Jump to content

Στα τούνελ της Χαμάς vol. XΧI (Μεταγραφές Kαλοκαίρι 2018)


George_D
 Share

Recommended Posts

Γράφτηκε για Κλαούντιο γιακομπ. 700 θέλει τον χρονο

 

Είναι 31, αποκλείεται να ανδιαφερόμαστε.

Link to comment
Share on other sites

Τορίνο και πέρα, χωριά αρουντ Κουνεο.

(διάλεκτος σχεδόν γαλλικά, δεν μας ενδιαφέρει)

 

Μη με στείλεις πάλι πορτοφινο μλκ, δεν έχω κότερο...

Πιεμοντε ρε; Πω πω…

Κουνεο να πουμε ότι είναι φανταροπεριοχη. Οποιος εχει παει φαντάρος στην Ιταλια εχει παει Κουνεο. Είναι σαν τον Αυλωνα και την 124ΠΒΕ μαζι.

 

Ειχα παει να πουμε στο Σαλούτσο ένα φεγγαρι να δω ένα αυτοκινητο (τελικα δεν το πηρα) μιλαμε για 11 ωρες με το τραινο, φεροβίε ιταλιανε και κινητο Σονι Κροκετ αυτό με το σκατο που κατεβαινε σαν ψειρα. Ολη η διαδρομή από πουτσοχωρια, φτανω στη μαγευτική Γενοβα και ψαχνω κοριερα να παω Κουνεο κι από κει Σαλουτσο. Δεν καταλαβαινα γρι τι μου λεγανε. Αρνουνται να μιλησουνε ιταλικα. Τελικα εφτασα Κουνεο λιγο πριν τις 9 το βραδυ που για το μερος είναι βαθια μεσανυχτα. Αϋπνος και με κατι κρακεράκια στο τραινο πηγα να παρω 3-4 τραμετζινι στο μπαρ του σταθμου και κατεληξα να φαω ένα γλυκο με ρουμι γιατι ειχε τελειωσει το φαι. Ρωτησα το μπαριστα για το λεωφορειο, δεν καταλαβαινα τι ελεγε. εβγαλα ακρη με κατι Σενεγαλέζους στο σταθμο και μου ειπανε που να παω και ποιο μπλε λεωφορειο να παρω. Οδηγος Νοτιος, πηγαινε με 80 με το σαραβαλο κι ακουγε Πινο Ντανιελε (θεος σχωρεστον) σ ολη τη διαδρομή και πηγα και καθισα πισω διπλα σε μια αβυζη καστανομαλλα τη Νικολ (με e στο τελος, το τονισε όταν με ειπε πως τη λενε). Με περασε για Γερμανο και αρχισε να μιλαει γερμανικα μ αυτή την εντελως αστεια ιταλικη προφορα. Συνεννοηθηκα τελικα στα γερμανικα πως θα παω στο πουτσοχωρι να δω το αμαξι που με ειχε διαβεβαιωσει ο μαλακας ο Ιταλος στο τηλεφωνο 28 φορες ότι είναι όπως πρεπει, αυτό που θελω κλπ κλπ.

 

Αυτή ειχε τραβηχτει να δει το φανταρο γκομενο στο Κουνεο και επεστρεφε σε ένα άλλο πουτσοχωρι εκει κοντα με γαλλικο ονομα. Τελειοφοιτη σεντσε πολιτικε, ανεργη ακομα, ειχε βγει μιαμιση φορα εξω απ το Πιεμοντε τη μιση ειχε παει στη Λιγκουρια με τον παληκαρο και μια με γονεις Κοτ ντ Αζουρ να δουνε πως είναι. Εγω τοτε στα καλυτερα μου και στα πιο αδυνατα μου, μιλαμε για Μαγος 89 κιλα, ιστορικα χαμηλα αυτά. Λιγο η οικονομια για να παρω το αμαξι, λιγο το ότι ειχα χωρισει από τη θρυλικη μπουμπου και ειχα γινει λιωμα, λιγο ότι επαθα φρικη πηγαίνοντας Ιταλια για σπουδες με αυτό που θεωρουν "χοντρος" εκει περα. Ο υπερβαρος της Ελλαδας είναι ο Μαρινακης εκει περα, αλλα αυτό είναι άλλη ιστορια που θα γραψω άλλη στιγμη και μου την εξηγησε η Τουντε η Ουγγρα στο Τσινγκολι. Τεσπα μην ξεφευγω.

 

Κατεβαινει η Νικολ(ε) στο ξενοδοχειο του Σαινινγκ σταθμο στο πουτσοχωρι της - μαλακες δεν κανω πλακα, μια πινακιδα και ένα κτισμα πιο γκρι από το νεφος στην Αθηνα το 86 - και φευγοντας μου πεταει ένα χαδι στο ποδι όπως καθομανε στην εξωτερικη στο λεωφορειο. Δεν ξερω τι και πως, αλλα μιλαμε γι αυτά τα πολύ πουστικα αγγίγματα που κανουνε οι ΠΟΛΥ εμπειρες γκομενες για να τσιτώσεις. Ο Σταυρος θα ξεκουμπωνε παντελονι επι τοπου. Ειχε δωσει το γνωστο 348 (ειχε ομνιτελ η ρουφιανα και ειχα τελεκομ, ακομα κι εκει λεφτα) "για να τα πουμε αν καποια στιγμη ξαναβρεθω στο Πιεμοντε". Ειχε εντυπωσιαστεί που μιλουσα γλωσσες τοσο νεος (!) και προφανως ειχε τσακωθεί με το φανταρο με το ασπρο Παντα (σκυλι το Παντα) στο οποιο ο τυπος ειχε κανει και μετατροπή να βαλει μεθανιο επειδή εκαιγε. Μιλαμε για σουρεαλισμο. Να τα λεει αυτά σε ανθρωπο με 3λιτρο αυτοκινητο βενζινη που γεμιζε Πατρα επειδή ακομα κοστιζε τα μισα και πηγαινε στο πουτσοχωρι να δει αμαξι 5.4 λιτρα. Ενηγουεϊ. 

 

Εφτασα 10 και στο Σαλουτσο, με περιμενε ο τριμαλαξ στην κεντρικη πλατεια να παμε στο "μποξ" να δουμε το αυτοκινητο. Ειχε μαζι ακομα 2 τυπους, ο ενας τσιλιβιθρας, ο άλλος Γεωργιανος επιστάτης στα Σπατα. Σκιαχτηκα αλλα δε μασησα. Παμε του λεω να δουμε το αμαξι και τα βρισκουμε. Αυτος νομιζε ότι εχω κανει ταξιδι με μετρητα, ειχε την εντυπωση οτι οι Ελληνες ειμαστε κατι σαν τους νοτιοιταλους που οι απανω τους λενε "τερρονους" και οτιδηποτε κατω από Ρωμη θεωρείται αραμπια σαουντιτα. Παπαριες καμαρωτες. Δεν ειδε τσαντακι, δεν ειδε φουσκωμα σε τσεπες, δεν ειδε υποπτο μπουφαν και μαραζωσε. Μεχρι και μηχανημα που μετραει λεφτα ειχε φερει, το ειδα στο "σπορτουάγκον" (ετσι λενε το στεησον βαγκον της Αλφα Ρομεο τα αγορια) που ειχε για να γυρναει. Να μην τα πολυλογω, το αμαξι δεν εκανε, το ιταλο ζητησε συγνωμη και εγω εφυγα βριζοντας για πισω. Με πηγε στο σταθμο, δε μπορω να πω. Εκει μου ειπε ότι περιμενε λαμογιο και γι αυτό ειχε κουβαλησει τους φιλους του, νομιζε ότι δεν κατεχω από αυτοκίνητα και πηγε να πιασει την καλη σπρώχνοντας το χρεπι. Ποτε εχει λεωφορειο για Κουνεο μαστορα; "7.30 το πρωι". Μαλιστα. Ξενοδοχειο εχετε; "Δεν εχουμε, εχει ένα μπεντ εντ μπρεκφαστ πανω από την πλατεια". Μαλιστα2. Τι χαμπαρια τωρα; "Ε, δεν ξερω είναι αργα πρεπει να φυγω." Μαλιστα3 και μπραβο στο μαλακα που εκανε 456875433 χλμ για το απολυτο μηδεν. ΟΜΩΣ.

 

Όμως ειχα το 348 στις επαφες του Σονι. Τηλεφώνημα μεσάνυχτα στο πουθενα, τοπιο σεληνιακο Νικος Μακροπουλος. "Ξεμεινα στο Σαλουτσο, δεν ξερω κανενανε, δεν εχει πανδοχειο, βοηθησε με Νικολ(ε) να επιστρεψω στον πολιτισμο. "Ε ταρντισσιμο ΚριστοΦ". Επεμενε να με φωναζει για καποιον αδιευκρινιστο λογο ΚριστοΦ μεχρι τα τελευταια μας. Ναι κυριοι διοτι η Νικολ(ε) ειχε αρχη, μεση και τελος. Αργοτερα μου ειπε ότι ηταν αδιανοητο να αποκαλει ανθρωπο με το ονομα του Θεανθρωπου. Ξανα ναι κυριοι, διοτι ηταν και θεοσεβουμενη σαν καλη καθολικια. Εκει λοιπον Πετρο μου ο Μαγος αποφασισε αποφασισεεεεεε να γινει ΛεΠα. Αν είναι εκεινη σεντονια ν αλλαξεις και φωτα πολλα μην αναψεις. Ηρθε και με μαζεψε με το Μουλτιπλα (!!!!!!!!) του μπαμπα της να με παει στο Κουνεο. Όπως εξηγησε μετα "της εκανε "κατι" το βλεμμα και τα νευρα μου, της εβγαλε αντρουα και τετοια ακατανόητα γυναικεια διαστροφικα. Μαγος κατεβηκε με επιθετικο προσανατολισμο, πηγα μονο με Σαμπα στα χαφ και ειχα Τονι αριστερα, Βαθιλη δεξια, Ντανιελο-Κωστη-Ντεμη μπροστα. Είναι από τις περιπτώσεις που ο αντίπαλος δεν καταλαβανει πως εγινε και τρωει 3 στο 30, η φαση ηταν ΑΕΚ-Σεγουρα 3-0 με Τζολα να βαριανασαινει.

 

Στην πορεια εγινα κι εγω μπουρμποκρασσας, αλλα μιλαμε για 4 μηνες απολυτης καβλε και ρουα κατάστασης. Βενετια ΣΚ (το μονο που μετανοιωσα να πουμε), ταξιδάκια στον πολιτισμο, σχεδια για καλοκαιρι Ελλαδα, ορκοι αγαπης στην αρενα ντι Βερονα, ποιηση στην Τοσκανη και χελμανς. Ισως το μοναδικο τετραμηνο στη ζωη μου που τρελλαθηκα δικέφαλε μαζι σου καταστραφηκα. Τραβιότανε μονίμως αυτή σε μενανε ή συναντιομαστε στη μεση κάθε προορισμου. Ειχε γινει το σπιτι Νικολ(ε) με ειχανε χασει οι φιλοι μου και δεν υπηρχε καμια μπουμπου σε κανενα χαρτη. Εστιατόρια, τρατοριε, ξενοδοχεια, όλα για τη ζωη που δεν εζησα. Με ειχε ΠΕΘΑΝΕΙ που πλερωνε μισο μισο ακομα και το φαι που τρωγαμε σπιτι μου, ότι κάθε που ψωνιζα πηγαινε την επομενη στο Σταντα και αγοραζε να μαγειρεψει αυτή. Αποδειχτηκε ότι μπορει να ητανε μεσοαστη αλλα κλασσικη πιεμοντεζα, δηλαδή εχει η οικογενεια 28 ακινητα και τριγυρναμε με μακο μπενετον και μουλτιπλα. Μιλαμε για κλιμακα 1προς800 σε σχεση με τη μεση Ελληνιδα που θεωρουσε ότι είναι υποχρεωση να εχεις πλυνει το 318 πριν κατσει στα κονολι και ότι ο αντρας γεννηθηκε και μεγαλωσε για να δουλευει και να πληρωνει "τα υπολοιπα" που είναι όλα εκτος από τα προσωπικα της εξοδα. Μιλαμε για ονειρικες καταστασεις. Ξανα ενηγουεϊ γιατι ξαναξεφυγα.

 

Η Νικολ(ε) φιλες και φιλοι δεν ειχε χωρισει ποτε το φανταρο. Μας ανακοινωσε με δακρυα στα ματγια ότι είναι "φινταντσάτα" και θα παντρευτεί με τον καλο της που είναι μαζι από το σχολειο μολις απολυθει από το στρατο. Το γυρισα από ΛεΠΑ σε Τολη (όχι ζιβάγκο) σαν της γαρδένιας τον ανθο που ζει μια νυχτα μονο και το δικο μας ονειρο το βρηκα καποιο δειλινο σκουπιδι μεσ στο δρομο. Στο μεταξυ δεν ειχα αλλαξει και αμαξι γιατι εχασα το μυαλο με την αβυζη, ειχανε φυγει και καμια 6αρα εκατομμύρια λιρες σε ταξίδια και ζωαρες, το 1/3 σε αυτό το χάλι που λεγεται Βενετσια. Ξαναμανα απ την αρχη και σπαγκετι με κρεμμυδι ξερο "να καραμελωνει στον πατο της τσίγκινης κατσαρόλας" για να βγει γευση, ξαναμανα σταχανοβ και διακοπες "λιγο λιγοτερο" και βενζινα σε μπιτονι στην Πατρα πριν μπουμε στο Σουπερ Φαστ των 22 ωρων για Αγκονα (ναι οι μερακλήδες Αγκονα τη λενε). Εκαμνα ακριβως οσους μηνες τη γνωρισα να την ξεχασω. Μετα το γοερο κλαμα κι εμενα εκπληκτο και Ανεστη σε φαουλ του Ελ Μαγκο, ειπαμε καποια τυπικα και χαθηκα σαν το Λουκι Λουκ στο τελος του επεισοδίου. Δεν την ξαναδα ποτε, δεν την ξαναψαξα ποτε, δεν το εκαμνε κι αυτή για να ειμαστε πρωτα ειλικρινείς με τον εαυτο μας και μετα με τους αλλους. Σημερα πιθανολογω εχει 2 παιδια κι ένα δανειο, ζει στο μαγευτικο και ηλιολουστο Τορινο και είναι "συμβουλος επιχειρήσεων" σε εταιρια που το 09 απελυσε τα 2/3 του προσωπικου και από τους ρεξ γιακάδες και τα μονοχρωμα πραντα ταγιερ ψαχνει επιδοτηση από το ΕΣΠΑ για να θυμηθεί τις χρυσες εποχες. Ο φαντάρος ανεργος, της εχει φαει τα 11 από τα 28 ακινητα, πιθανον την κερατωνει με μαυρα τραβέ στην ταντζεντσιαλε προς Μπιελλα. Προλαβανε τις καλες εποχες και πηγανε Νεα Υορκη "που ηταν το ονειρο της", σκεφτηκανε το διαζυγιο αλλα μεινανε μαζι "για τα παιδια". 

 

Για να απαντησω λοιπον στο ακανθωδες ερωτημα του συντροφου με τη λιμοζ πορσελανινη τσαγιερα και το τικ ξυλο στο Αζιμουτ: 

"Ι μπριγκάντ' ατ πίο λα μπόρσα ό λα βίτα, λα ντόνα ατ γε πίγια τούτε ε ντόε."

"οι ληστες σου αρπαζουν την τσαντα ή τη ζωη, η γυναίκα στ αρπαζει και τα δυο".

 

Αυτό θα πεις στη δικια σου, είναι σε τοπικη διαλεκτο και θα το καταλαβει 450%. Αλλα και να μην ηξερε πιεμοντεζικα, παλι θα το καταλαβαινε γιατι είναι γυναικα.

  • Δικεφαλάκι 21
Link to comment
Share on other sites

Τελικά ζει ο παλαιός ο Μάστρο, δεν τούρκεψε (κομητεψε) τελείως.

 

Το διάβασα μια στα γρήγορα και έχω να πω ότι σιιιιτ, πολλά μου είναι γνώριμα ήδη, προφανώς υπάρχει μεταφυσική εντοπιότητα, κάτι γιουνγκικό, προς περισυλλογή. 

Θα ξεκουμπωθώ όταν φύγω απ' το γραφείο και θα το ξαναδιαβάσω.

 

ΟΛΑ ___ __ __.

  • Δικεφαλάκι 3
Link to comment
Share on other sites

Πιεμοντε ρε; Πω πω…

Κουνεο να πουμε ότι είναι φανταροπεριοχη. Οποιος εχει παει φαντάρος στην Ιταλια εχει παει Κουνεο. Είναι σαν τον Αυλωνα και την 124ΠΒΕ μαζι.

 

Ειχα παει να πουμε στο Σαλούτσο ένα φεγγαρι να δω ένα αυτοκινητο (τελικα δεν το πηρα) μιλαμε για 11 ωρες με το τραινο, φεροβίε ιταλιανε και κινητο Σονι Κροκετ αυτό με το σκατο που κατεβαινε σαν ψειρα. Ολη η διαδρομή από πουτσοχωρια, φτανω στη μαγευτική Γενοβα και ψαχνω κοριερα να παω Κουνεο κι από κει Σαλουτσο. Δεν καταλαβαινα γρι τι μου λεγανε. Αρνουνται να μιλησουνε ιταλικα. Τελικα εφτασα Κουνεο λιγο πριν τις 9 το βραδυ που για το μερος είναι βαθια μεσανυχτα. Αϋπνος και με κατι κρακεράκια στο τραινο πηγα να παρω 3-4 τραμετζινι στο μπαρ του σταθμου και κατεληξα να φαω ένα γλυκο με ρουμι γιατι ειχε τελειωσει το φαι. Ρωτησα το μπαριστα για το λεωφορειο, δεν καταλαβαινα τι ελεγε. εβγαλα ακρη με κατι Σενεγαλέζους στο σταθμο και μου ειπανε που να παω και ποιο μπλε λεωφορειο να παρω. Οδηγος Νοτιος, πηγαινε με 80 με το σαραβαλο κι ακουγε Πινο Ντανιελε (θεος σχωρεστον) σ ολη τη διαδρομή και πηγα και καθισα πισω διπλα σε μια αβυζη καστανομαλλα τη Νικολ (με e στο τελος, το τονισε όταν με ειπε πως τη λενε). Με περασε για Γερμανο και αρχισε να μιλαει γερμανικα μ αυτή την εντελως αστεια ιταλικη προφορα. Συνεννοηθηκα τελικα στα γερμανικα πως θα παω στο πουτσοχωρι να δω το αμαξι που με ειχε διαβεβαιωσει ο μαλακας ο Ιταλος στο τηλεφωνο 28 φορες ότι είναι όπως πρεπει, αυτό που θελω κλπ κλπ.

 

Αυτή ειχε τραβηχτει να δει το φανταρο γκομενο στο Κουνεο και επεστρεφε σε ένα άλλο πουτσοχωρι εκει κοντα με γαλλικο ονομα. Τελειοφοιτη σεντσε πολιτικε, ανεργη ακομα, ειχε βγει μιαμιση φορα εξω απ το Πιεμοντε τη μιση ειχε παει στη Λιγκουρια με τον παληκαρο και μια με γονεις Κοτ ντ Αζουρ να δουνε πως είναι. Εγω τοτε στα καλυτερα μου και στα πιο αδυνατα μου, μιλαμε για Μαγος 89 κιλα, ιστορικα χαμηλα αυτά. Λιγο η οικονομια για να παρω το αμαξι, λιγο το ότι ειχα χωρισει από τη θρυλικη μπουμπου και ειχα γινει λιωμα, λιγο ότι επαθα φρικη πηγαίνοντας Ιταλια για σπουδες με αυτό που θεωρουν "χοντρος" εκει περα. Ο υπερβαρος της Ελλαδας είναι ο Μαρινακης εκει περα, αλλα αυτό είναι άλλη ιστορια που θα γραψω άλλη στιγμη και μου την εξηγησε η Τουντε η Ουγγρα στο Τσινγκολι. Τεσπα μην ξεφευγω.

 

Κατεβαινει η Νικολ(ε) στο ξενοδοχειο του Σαινινγκ σταθμο στο πουτσοχωρι της - μαλακες δεν κανω πλακα, μια πινακιδα και ένα κτισμα πιο γκρι από το νεφος στην Αθηνα το 86 - και φευγοντας μου πεταει ένα χαδι στο ποδι όπως καθομανε στην εξωτερικη στο λεωφορειο. Δεν ξερω τι και πως, αλλα μιλαμε γι αυτά τα πολύ πουστικα αγγίγματα που κανουνε οι ΠΟΛΥ εμπειρες γκομενες για να τσιτώσεις. Ο Σταυρος θα ξεκουμπωνε παντελονι επι τοπου. Ειχε δωσει το γνωστο 348 (ειχε ομνιτελ η ρουφιανα και ειχα τελεκομ, ακομα κι εκει λεφτα) "για να τα πουμε αν καποια στιγμη ξαναβρεθω στο Πιεμοντε". Ειχε εντυπωσιαστεί που μιλουσα γλωσσες τοσο νεος (!) και προφανως ειχε τσακωθεί με το φανταρο με το ασπρο Παντα (σκυλι το Παντα) στο οποιο ο τυπος ειχε κανει και μετατροπή να βαλει μεθανιο επειδή εκαιγε. Μιλαμε για σουρεαλισμο. Να τα λεει αυτά σε ανθρωπο με 3λιτρο αυτοκινητο βενζινη που γεμιζε Πατρα επειδή ακομα κοστιζε τα μισα και πηγαινε στο πουτσοχωρι να δει αμαξι 5.4 λιτρα. Ενηγουεϊ. 

 

Εφτασα 10 και στο Σαλουτσο, με περιμενε ο τριμαλαξ στην κεντρικη πλατεια να παμε στο "μποξ" να δουμε το αυτοκινητο. Ειχε μαζι ακομα 2 τυπους, ο ενας τσιλιβιθρας, ο άλλος Γεωργιανος επιστάτης στα Σπατα. Σκιαχτηκα αλλα δε μασησα. Παμε του λεω να δουμε το αμαξι και τα βρισκουμε. Αυτος νομιζε ότι εχω κανει ταξιδι με μετρητα, ειχε την εντυπωση οτι οι Ελληνες ειμαστε κατι σαν τους νοτιοιταλους που οι απανω τους λενε "τερρονους" και οτιδηποτε κατω από Ρωμη θεωρείται αραμπια σαουντιτα. Παπαριες καμαρωτες. Δεν ειδε τσαντακι, δεν ειδε φουσκωμα σε τσεπες, δεν ειδε υποπτο μπουφαν και μαραζωσε. Μεχρι και μηχανημα που μετραει λεφτα ειχε φερει, το ειδα στο "σπορτουάγκον" (ετσι λενε το στεησον βαγκον της Αλφα Ρομεο τα αγορια) που ειχε για να γυρναει. Να μην τα πολυλογω, το αμαξι δεν εκανε, το ιταλο ζητησε συγνωμη και εγω εφυγα βριζοντας για πισω. Με πηγε στο σταθμο, δε μπορω να πω. Εκει μου ειπε ότι περιμενε λαμογιο και γι αυτό ειχε κουβαλησει τους φιλους του, νομιζε ότι δεν κατεχω από αυτοκίνητα και πηγε να πιασει την καλη σπρώχνοντας το χρεπι. Ποτε εχει λεωφορειο για Κουνεο μαστορα; "7.30 το πρωι". Μαλιστα. Ξενοδοχειο εχετε; "Δεν εχουμε, εχει ένα μπεντ εντ μπρεκφαστ πανω από την πλατεια". Μαλιστα2. Τι χαμπαρια τωρα; "Ε, δεν ξερω είναι αργα πρεπει να φυγω." Μαλιστα3 και μπραβο στο μαλακα που εκανε 456875433 χλμ για το απολυτο μηδεν. ΟΜΩΣ.

 

Όμως ειχα το 348 στις επαφες του Σονι. Τηλεφώνημα μεσάνυχτα στο πουθενα, τοπιο σεληνιακο Νικος Μακροπουλος. "Ξεμεινα στο Σαλουτσο, δεν ξερω κανενανε, δεν εχει πανδοχειο, βοηθησε με Νικολ(ε) να επιστρεψω στον πολιτισμο. "Ε ταρντισσιμο ΚριστοΦ". Επεμενε να με φωναζει για καποιον αδιευκρινιστο λογο ΚριστοΦ μεχρι τα τελευταια μας. Ναι κυριοι διοτι η Νικολ(ε) ειχε αρχη, μεση και τελος. Αργοτερα μου ειπε ότι ηταν αδιανοητο να αποκαλει ανθρωπο με το ονομα του Θεανθρωπου. Ξανα ναι κυριοι, διοτι ηταν και θεοσεβουμενη σαν καλη καθολικια. Εκει λοιπον Πετρο μου ο Μαγος αποφασισε αποφασισεεεεεε να γινει ΛεΠα. Αν είναι εκεινη σεντονια ν αλλαξεις και φωτα πολλα μην αναψεις. Ηρθε και με μαζεψε με το Μουλτιπλα (!!!!!!!!) του μπαμπα της να με παει στο Κουνεο. Όπως εξηγησε μετα "της εκανε "κατι" το βλεμμα και τα νευρα μου, της εβγαλε αντρουα και τετοια ακατανόητα γυναικεια διαστροφικα. Μαγος κατεβηκε με επιθετικο προσανατολισμο, πηγα μονο με Σαμπα στα χαφ και ειχα Τονι αριστερα, Βαθιλη δεξια, Ντανιελο-Κωστη-Ντεμη μπροστα. Είναι από τις περιπτώσεις που ο αντίπαλος δεν καταλαβανει πως εγινε και τρωει 3 στο 30, η φαση ηταν ΑΕΚ-Σεγουρα 3-0 με Τζολα να βαριανασαινει.

 

Στην πορεια εγινα κι εγω μπουρμποκρασσας, αλλα μιλαμε για 4 μηνες απολυτης καβλε και ρουα κατάστασης. Βενετια ΣΚ (το μονο που μετανοιωσα να πουμε), ταξιδάκια στον πολιτισμο, σχεδια για καλοκαιρι Ελλαδα, ορκοι αγαπης στην αρενα ντι Βερονα, ποιηση στην Τοσκανη και χελμανς. Ισως το μοναδικο τετραμηνο στη ζωη μου που τρελλαθηκα δικέφαλε μαζι σου καταστραφηκα. Τραβιότανε μονίμως αυτή σε μενανε ή συναντιομαστε στη μεση κάθε προορισμου. Ειχε γινει το σπιτι Νικολ(ε) με ειχανε χασει οι φιλοι μου και δεν υπηρχε καμια μπουμπου σε κανενα χαρτη. Εστιατόρια, τρατοριε, ξενοδοχεια, όλα για τη ζωη που δεν εζησα. Με ειχε ΠΕΘΑΝΕΙ που πλερωνε μισο μισο ακομα και το φαι που τρωγαμε σπιτι μου, ότι κάθε που ψωνιζα πηγαινε την επομενη στο Σταντα και αγοραζε να μαγειρεψει αυτή. Αποδειχτηκε ότι μπορει να ητανε μεσοαστη αλλα κλασσικη πιεμοντεζα, δηλαδή εχει η οικογενεια 28 ακινητα και τριγυρναμε με μακο μπενετον και μουλτιπλα. Μιλαμε για κλιμακα 1προς800 σε σχεση με τη μεση Ελληνιδα που θεωρουσε ότι είναι υποχρεωση να εχεις πλυνει το 318 πριν κατσει στα κονολι και ότι ο αντρας γεννηθηκε και μεγαλωσε για να δουλευει και να πληρωνει "τα υπολοιπα" που είναι όλα εκτος από τα προσωπικα της εξοδα. Μιλαμε για ονειρικες καταστασεις. Ξανα ενηγουεϊ γιατι ξαναξεφυγα.

 

Η Νικολ(ε) φιλες και φιλοι δεν ειχε χωρισει ποτε το φανταρο. Μας ανακοινωσε με δακρυα στα ματγια ότι είναι "φινταντσάτα" και θα παντρευτεί με τον καλο της που είναι μαζι από το σχολειο μολις απολυθει από το στρατο. Το γυρισα από ΛεΠΑ σε Τολη (όχι ζιβάγκο) σαν της γαρδένιας τον ανθο που ζει μια νυχτα μονο και το δικο μας ονειρο το βρηκα καποιο δειλινο σκουπιδι μεσ στο δρομο. Στο μεταξυ δεν ειχα αλλαξει και αμαξι γιατι εχασα το μυαλο με την αβυζη, ειχανε φυγει και καμια 6αρα εκατομμύρια λιρες σε ταξίδια και ζωαρες, το 1/3 σε αυτό το χάλι που λεγεται Βενετσια. Ξαναμανα απ την αρχη και σπαγκετι με κρεμμυδι ξερο "να καραμελωνει στον πατο της τσίγκινης κατσαρόλας" για να βγει γευση, ξαναμανα σταχανοβ και διακοπες "λιγο λιγοτερο" και βενζινα σε μπιτονι στην Πατρα πριν μπουμε στο Σουπερ Φαστ των 22 ωρων για Αγκονα (ναι οι μερακλήδες Αγκονα τη λενε). Εκαμνα ακριβως οσους μηνες τη γνωρισα να την ξεχασω. Μετα το γοερο κλαμα κι εμενα εκπληκτο και Ανεστη σε φαουλ του Ελ Μαγκο, ειπαμε καποια τυπικα και χαθηκα σαν το Λουκι Λουκ στο τελος του επεισοδίου. Δεν την ξαναδα ποτε, δεν την ξαναψαξα ποτε, δεν το εκαμνε κι αυτή για να ειμαστε πρωτα ειλικρινείς με τον εαυτο μας και μετα με τους αλλους. Σημερα πιθανολογω εχει 2 παιδια κι ένα δανειο, ζει στο μαγευτικο και ηλιολουστο Τορινο και είναι "συμβουλος επιχειρήσεων" σε εταιρια που το 09 απελυσε τα 2/3 του προσωπικου και από τους ρεξ γιακάδες και τα μονοχρωμα πραντα ταγιερ ψαχνει επιδοτηση από το ΕΣΠΑ για να θυμηθεί τις χρυσες εποχες. Ο φαντάρος ανεργος, της εχει φαει τα 11 από τα 28 ακινητα, πιθανον την κερατωνει με μαυρα τραβέ στην ταντζεντσιαλε προς Μπιελλα. Προλαβανε τις καλες εποχες και πηγανε Νεα Υορκη "που ηταν το ονειρο της", σκεφτηκανε το διαζυγιο αλλα μεινανε μαζι "για τα παιδια". 

 

Για να απαντησω λοιπον στο ακανθωδες ερωτημα του συντροφου με τη λιμοζ πορσελανινη τσαγιερα και το τικ ξυλο στο Αζιμουτ: 

"Ι μπριγκάντ' ατ πίο λα μπόρσα ό λα βίτα, λα ντόνα ατ γε πίγια τούτε ε ντόε."

"οι ληστες σου αρπαζουν την τσαντα ή τη ζωη, η γυναίκα στ αρπαζει και τα δυο".

 

Αυτό θα πεις στη δικια σου, είναι σε τοπικη διαλεκτο και θα το καταλαβει 450%. Αλλα και να μην ηξερε πιεμοντεζικα, παλι θα το καταλαβαινε γιατι είναι γυναικα.

 

arxeidia

  • Δικεφαλάκι 6
Link to comment
Share on other sites

Δεν διαβάζεις, μεταφέρεσαι σε νουαρ σκηνικό της Ιταλίας και βλέπεις μπροστά σου τα σκηνικά που περιγράφησαν. Μπράβο, καταπληκτικό αφήγημα, και ωραία ξηγήθηκες.

  • Δικεφαλάκι 3
Link to comment
Share on other sites

το καλυτερο κειμενο εδω και καιρο του ματζισιαν,εφαμιλλο με την αγιογραφια του βαγγελη.

  • Δικεφαλάκι 2
Link to comment
Share on other sites

το καλυτερο κειμενο εδω και καιρο του ματζισιαν,εφαμιλλο με την αγιογραφια του βαγγελη.

Ποια ειναι η αγιογραφια του βαγγέλη
Link to comment
Share on other sites

το καλυτερο κειμενο εδω και καιρο του ματζισιαν,εφαμιλλο με την αγιογραφια του βαγγελη.

Περνα μια βολτα κι απ τη Voice να μας δεις

  • Δικεφαλάκι 3
Link to comment
Share on other sites

Και αυτην ακριβως τη στιγμή ξαναδιαβάζεις την ιστορία έχοντας στο μυαλό ως πρωταγωνιστη την εικόνα του Ροκο Σιφρεντι νεαρού με το μαλλάκι περμαναν

  • Δικεφαλάκι 2
Link to comment
Share on other sites

Μεχρι να παψω να ειμαι γραφικος...ΦΕΡΤΕ ΕΝΑΝ ΑΚΡΑΙΟ, ΕΝΑ ΣΕΝΤΕΡ ΦΟΡ ΚΑΙ ΕΝΑ 8ΑΡΙ ΧΘΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΝΩ ΡΑΦΙ ΩΡΕΕΕΕΕΕΕ!!!

Link to comment
Share on other sites

Μελισσανιδη συνεχισε να χτιζεις βημα βημα μια ΑΕΚ οικονομικα και αγωνιστικα (με αυτη την σειρα) πανισχυρη.

Ηδη μας εχεις στα αστερια.

Σε στηριζω.

Link to comment
Share on other sites

Μεχρι να παψω να ειμαι γραφικος...ΦΕΡΤΕ ΕΝΑΝ ΑΚΡΑΙΟ, ΕΝΑ ΣΕΝΤΕΡ ΦΟΡ ΚΑΙ ΕΝΑ 8ΑΡΙ ΧΘΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΝΩ ΡΑΦΙ ΩΡΕΕΕΕΕΕΕ!!!

Το σεντερ φορ ας μην ειναι απο το πανω ραφι μην τον ξοδεψουμε κιολας και μας παθει τιποτα αλλα να ειναι μια καλη αλλαγη..

  • Δικεφαλάκι 1
Link to comment
Share on other sites

Guest
This topic is now closed to further replies.
 Share

×