Jump to content

Παγκόσμιο Κύπελλο Ρετρό


George_D
 Share

Recommended Posts

Continued...

 

Μεχρι τοτε η Αγγλια δε τους εβλεπε τους Γερμανους, για αυτο κ αυτη η υπεροπτικη αντιμετωπιση του Ραμσευ. Ποτε δε παραδεχθηκε ο Ραμσευ τις μαλακιες του, τα ριξε ολα στους παικτες κ τον τερματζη τον κρεμασαν κυριολεκτικα.

To 1972 η Αγγλια που δεν εμαθε απο τα λαθη της, εφαγε την οριστικη φαπα που ουσιαστικα εδωσε εναρξη στην κατρακυλα της.

H δεκαετια του 80 περασε με μια συναντηση μονο.

Προσοχη τωρα.

Μεχρι τωρα η Γερμανια εχει 2 Mουντιαλ (1954 , 1974) κ η Αγγλια 1 Μουντιαλ (1966).

Και ερχεται το Μουντιαλ του 1990.

Η απολυτη συναντηση.

Η Αγγλια εχει ΔΥΝΑΤΗ ομαδα, η Γερμανια επισης. H Αγγλια εχει τον Γκαρι που πλεον μεσουρανει, κ τον Γκαζα σε νεαρη ηλικια σε μεγαλα κεφια.

Ειναι τα ΗΜΙΤΕΛΙΚΑ που κρινεται ουσιαστικα, εαν η Αγγλια θα ισοφαρισει τα Μουντιαλ.

 

 

H βραδυα ειναι γνωστη εδω, ως Tears in Turin. Τα δακρυα στο Τορινο. Ακουγεται σαν επεισοδιο απο το Game of Thrones.

 

Η Κακη Εκτιμηση του Σιλτον στο φαουλ του Μπρεμε?

Οτι κ να πουμε ειναι λιγο. Τα δακρυα του Γκαζα ηταν τα δακρυα ενος ολοκληρου εθνους. Το ονειρο του τελικου χαθηκε πραγματικα εκεινη τη στιγμη μιας ολεθριας κιτρινης καρτας.

Δακρυα που συνεχιστηκαν, με την κακιστη εκτελεση πεναλτυ του Στιουαρτ-Psycho-Πηρς. Η εφιαλτικη νυχτα για τους Αγγλους ολοκληρωθηκε με το πεναλτυ του Κρις-χαιτη-Γουωντλ.

Πλεον η Αγγλια ειχε χασει την χρυση ευκαιρια, να ισοφαρισει τα Μουντιαλ, και με μια τραγικη επαναληψη της Ιστοριας στο Ευρω-96, κατρακυλησε για δεκατιες στην εσωστρεφεια και στο κακο ριζικο της. Πλεον καθε αγωνας σε μεγαλη διοργανωση φανταζει σαν εφιαλτης των Πεναλτυ. Μια καταρα που τους κυνηγαει απο εκεινη τη μοιραια βραδυα, το 1990 στην Ιταλια. Μια κομβικη στιγμη που χαθηκε πανω στην ασπρη βουλα.

 

Distraught-Gazza-after-the-World-Cup-Sem

 

GAZZA.jpg

 

Χαρακτηριστικη η φαση, που βλεποντας τον Γκαζα να μην μπορει να ελεγξει τα συναισθηματα του, ο Λινεκερ κανει νοημα στον Μεγαλο Μπομπι Ρομπσον, οτι "τελειωσε, δε μπορει"

 

_44635402_gazza90512.jpg

 

 

 

""Have a word with him" λέει ο λίνεκερ απευθυνόμενος στον ρόμπσον ενώ έτρεχαν τα σάλια από το στόμα του γκάζα λες και είχε πάθει επιληψία.Πω πω μλκ τι μου θύμησες.

Edited by Gorgar21
  • Δικεφαλάκι 1
Link to comment
Share on other sites

Δε νομιζω οτι ηταν θεμα τερματζη.

Η Βραζιλια τοτε ειχε ΟΙΚΤΡΟ αμυντικο διδυμο (Οσκαρ-Λουιζινιο, γενικα η μπραζιλ δεν μπορουσε να βρει δυνατα σεντερ μπακ) κ ενα μετριοτατο το λιγοτερο 6αρι-αμυντικο χαφ μπροστα τους (Τονινιο). Αν δεις το 1986 (τεσσερα χρονια μετα), κατεβηκαν με τελειως διαφορετικο διδυμο, το ιδιο συνεβη κ το 1990. Βρεθηκε ο Ντουνγκα (το 6αρι αλλωστε ειναι ανακαλυψη Βραζιλιανικη) να καλυπτει τα μετοπισθεν κ ουσιαστικα οταν βρεθηκε καλυτερη κλαση στα σεντερ μπακ μαζι με τον εκπληκτικο Ρομαριο σηκωσαν το 1994 το Μουντιαλ.

Με αυτη τη συνταγη προχωρησανε κ με τον μεγαλο Ζιλμπερτο Σιλβα.

Και περναει ΠΑΛΙ δραμα γιατι δεν εχει 6αρι δυνατο.

Ενω εχει καλο ροστερ, δεν μπορει να βρει 6αρι.

Μια χαρά ήταν οι αμυντικοί της βραζιλίας απλά ήταν επιθετικογενείς όλοι τους.

Οσκαρ και λουιζίνιο ηταν το καλύτερο ντούελ στόπερ στην βραζιλία δηλαδή ποιοί άλλοι θα έπρεπε να πάνε στην ισπανία?

Επίσης επειδή η βραζιλία είναι περίεργη χώρα με πολλές τοπικιστικές αντιθέσεις ο σαντάνα έκανε έτσι τις επιλογές για να έχει την υποστήριξη όλου του έθνους.

Ζίκο από φλαμέγκο (ρίο)

Σώκρατες από κορίνθιανς (σάο πάολο)

Φαλκάο από ιντερνασιονάλ (ριο γκράντε ντο σουλ)

Σερτζίνιο και έντερ από κρουζέιρο και ατλέτικο μινέιρο (μπέλο οριζόντε)...και πάει λέγοντας.

 

Η βραζιλία του 82 εκείνη την εποχή ήταν ό,τι πιο ωραίο θαύμασε ο ποδοσφαιρικός πλανήτης μετά την βραζιλία του 70,μπορεί τα ιταλά να σήκωσαν την κούπα αλλά όλος ο κόσμος θυμάται εκείνη την μαγευτική ομάδα να ζωγραφίζει στο χορτάρι.

 

  • Δικεφαλάκι 1
Link to comment
Share on other sites

Στο ποδοσφαιρο αρκετες φορες δεν επικρατει ο καλύτερος πόσο μάλλον σε διοργανώσεις τυπου κυπελλου, που ενα ατυχο παιχνιδι μπορει να ειναι μοιραιο.

Η βραζιλια το 1950 ηταν (λενε) καλυτερη και το χασε από την Ουρουγουαη, η Ουγγαρια το 1954 του Πουσκας, αηττητη 4 χρονια και εχασε στν τελικο απο δυτικη γερμανια την οποια ειχε νικησει με 8-3 !!! στον πρωτο γυρο της διοργανωσης, βραζιλια του 1982 μεγάλο φαβορι για την κουπα αλλα ατυχησε με την ιταλια στα προημιτελικά η οποία τελικα το πηρε. Ξεχασα ισως και την μεγαλη ολλανδια του Κρουφ, δυο φορες στα 70ς.

Link to comment
Share on other sites

Η πιο αγαπησιάρα αγγλία ήταν του 90,ακόμα και με το παρολίγον φιάσκο με το καμερούν ο τρόπος που το γύρισαν ήταν ερωτεύσιμος.

Γι'αυτό και ήταν η μοναδική εθνική που έτυχε αποθεωτικής υποδοχής όταν επέστρεψε στο νήσι.

Α επίσης είχαν βγάλει τότε και ωραίο τραγουδάκι.

 

  • Δικεφαλάκι 4
Link to comment
Share on other sites

Μια χαρά ήταν οι αμυντικοί της βραζιλίας απλά ήταν επιθετικογενείς όλοι τους.

Οσκαρ και λουιζίνιο ηταν το καλύτερο ντούελ στόπερ στην βραζιλία δηλαδή ποιοί άλλοι θα έπρεπε να πάνε στην ισπανία?

Επίσης επειδή η βραζιλία είναι περίεργη χώρα με πολλές τοπικιστικές αντιθέσεις ο σαντάνα έκανε έτσι τις επιλογές για να έχει την υποστήριξη όλου του έθνους.

Ζίκο από φλαμέγκο (ρίο)

Σώκρατες από κορίνθιανς (σάο πάολο)

Φαλκάο από ιντερνασιονάλ (ριο γκράντε ντο σουλ)

Σερτζίνιο και έντερ από κρουζέιρο και ατλέτικο μινέιρο (μπέλο οριζόντε)...και πάει λέγοντας.

 

λεαντρο και οσκαρ τα δυο ακραια μπακ ανετα θα μπορουσαν να παιζουν πιο μπροστα ως μεσοεπιθετικοι, αλλα τους εβαζε στα μπακ για να τους χωρεσει στην ενδεκαδα

Ο ζικο ενω ηταν 10αρι/δευτερος επιθετικος τον εβαζε στην δεξια πλευρα της επιθεσης (τοτε ηταν της μοδας ακομα το συστημα με 3 επιθετικους) για να χωρεσει στην ιδια ενδεκαδα με τον Σοκρατες

Γενικα η Βραζιλια τοτε κατεβηκε με μια ομαδα ωστε ολα τα αστερια να ειναι στη βασικη 11αδα ανεξαρτητως φυσικης θεσης

Link to comment
Share on other sites

Η πιο αγαπησιάρα αγγλία ήταν του 90,ακόμα και με το παρολίγον φιάσκο με το καμερούν ο τρόπος που το γύρισαν ήταν ερωτεύσιμος.

Γι'αυτό και ήταν η μοναδική εθνική που έτυχε αποθεωτικής υποδοχής όταν επέστρεψε στο νήσι.

Α επίσης είχαν βγάλει τότε και ωραίο τραγουδάκι.

 

απο τα πιο συναρπαστικα ματς του συγκεκριμενου μουντιαλ.

 

 

το πεναλτι με το οποιο ισοφαρισαν παντως μου φαινεται περισσοτερο βουτια του Λινεκερ

Link to comment
Share on other sites

Ρε γιώργη αντε βρες ρε συ το βραζιλία-σοβιετία του 82 να καυλώσουμε με τις γκολάρες των σώκρατες και έντερ.

καπου ειδα το γκολ του εντερ θα το βαλω σε λιγο

Link to comment
Share on other sites

Η Ιταλία του 1982 είχε σπουδαίους παίκτες και καθόλου τυχαία ή άδικα ή κόντρα στο ποδόσφαιρο απέκλεισε την αφελή εκείνη ομαδάρα της Βραζίλιας, ούτε τυχαία το πήρε επίσης στην τότε σπουδαία Γερμανία. 

Link to comment
Share on other sites

Φυσικό όταν το 80% των αθλητικογράφων παγκοσμίως είναι Σωτηρακόπουλοι. 

Ειχαν καποιο λογο να υποτιμησουν την Ιταλια οι "Σωτηρακοπουλοι" του κοσμου, πριν το μουντιαλ;;

Για την  τυχη  ειναι αληθεια οτι πρεπει να ειναι και καλη μια ομαδα για να την εκμεταλλευθει,

Link to comment
Share on other sites

Μήτσο η ιταλία ήταν πονόματος στην α' φάση των ομίλων.Με 3 ισοπαλίες με κάτι περού και καμερούν πέρασε στην επόμενη φάση,βασικά ούτε οι ίδιοι οι ιταλοί το πίστευαν ότι θα περάσουν τους βραζιλιάνους.Όπως και να χει με τον αποκλεισμό της βραζιλίας τελείωσε και το μουντιάλ για τον ποδοσφαιρικό πλανήτη,το μόνο που θυμάται ο κόσμος από τους ιταλούς είναι ο πανηγυρισμός του ταρντέλι.

Link to comment
Share on other sites

Οποιος παρακολουθησε εκεινο το μουντιαλ θυμαται την ανατροπη του σκορ στο γερμανια-γαλλια και το δολοφονικο χτυπημα του Σουμαχερ στο παιχνιδι.

το χτυπημα του σουμαχερ στον Μπατιστον που του εσπασε 3 δοντια και οπου μετα το τελος του αγωνα δηλωσε "ε δεν πειραζει ενας γαλλος λιγοτερος". Αυτο ειχε σαν αποτελεσμα οι ουδετεροι φιλαθλοι να παρουν το μερος της Ιταλιας στον τελικο

 

Link to comment
Share on other sites

Επισης σχετικα με βραζιλια και ιταλια σεκεινο το Μουντιαλ επειδη γραφτηκαν διαφορες αποψεις, η Ιταλια ειχε κανει οντως τραγικες εμφανισεις στη πρωτη φαση και περασε με 3 ισοπαλιες χαρις στη διαφορα τερματων. Βασει αυτων των εμφανισεων ηταν μεγαλη εκπληξη η νικη της απεναντι στη σπουδαια τοτε Βραζιλια οπως θεωρηθηκε εκπληξη ακομα και η νικη της απεναντι στην Αργεντινη αρχικα.
Ομως ο MHTSAKLAS εχει δικιο σε αυτο που ειπε. Δεν πηρε κατι με αδικια πχ με ευνοια της διαιτησιας ουτε επαιξε αντιαθλητικα. Εβαλε 3 γκολ στη σελεσαο και μαλιστα αν δειτε ολο το ματς στο youtube πετυχε και 4ο γκολ me ton Antognioni στο 3-2 που ΚΑΚΩΣ ακυρωθηκε ως οφσαιντ. Και ειχε και αυτη καποιους σπουδαιους παικτες εκτος απο τον Ροσι, τον μπαλαντερ της Φιορεντινα Αντονιονι, τον Mπρουνο Κοντι που αποτελεσε πολυτιμη μοναδα, τον Αντονιο Καμπρινι της γιουβε και τον μεγαλο Γκαετανο Σιρεα στην αμυνα.

Υπολογιστε οτι μιλαμε για δυο εντελως διαφορετικες σχολες. Η μεν Βραζιλια τουλαχιστον τοτε εκεινες τις εποχες επαιζε φουλ επιθετικο ποδοσφαιρο αυτο που θελουμε να βλεπουμε ολοι. Ηταν μια ομαδα που κατεβαινε για να ριξει 3-4 γκολ στους αντιπαλους και γενικα οσα περισσοτερα μπορουσε. Η Ιταλια ειναι αλλη σχολη. Παιζει συνηθως οσο πρεπει για να κερδισει.

Ολοι οι φιλααθλοι θα ηθελαν να προχωρησει εκεινη η μαγευτικη Βραζιλια, ομως αυτη ειναι η ομορφια και η καταρα του ποδοσφαιρου, οτι ενας ανωτερος αντιπαλος τεχνικα μπορει να χασει.. και δυστυχως για εκεινη τη σπουδαια ομαδα αυτο συνεβη τοτε...

 

Υ.Γ.: Η πιο μισητη ομαδα το 1982 ηταν η Δ.Γερμανια οχι μονο λογω του συμβαντος Σουμαχερ με Μπατιστον αλλα και επειδη στη φαση των ομιλων κανονισαν με την Αυστρια και εστησαν το μεταξυ τους ματς για να περασουν. Αυτο οδηγησε τη ΦΙΦΑ απο εκεινη τη διοργανωση και μετα να οριζει ολα τα ματς της τελευταιας αγωνιστικης των ομιλων την ιδια μερα και ωρα (μεχρι τοτε δεν ισχυε αυτο)

Link to comment
Share on other sites

Please sign in to comment

You will be able to leave a comment after signing in



Sign In Now
 Share

×