40 χρόνια απο τους 4 της Ευρώπης. Η μεγάλη πορεία στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ 1976-1977

[Rayo Vallecano 21]

? αιδιά, προσπαθήστε να κάνετε αναγωγή σε ΕΚΕΙΝΗ την εποχή.

Μην συγκρίνετε με σημερινά δεδομένα.

Ελληνικό ποδόσφαιρο = ΜΗΔΕΝ για εκείνα τα χρόνια.

Ο Μποσμάν ακόμα στα αρχίδια του μπαμπά του.

Και γενικότερα ποδόσφαιρο = επίθεση. Οι άμυνες υπήρχαν "για να υπάρχουν" (εκτός Ιταλών). Ένα, το πολύ δύο "μαν του μαν" στον ή στους "καλούς" των αλλονών και "βάλτα να πάνε, πήγανε".

Έφαγε 3 στο Βελιγράδι. Έχετε φανταστεί την "εικόνα" 100-120 χιλιάδων οπαδών σε ? ΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΟ γήπεδο ? Μιλάμε για την κόλαση αυτοπροσώπως.

Έφαγε 2 και 3 στην Αγγλία. Μιλάμε για καιρούς που όταν πέρναγες τη Μάγχη ήταν σαν να λέμε σήμερα ότι πας Καμπ Νου. Τίποτα λιγότερο.

Ταξίδι στη ... μακρινή και παγωμένη Μόσχα εθεωρείτο ... Σερβάϊβορ στον Άγιο Δομήνικο.

Για Γιούβε αφήστε το. Διαβάστε (στην AEKpedia βεβαίως-βεβαίως   ) ΜΟΝΟ τη σύνθεση της.

 Είναι υπερβολικό οτι η ΑΕΚ του Μπάρλου με καλύτερη αμυνα θα μπορουσε εκείνα τα χρόνια να παιξει ευρωπαικό τελικό , ίσως ακόμα και πρωταθλητριών;;

[Rayo Vallecano 21]

Έχει ζήσει τέτοιες στιγμές ξανά η ΑΕΚ, αλλά όχι υπό τη μορφή πορείας, αλλά μεμονομένων επιτυχιών. 

Κάτι ανάλογο θα μπορούσε να θεωρηθεί η πορεία του 1998. 

Όμως έχουν αλλάξει και οι εποχές. 

Τότε το ΟΥΕΦΑ πολλές φορές, ήταν πιο δυνατό από το ? ρωταθλητριών και το Κυπελλούχων δεδομένου ότι είχες τις 2ες, 3ες ομάδες κλπ των ισχυρών πρωταθλημάτων που πολλές και από αυτές ήταν εν δυνάμει πρωταθλήτριες στις τρέχουσες σεζόν. Τότε οι εγχώριες αυτοκρατορίες δεν ήταν κανόνας. 

Σήμερα αυτές οι ομάδες παίζουν στο ΤσουΛι. 

Μετά είναι και αυτό που λέει και ο Νονός, ήσουν ποδοσφαιρικά ανύπαρκτος στον Ευρωπαϊκό χάρτη. 

Το σημαντικότερο όμως από όλα και είναι αυτό που έχει χαθεί τώρα, είναι το κίνητρο, διοίκησης, ομάδας και κόσμου για διάκριση.

Η ΑΕΚ αλλά και οι περισσότερες ελληνικές ομάδες, αντιμετώπισαν τα τελευταία χρόνια τις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις καθαρά εισπρακτικά, τα φράγκα και μόνο, περνάω σώζομαι, αποκλείομαι καταστρέφομαι και κάπου εκεί το έχασε και η ΑΕΚ και το ελληνικό ποδόσφαιρο εκτός ίσως του ? ΑΟΚ. 

? ροσωπικά έζησα Ευρωπαϊκά παιχνίδια στην Φιλαδέλφεια και γενικά στο ελληνικό ποδόσφαιρο από φίλους άλλων ομάδων στις αρχές της δεκαετίας του '90 ως φοιτητής στην Αθήνα. 

Η τρέλα, η προσμονή και τα όνειρα που γίνονταν απείχαν έτη φωτός από ότι ζήσαμε ως Ευρωπαϊκή συμμετοχή τα τελευταία χρόνια πλην ίσως της χρονιάς του ΤσουΛι επί Ντέμη. Ζούσες και ανέπνεες σαν οπαδός για αυτά τα παιχνίδια και η ομάδα το ίδιο. 

Τέλος πάντων είναι πολλά, τα έχουν πει και οι παλιότεροι που έζησαν εκείνα τα χρόνια ως πιτσιρικάδες, πρέπει να ξαναδούμε την Ευρώπη ως το ευ ζην. 

Το 98 ηταν πολύ αποδυναμωμένο το κυπελλούχων σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές. Σιγά τις ομάδες που αποκλείσαμε και κυρίως σιγά την ομάδα που μας απέκλεισε. Δεν συγκρίνεται με τη πορεία του 76-77.

[SpiRos]

 Είναι υπερβολικό οτι η ΑΕΚ του Μπάρλου με καλύτερη αμυνα θα μπορουσε εκείνα τα χρόνια να παιξει ευρωπαικό τελικό , ίσως ακόμα και πρωταθλητριών;;

 

Καθόλου, απλά όπως ανέφερε και ο Νονός, εκείνη την εποχή "καλή άμυνα" με τα σημερινά στάνταρ, είχαν πάρα πολύ λίγες ομάδες. Έμπαιναν τα γκολ πολύ πιο εύκολα. Δε νομίζω να είχαμε χειρότερη άμυνα από τον μέσο όρο εκείνα τα χρόνια.

Edited March 18, 2017 by SpiRos

[Guest ALati]

Δεν ηταν τοσο η ποιοτητα των αμυντικων οσο τα συστηματα. Ηταν εμπροσθοβαρα χωρις τις "σκουπες" μπροστα απο τα στοπερ με αποστασεις μεγαλες αμυνας-κεντρου, ηταν ολη η αμυντικη φιλοσοφια των ομαδων ΕΞΟΝ των ιταλικων.

[stavros 9-11]

Από φάσεις πάντως παλαιότερων αγώνων και κυρίως αναφέρομαι σε αγώνες πρωταθλήματος, παρατήρησα ότι ήταν λίγο τραγικοί και οι τερματοφύλακες.

Μιλάμε ότι πήγαινε προς τα μεσα, απλά εγραφε

[Νονός]

 Είναι υπερβολικό οτι η ΑΕΚ του Μπάρλου με καλύτερη αμυνα θα μπορουσε εκείνα τα χρόνια να παιξει ευρωπαικό τελικό , ίσως ακόμα και πρωταθλητριών;;

 

Καταρχήν Ράγιο να προσδιορίσουμε ΤΙ εννοούμε "με καλύτερη άμυνα".

Στεργιούδας, Χρηστίδης στο τέρμα. Θεωρώ 7 με 8/10 και οι δύο. Δεν είναι μόνο το Ντέρμπυ του Λάκη και η Κ? Ρ του Χρηστίδη. Γενικά ήταν κήπερς πολύ πάνω του "μετρίου".

Σέντερ μπακ Ραβούσης, Γιατρός. Και σαν δίδυμο αλλά και ξεχωριστά τους έχω στο 8/10. Δεμένοι μεταξύ τους και αλληλοσυμπληρούμενοι. "Μυαλό" ο Γιατρός "Δύναμη" ο ? ετράν. ? όσο καλύτερο δίδυμο να είχες ?

Στα πλάγια Ιντζόγλου, Θεοδωρίδης κατά κύριο λόγο. Εδώ ίσως να υπήρχαν περιθώρια για κάτι καλύτερο. Το δίδυμο Ιντζόγλου - Μουσούρη που έπαιξε από την επόμενη χρονιά έδωσε παραπάνω ποιότητα στην άμυνα και την έκανε πιο "επιθετική", πράγμα πολύ πρωτοποριακό για την εποχή.

Στην ερώτηση σου θα απαντήσω ότι με την υπάρχουσα άμυνα (πιθανόν με την προσθήκη Μουσούρη) και με ΛΙΓΗ εύνοια στην κλήρωση έπαιζες ΑΝΕΤΑ Τελικό ΟΥΕΦΑ.

Για ? ρωταθλητριών, μπαίνουμε σε ... αβυσσαλέα βάθη.

Σκέψου, ? ΡΩ-ΤΑ-ΘΛΗ-ΤΡΙ-ΕΣ ! Όχι άρτσι μπούρτσι και λουλάς του τωρινού Τσου Λου. ? ρωταθλήτριες ! Και καμιά εικοσαριά χώρες όλες κι όλες. Ούτε Τζατζικιστάν, ούτε ? ουθενιστάν, ούτε της τρελλής το πανηγύρι το τωρινό.

Ότι κι αν έκανες (με 2 ξένους μάξιμουμ) κάποτε θα έπεφτες στην ? ρωταθλήτρια Αγγλίας, Γερμανίας, Ιταλίας, Ισπανίας, Ολλανδίας, Γιουγκοσλαβίας, Γαλλίας και εκεί θα τέλειωνε το πανηγύρι.

Βέβαια, τότε έπαιζε πολύ μεγάλο ρόλο η τύχη στις κληρώσεις. Δεν υπήρχανε τα σημερινά κόλπα για κονόμα και τηλεοπτικά με ισχυρούς - αδύνατους και τα ρέστα που στην ουσία πάει σε "ορισμό" το πράγμα και όχι σε "κλήρωση".

Είναι ακριβώς ότι εκμεταλλεύθηκε ο βαζέλας το '71. Μόνο η Έβερτον ήταν δύναμη και στον τελικό βέβαια οι "Ιπτάμενοι" κάνανε υγιεινό περίπατο.

[Νονός]

Δεν ηταν τοσο η ποιοτητα των αμυντικων οσο τα συστηματα. Ηταν εμπροσθοβαρα χωρις τις "σκουπες" μπροστα απο τα στοπερ με αποστασεις μεγαλες αμυνας-κεντρου, ηταν ολη η αμυντικη φιλοσοφια των ομαδων ΕΞΟΝ των ιταλικων.

 

Σωστότατα τα λέει ο Μπίλαρος.

Αν δούμε συνθέσεις των τότε ομάδων, στην ουσία απουσιάζει οτιδήποτε "αμυντικό" στα χαφ.

Όλοι οι μέσοι είναι για "γιούργια".

Και επιθετικά αυστηρά ΤΡΙ? ΛΕΤΑ.

Αμυντικά δόγματα και "γυρνάμε και βοηθάμε", σε κανα κόρνερ και αν ...

"Όσα φάμε κι όσα βάλουμε" φάση δηλαδή.

ΤΟΛΑΪΣΤΟΝ βλέπαμε θέαμα.