και μου είπε ότι σε δύο χρόνια συμπληρώνονται πενήντα χρόνια από τότε που η ΑΕΚ αναδείχθηκε κυπελλούχος Ευρώπης στο μπάσκετ. Ήθελε να κάνει μία επετειακή ταινία και ήθελε να την αναλάβω εγώ που είμαι φίλος της ομάδος και γεννημένος στην Πόλη…»
 

-Τι αποκομίσατε από την πρώτη σας συνάντηση με τον κύριο Αγγελόπουλο;
 

«Πρόκειται για έναν παράγοντα ευρωπαϊκών διαστάσεων. Ευγενέστατος, γλυκομίλητος, οραματιστής με ήθος και αξιοπρέπεια. Έκτοτε γίναμε φίλοι και μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι είναι άνθρωπος των έργων και έχει μεγάλα όνειρα για την ομάδα μπάσκετ της ΑΕΚ».
 

-Πώς αντιδράσατε στην πρόταση του Μάκη Αγγελόπουλου;
 

«Ήμουνα σε μία φάση που μόλις είχα τελειώσει την ταινία «Νοτιάς» και η κούραση με έκανε διστακτικό. Τελικά είπα το ναι και άρχισα να συγκεντρώνω υλικό για να δημιουργηθεί ένα αρχείο».
 

-Η έρευνά σας για την ταινία από πού ξεκίνησε και πού κατέληξε;
 

«Συγκεντρώθηκε ένα τεράστιο υλικό. Ξεκινήσαμε με τις μαρτυρίες των ζωντανών πρωταγωνιστών. Παικτών, παραγόντων, του Βασίλη Γεωργίου που μετάδωσε ραδιοφωνικά τον αγώνα, η μετάδοση του οποίου έχει χαραχθεί έντονα στην μνήμη όλων, συγγενείς των πρωταγωνιστών και φιλάθλων. Στο σύνολο το οπτικοακουστικό υλικό που συγκεντρώσαμε ξεπερνά τις 24 ώρες. Στη σκέψη μου είχα τη δημιουργία ντοκιμαντέρ αλλά στο υποείδος του docufiction που αφορά στην καταγραφή του γεγονότος του ντοκουμέντου με προσθετικά στοιχεία μυθοπλασίας. Όπως και έγινε".
 

-Πώς καταλήξατε στους χαρακτήρες των ηθοποιών;
 

«Οι χαρακτήρες αυτοί αντιπροσωπεύουν την Ελλάδα εκείνης της εποχής. Οι ιστορίες τους εξελίσσονται παράλληλα με την ταινία».
 

-Ποιο είναι το concept της ταινίας; 
 

«Το concept αφορά την ιστορική μνήμη. Βλέποντας την ταινία γινόμαστε μάρτυρες της ιστορίας της ΑΕΚ και της νεότερης ελληνικής ιστορίας".
 

-Θυμάστε εκείνο τον αγώνα;
 

«Βεβαίως. Ήταν το γεγονός που είχε μονοπωλήσει το ενδιαφέρον όλων. Τον είχα ακούσει στα 11 μου χρόνια από το ραδιόφωνο μαζί με τον πατέρα μου όπως οι πιο πολλοί Έλληνες. Τα συναισθήματα ήταν πρωτόγνωρα».
 

-Δηλώνετε φίλος της ΑΕΚ, η ταινία περιγράφει την μεγαλύτερη νίκη στην ιστορία της ομάδος αλλά παρόλα αυτά λέτε ότι η ταινία δεν είναι για την ΑΕΚ. Πως το εξηγείτε;
 

«Δεν είναι ταινία για την ΑΕΚ. Είμαι απόλυτος σε αυτό. Εκείνο το βράδυ σημαδεύτηκε από την μεγαλύτερη επιτυχία σε όλα τα αθλήματα μέχρι τότε, έτυχε να ευρίσκεται η ΑΕΚ. Ήταν μία άλλη εποχή τότε και με άλλα ήθη. Όλη η Ελλάδα ήταν στο πλευρό εκείνης της ομάδος που διέθετε εξαιρετικούς Έλληνες παίκτες. Ολυμπιακοί, Παναθηναϊκοί ήταν στο πλευρό της ΑΕΚ».
 

-Είστε φίλος του μπάσκετ η του ποδοσφαίρου;
 

 «Του μπάσκετ. Μάλιστα αποφάσισα να ασχοληθώ με το άθλημα όταν ερωτεύτηκα μια κοπέλα που της άρεσε το μπάσκετ. Έτσι γράφτηκα στο Μαρούσι για να παίξω αλλά δεν ήμουνα καλός παίκτης. Σταμάτησα και αποφάσισα να γίνω σκηνοθέτης».
 

-Διηγηθείτε μας μια ξεχωριστή στιγμή από την ταινία;
 

 «Ψάχναμε για μεγάλο χρονικό διάστημα να βρούμε έναν συγγενή του αειμνήστου Γιώργου Μόσχου και ένα βράδυ έλαβα ένα μήνυμα από την κόρη του Μαρία η οποία μόλις είχα δει το τρέιλερ και μου θύμισε ότι υπήρξαμε συνεργάτες και είχαμε βρεθεί κάποιο καλοκαίρι σε ένα νησί».

  • Δικεφαλάκι 1
Link to comment
Share on other sites

Πρώτη προβολή σε ελεύθερο κανάλι της μικρής οθόνης θα προβληθεί η ταινία-έπος του Τάσου Μπουλμέτη.

Αυτό που αναμενόταν τόσο καιρό, θα γίνει πράξη την ερχόμενη Κυριακή (29/09) στις 22:15 το βράδυ, μέσω της συχνότητας του ΑΝΤ1.

Η ταινία-έπος της Βασίλισσας, «1968» του Τάσου Μπουλμέτη αναμένεται να προβληθεί για πρώτη φορά στην μικρή οθόνη, δίνοντας την ευκαιρία σε όσους δεν το έχουν δει, να μην το χάσουν.

  • Δικεφαλάκι 2
Link to comment
Share on other sites

  • George_D pinned this topic
  • 6 months later...
  • George_D locked this topic
  • George_D unlocked this topic

Please sign in to comment

You will be able to leave a comment after signing in



Sign In Now
 Share

×