Jump to content

100 χρόνια ΑΕΚ


mporat
 Share

Recommended Posts

Μια και μπήκαμε πια στο μήνα των γενεθλίων της ομάδας μας, ας βάζουμε εδώ ο,τι αφορά τις εκδηλώσεις της ΠΑΕ κι όχι μόνο για να έχουμε να τις θυμόμαστε μελλοντικά, μη χαθούν σε άλλο μέρος. Βάλτε αερόστατα, γιορτές, ευχές από σχετικούς κι άσχετους.

  • Δικεφαλάκι 1
Link to comment
Share on other sites

  • stavros 9-11 pinned this topic

Επιπρόσθετα, θα χαρούμε πολύ να διαβάσουμε τις σκέψεις όσων θέλετε να εκφραστείτε με αφορμή την επέτειο αυτή

Link to comment
Share on other sites

Και για να τα πω ολα, ανάθεμα την ώρα που άφησα τη γυναίκα να κανονίσει ταξίδι στο εξωτερικό χωρίς να δω ημερομηνίες με αποτέλεσμα να λείπω το Σ/Κ της γιορτής και του ματς με Άρη. Για μένα το άνοιξα κυρίως δηλαδή, να βλέπω στα ξένα τι γίνεται.

Link to comment
Share on other sites

Αυτά λύνονται, αρκεί να υπάρχει θέληση

  • Hahaha 4
Link to comment
Share on other sites

Απο το βιβλίο << Ιστορία της ΑΕΚ >> της αθλητικής Ηχώ 1956 

https://www.scribd.com/doc/129582377/Η-Ιστορία-της-ΑΕΚ-έκδοση-Αθλητική-Ηχώ-1953

Λένε πώς τα παραμύθια δεν είναι αληθινές ιστορίες και πώς μοναδικό έχουν προορισμό να διασκεδάσουν τα μικρά…και καμία φορά τα <<μεγάλα παιδιά>> . Ωστόσο φαίνεται πώς υπάρχουν και παραμύθια α λ η θ ι ν ά . Που είναι αληθινές ιστορίες και που ταζησαν οι παλαιότεροι μας που σήμερα , στη δικιά μας εποχή , φαντάζουν λοιπόν σαν απίστευτα . Έτσι μάλιστα που να νομίζει κανείς πώς είναι δημιούργημα του ταραγμένου μυαλού κάποιου φαντασιόπληκτου.

Κάτι τέτοιο συμβαίνει και με την ιστορία –τουλάχιστον την αρχή της ιστορίας- της Α.Ε.Κ. του συλλόγου που στις μέρες μας κρατά μια απ’τις πρώτες θέσεις στην αθλητική ζωή του τόπου μας.

Έτσι είναι με την Α.Ε.Κ. , την δημοφιλής <<Αεκάρας>> των χιλιάδων οπαδών της…Μέσα στη πιο απίθανα και τραγικά γεγονότα πρέπει να ψάξεις για να ανακαλύψεις τις πρώτες –αν υπάρχουν πρώτες – ρίζες της δημιουργίας .Όπως και μέσα από την αντάρα , τον χαμό και την συμφορά βλέπεις να ξεπετάγεται το πρώτο θεμέλιο της σημερινής << Αθλητικής Ένωσης Κωνσταντινούπολης>> .Και ακόμη κι’αυτό είναι το πιο σωστό, μπορεί να υποστηριχθεί αδίστακτα πώς η Α.Ε.Κ. δημιουργήθηκε από την καταστροφή. Γιατί η τρανή σημερινή ομάδα που στα χρόνια μας κερδίζει πρωταθλήματα και κύπελλα και υψώνει περήφανα το ανάστημα της μπροστά σε πανίσχυρα ξένα συγκροτήματα , δεν έφτασε στην Ελλάδα , έτοιμη - <<μεστωμένη>> - από την Κωνσταντινούπολη.

Εκεί στο Βυζάντιο , Α.Ε.Κ. δεν υπήρχε . Εδώ πρωτοαντίκρυσε την ζωή και απ’εδώ ξεκίνησε και ανδρώθηκε σχεδόν από το <<τίποτα>> . Εδώ , ύστερα από την Μικρασιατική καταστροφή –σωστότερο θαταν να λέγαμε εξ αιτίας της Μικρασιατικής καταστροφής – πάρθηκε η απόφασης να ιδρυθεί ένας σύλλογος μ’ο,τι απόμεινε από τα σωματεία που , πριν το 1922, ανθούσαν στην κοσμοξακουσμένη Πόλη με σκοπό να συνεχίσει τη παράδοση της Επταλόφου …

Μπορούμε λοιπόν’αναρηθούμε πώς μοιάζει κάπως σαν παραμύθι αυτό το ιστορικό της ίδρυσης της Α.Ε.Κ.;

Είναι ωραία και κάπως ηρωική η ιστορία τούτης της ομάδος και έχει ακόμα κάτι – περισσότερο στην αρχή της πάντα- από την αγνότητα , την πίστη προς το αθάνατο Ελληνικό πνεύμα και την θέληση να κρατηθεί άσβηστη ; στην αιωνιότητα , η ανάμνηση της ζωντάνιας του Μικρασιατικού Ελληνισμού.

Είναι η ιστορία μερικών ανθρώπων – εκπροσώπων των εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων της πόλης- που κυνηγημένη από την τρομακτική συμφορά του 22 , έφτασαν υλικά καταστραμμένη , στα χωράφια της μητέρας Ελλάδος , με κλεισμένη όμως μέσα στην ψυχή τους την ιερή παρακαταθήκη του υπέροχου αθλητικού πνεύματος , που κυριαρχούσε χρόνια και χρόνια πριν , από την μια ως την άλλη όχθη του Βοσπόρου .

Και τώρα κάτι ακόμη : Αξιώσεις ιστορικές δεν έχει το μικρό τούτο βιβλιαράκι . Δεν τυπώθηκε για το σκοπό αυτό. Αν κι ό,τι περιλαμβάνει και σ’ο,τι αναφέρεται , είναι απόλυτα – με σχολαστικότητα- εξακριβωμένο.

Άλλος είναι ο σκοπός του και άλλες οι επιδιώξεις του . Και πάνω απ’όλα ένας : Να γίνει κήρυκας μια πραγματικότητας και μιας αλήθειας . Να φέρει-ας πούμε- για πρώτη φορά στη δημοσιότητα ότι έμεινε τόσα χρόνια στην άγνοια : Το ιστορικό της ιδρύσεως της Α.Ε.Κ. , που πρωταρχικό είχε σκοπό να συνεχίσει όπως και να θυμίσει στους μεταγενέστερους –γι’αυτό και διάλεξε για έμβλημα τον <<Δ ι κ έ φ α λ ο Α ε τ ό>> τη; Βυζαντινής αυτοκρατορίας – την ένδοξη αθλητική παρακαταθήκη των Ελλήνων της Πόλης . Την αθλητική εκδήλωση , εκείνη που κατόρθωσε να ανδρωθεί και να δημιουργήσει χαρακτήρες και αθλητικούς θρύλους του Ελληνικό πνεύμα , τόσο μέσα στο μακρύ διάστημα της πανκυριαρχίας της Οθωμανικής αυτοκρατορίας , όσο και στο φανατισμένο περιβάλλον που ξεπήδησε και απλώθηκε από την μια άκρη στην άλλη, με το νεοτουρκικό κίνημα.

Κοντά σ’αυτά το βιβλιαράκι αυτό που κρατάτε στα χέρια , σκοπό έχει να δώσει την ευκαιρία , σε παλαιούς και νέους οπαδούς της Α.Ε.Κ. να την γνωρίσουν κάπως καλύτερα . Γυρνώντας μια – μία τις σελίδες του , θα κάνουν ένα νοερό ταξίδι στα περασμένα. Θα μάθουν για το πρώτο ξεκίνημα του συλλόγου. Ύστερα το πώς ο <<σπόρος>> φερμένος από την πόλη , σπάρθηκε και βαστάρωσε στην γη της Ελλάδος . Μετά, ακολουθώντας την πορεία της, ανάμεσα στις άλλες ομάδες της πρωτεύουσαν , θα συναντήσουν ένα-ένα τους πρωταγωνιστές της και τους άσσους αυτούς , που πρωτοδώσαν ζωή στην Α.Ε.Κ. και την ανάδειξαν σαν ένα αθλητικό σωματείο της πρώτης σειράς. Κι όσο ο δρόμος συνεχίζεται , θα ξαναζωντανεύουν , χρόνο με χρόνο , περίοδο με περίοδο , οι αγώνες του συλλόγου . Οι νίκες στα πρωταθλήματα , οι θρίαμβοι στα κύπελλα , οι επιτυχίες με τα ξένα συγκροτήματα και οι τόσες και τόσες μονομαχίες με τους δύο μεγάλους ιστορικούς αντιπάλους του , τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό….

Ίσως , τώρα να βρεθούν μερικοί να υποστηρίξουν πώς αυτοί που εργάστηκαν για την ανάδειξη της Α.Ε.Κ. δεν έκαναν τίποτα περισσότερο απ’ότι θα κάνουν οι τόσοι και τόσοι φίλαθλοι . Απ’ότι κάμνουν τόσοι και τόσοι παράγοντες των σωματίων και το πολύ <<λιβάνισμα>> να είναι περιττό. Σωστά αυτό είναι μια άποψη . Μα δεν πρέπει να ξεχνάμε πώς σαν δεν επαινεθεί μια ωραία πράξη και σαν δεν τιμηθεί ο ακούραστος και αλύγιστος εργάτης κάποιου ιδανικού , δεν μπορεί ποτέ να περιμένεις πώς θα βρεθούν κάποιοι άλλοι να παραδειγματιστούν , να τους μιμηθούν και να βαδίσουν στο ίδιο δρόμο.

 

ΠΑΝΟΣ ΜΑΚΡΙΔΗΣ

 

 

Ο <<ΣΠΟΡΟΣ>> ΦΥΤΡΩΝΕΙ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

Τα καραβάνια των προσφύγων έφθαναν σε ατέλειωτες σειρές , το ένα πίσω απ’ τ’ άλλο . Άραζαν εκεί κάτω στο λιμάνι του Πειραιά , ξεφόρτωναν στα γρήγορα το αλλοπρόσαλλο φορτίο τους και βιαζόντουσαν να πάρουν το δρόμο της επιστροφής για να προλάβουν την <<νέα φουρνιά>> . Ήταν λογής – λογής πλοία απ’το μικρά επιβατικά , ως τα τεράστια υπερωκεάνια και από τα κοινά καΐκια ως τα πιθανό φορτηγά. <<Έπιαναν>> κάθε τόσο , νύχτα και μέρα , εβδομάδα και μήνες , στα λιμάνια κουβαλώντας –πότε κρυφά και πότε φανερά – τους χτυπημένους από την συμφορά Έλληνες της Μικράς Ασίας στην νέα πατρίδα.

Η <<φωτιά και το σίδερο>> που ερήμωσε τον Αύγουστο του 1922 την Σμύρνη και τα παράλια του Πόντου , κτύπησε ύστερα από λίγο και τις εκατοντάδες χιλιάδες των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης.

Η αρχή έγινε με το τίποτα . Ξεσηκώθηκαν πρώτα , φανατισμένοι και απειλητικοί οι φοιτητές για να πανηγυρίσουν τις νίκες του νέου στρατού τους. Ύστερα ξεθάρρεψε ο όχλος και χίμηξε μανιασμένος στους δρόμους . Και επειδή στον… <<πόλεμο όλα επιτρέπονται>> χύθηκε έτσι με το τίποτα , λίγο αίμα . Αυτό το λίγο αίμα ακολούθησε το πολύ , ώσπου έφθασε ξάνθου η μέρα που ένοιωσαν πια οι Έλληνες πώς δεν <<στέκονται>> καλά τα κεφάλια τους .

Αυτή όμως είναι μια άλλη ιστορία , περασμένη και ξεχασμένη από καιρό τώρα , που ούτε έχει ούτε θέλουμε να έχει , καμία θέση εδώ. Σήμερα , οι δύο λαοί , που τότε βρέθηκαν αντιμέτωποι , εκτός που συνδέονται με φιλία , κάμνουν ό,τι μπορούν για να δώσουν όσο το δυνατό περισσότερο ουσιαστικό περιεχόμενο.

Ωστόσο οι ταραχές που ξέσπασαν στα 22 και η ανυπόφορη κατάσταση μ που δημιουργήθηκε τότε , έδωσαν στους Έλληνες να καταλάβουν πώς έληξε πια η <<βασιλεία>> των Ρωμιών της Πόλης. Εκτός που κινδύνευαν με το <<το ψύλλου πήδημα>> γρήγορα διαπίστωσαν πώς , έτσι που πηγαίνουν τα πράγματα , θα ξυπνούσαν ένα πρωί –ίσως αύριο μάλιστα- χωρίς τις επιχειρήσεις τους , τις δουλειές τους , τα μαγαζιά τους και το σπιτικό τους ακόμη.

Κι όταν κανείς κινδυνεύει τι το πιο φυσικό από το να ζητήσει την ασφάλεια στην φυγή.

Άρχισε λοιπόν τότε το θλιβερό ξεκίνημα των καραβανιών για την ελεύθερη πατρίδα . Στην αρχή φανερά . Ύστερα σαν η κατάσταση έσφιξε , κρυφά. Ήταν μια τραγική πορεία , με κάθε μέσο και με κάθε τρόπο , προς τα λιμάνια της Ελλάδος . Άνδρες γυναίκες , παιδιά , γέροι και νέοι , πλούσιοι και πτωχοί , άφηναν ασυλλόγιστα τα πάντα πίσω τους , αρκεί να ένοιωθαν πώς θα βρεθούν μακριά από την συμφορά και το κακό που τους απειλούσε.

Ανάμεσα τους και εκείνοι που δημιούργησαν και συνέχιζαν μέχρι και την τελευταία στιγμή , την έξοχη αθλητική παράδοση της Κωνσταντινούπολης.

Σαν ετούτοι οι άνθρωποι – νέοι άνδρες οι πιο πολλοί- ρίζωσαν στην νέα πατρίδα και με τον καιρό κουτσοβολεύτηκαν ένοιωσαν το πόθο να ξαναγυρίσουν στα στάδια και στα γήπεδα . Αθλητές και ποδοσφαιριστές δοκιμασμένοι οι περισσότεροι με δράση και φήμη στην Πόλη , <<τόδειξαν>> από την πρώτη στιγμή τι άξιζαν . Και μια που φεύγοντας από το τόπο τους άφηναν πίσω οριστικά και τους συλλόγους τους , φυσικό ήταν να αναζητήσουν νέα πεδία δράσης ανάμεσα , τώρα , στα σωματεία της Αθήνας , της Θεσσαλονίκης ή του Πειραιά , ανάλογα με το που είχε βολευτεί ο καθένας.

Εδώ σαν να χρειάζεται κάποια παρένθεση . Μια που ιστορία μας σχέση έχει μόνο με την Α.Ε.Κ. και όχι γενικά με τη δράση των αθλητών της Μ. Ασίας αναγκαστικά θα περιορισθούμε στο ό,τι έγινε στην Αθήνα όπου και έχει έδρα της η ομάδα που μας ενδιαφέρει.

Άρχισαν , το λοιπόν , οι πρόσφυγες –αθλητές της πόλης να γίνονται ένας – ένας μέλη στα σωματεία της πρωτεύουσας . Ένα μεγάλο μέρος απ’αυτους προτίμησε τα συγγενή σωματεία , που είχαν κιόλας , από το 1923 ιδρυθεί στην Αθήνα . Έτσι άλλοι γράφτηκαν στο << Πανιώνιο>> -ο σύλλογος αυτός είχε επανιδρυθεί από τον Οκτώβρη του 1922 με πρωτοβουλία του Δάλλα και του Δ. Καραμπάτη- και άλλοι στον Απόλλωνα . Μερικοί διάλεξαν τον Παναθηναικό που κι’αυτος στα χρόνια εκείνα ξεκινούσε για τα μεγάλα πεπρωμένα.

Ο Ιερεμιάδης , ένας λεβεντόκορμος ποδοσφαιριστής της <<Εν. Ταταούλης>> και ο Κεχαγιάς του << Πέρα Κλούμπ>> πήγαν στον Απόλλωνα . Ο Δημόπουλος και ο Δαπέρης , στελέχη της <<Ένωσης Ταταούλης>> και του <<Πέρα Κλούμπ>> προτίμησαν τον Παναθηναϊκό . Άλλοι ζήτησαν να ενισχύσουν τον Πανιώνιο (1)

Έτσι πριν καλά – καλά συμπληρωθεί χρόνος απ’την καταστροφή ξανάρχισαν οι ξεκληρισμένοι παίκτες την αγωνιστική τους δράση και είναι γεγονός ανατήρρητο πώς οι νέοι τους σύλλογοι τους δέχτηκαν με στοργή και κατανόηση και αγάπη.

Ωστόσο όμως με το πέρασμα του χρόνου όλο και περισσότεροι ένοιωθαν την ανάγκη ν’ αποκτήσουν κάποτε ένα δικό τους σύλλογο- μια <<πολιτική ομάδα>> - ένα σωματείο που ήταν κάτι σαν συνέχεια των όσων εγκατέλειψαν στην Κωνσταντινούπολη . Ύστερα , ήταν και οι φίλαθλοι , που αναγκάστηκά είχαν μοιρασθεί στα διάφορα σωματεία της Αθήνας , ανάλογα με τις συμπάθειες , που ήσαν από την πόλη.

<<Κάτι πρέπει να γίνει>> έλεγε κάθε τόσο μια παρέα από αθλητές και φιλάθλους της Πόλης Οι συζητήσεις γι’αυτό το <<κάτι>> γίνοντας σχεδόν κάθε βράδυ στο μικρό μαγαζάκι αθλητικών ειδών του Ιωνά και Δημοπούλου στην Στοά <<Λούξ>> στην οδό Βερανζέρου .

Με τον καιρό , από συζήτηση σε συζήτηση , αυτό το κάτι έγινε πίστη , συνείδηση και σκοπός της μικρής παρέας που οραματιζόταν να συγκεντρώσει κάτω από ένα σύλλογο και ένα έμβλημα όλους τους ποδοσφαιριστές και τους φιλάθλους που είχαν ξεφύγει από την Πόλη.

Κι ένα βράδυ εκεί στο ίδιο μαγαζάκι της Στοάς , το όνειρο έγινε πραγματικότητα . Η ιδέα πήρε <<σάρκα και οστά>> .

Ήταν μια ζεστή καλοκαιριάτικη νύχτα τότε , σαν ύστερα από μια έντονη , ζωηρή , μα και χωρίς πολλές διαφορές επάνω στην ουσία του θέματος , συζήτηση η <<παρέα>> πήρε την τελειωτική απόφαση. Μια χούφτα αθλητές και φίλαθλοι όλοι – όλοι αυτοί που α π ο φ ά σ ι σ α ν . Μα είχαν την πίστη ριζωμένη στην καρδιά πώς στο πρώτο σάλπισμα θα τους ακολουθούσαν <<στρατιές ολόκληρες νοσταλγών της αθλητικής αίγλης του Βοσπόρου>> Και δεν γελάστηκαν . Ο χρόνος που κύλησε τους δικαίωσε.

Πρωτεργάτες αυτής της προσπάθειας και ιδρυτικά μέλη του νέου συλλόγου , στάθηκαν οι Αιμίλιος Ιωνάς , Κώστας Δημόπουλος , Μίλτος Ιερεμιάδης , Μενέλαος Κατσιέρης , Μενέλαος Ιωνας , Τιμολέων Τάγαρης , Κεχαγιάς . Κοντά τους βρέθηκε ηθικός συμπαραστάτης ο αείμνηστος Κώστας Σπανούλης με την κόρη του Αθηνά . Αυτοί ήσαν οι ιδεολόγοι που οραματίστηκαν να <<μεταφυτέψουν>> και να συνεχίσουν την παράδοση των αθλητικών σωματίων της Κωνσταντινούπολης στην Ελληνική πρωτεύουσα.

Ο νέος σύλλογος θαπαιρνε – η απόφαση ήταν ομόφωνη – την επωνυμία <<ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ>>

Έμβλημα του ο <<Δικέφαλος Βυζαντινός Αετός>> με χρώμα το κίτρινο και το μαύρο.

 

Η ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΙΣ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ

ΠΟΙΟΙ ναταν όμως τούτοι οι άνθρωποι που πήραν μια τέτοια απόφαση να ιδρύσουν από το τίποτα ένα μεγάλο σωματείο ; Από πού <<κρατούσε η σκούφα>> τους και σαν τι να είχαν αφήσει πίσω τους ; Ποια ήσαν τα κατορθώματα τους εκεί στο Βυζάντιο και ποια να ταν αυτή η αθλητική παράδοση που ποθούσαν να συνεχίσουν εδώ στην νέα τους πατρίδα;

Χρειάζεται ένας σύντομος ξαναγυρισμός πίσω στα παλιά –κάπου στα 1912 – για να ξαναβρεθούμε στο αθλητικό οργασμό της Πόλης , και να ξανασυναντήσουμε – παιδιά τότε – μερικούς από τους ιδρυτές της <<Αθλητικής Ένωσης Κωνσταντινουπόλεως>>.

Το νεοτουρκικό κίνημα του 1908 είχε ανατρέψει την απολυταρχία του Αβδούλ Χαμήτ Άνεμος φιλελευθερισμού άρχισε να πνέει στην Οθωμανική Αυτοκρατορία , που σιγά σιγά , μα σταθερά , δέχονταν την νοοτροπία της Δύσης . Το Ελληνικό στοιχείο της Πόλης , πρωτοπόρο σε κάθε πολιτισμένη εκδήλωση του τόπου , πήρε πρώτο και πάλι πρωτοβουλία να δημιουργήσει μια σοβαρή και ουσιαστική αθλητική κίνηση στις όχθες του Βοσπόρου . Ήταν τότε η εποχή που ο αθλητισμός απλωνόταν με ιλιγγιώδη ταχύτητα στα τέσσερα σημεία της γής σαν μια νέα πανανθρώπινη θρησκεία , ικανή να δείξει στην ανθρωπότητα τον ίσιο δρόμο μετά την παραφροσύνη του Α’ παγκοσμίου πολέμου.

Βέβαια υπήρχε και από πριν κάποια υποτυπώδης αθλητική ζωή στην Πόλη , μα ό,τι γινόταν , ήταν χωρίς οργάνωση. Από Τουρκική μάλιστα πλευρά τα πράγματα ήταν κάπως αστεία , γιατί οι Οθωμανοί περιόριζαν όλη την αθλητική τους δράση στους αποκρουστικούς αγώνες ανάμεσα στους << επιχλιβάνιδες>> (2)

Αυτή η ουσιαστική αθλητική κίνηση στην Τουρκία άρχισε κυρίως μετά τον πόλεμο. Επί κεφαλής βρέθηκαν τουλάχιστον μια δωδεκάδα Ελληνικά σωματεία , που τα κυριότερα τους ήσαν : Η <<Ένωσης Ταταούλων>> Ταταύλα , το <<Πέρα Κούμπ>> (στην καρδιά της πόλης ) , <<Ερμής>> του πέραν , <<Μέγας Αλέξανδρος>> Βαθυρυακός (Μπουγουκντερε) <<Ολύμπιάς>> θεραπείων (Μπουγιουκ Ντερέ) , <<Α.Σ. Ηρακλής>> (Ταταύλα) και μερικοί ακόμη στο Κάτι Κιοι (Ασιατική Ακτή της Κωνσταντινουπόλεως ). Σημαντικό αθλητικό τμήμα διατηρούσε και η περίφημος <<Ροβέρτειος σχολή>> (3)

Οι περισσότεροι απ΄αυτούς του συλλόγους διατηρούσαν μόνο αθλητικά τμήματα , ενώ το ποδόσφαιρο απασχολούσε το <<Πέρα κλούμπ>> και την <<Εν. Ταταούλης>>.

πριν το πόλεμο όλοι σχεδόν οι αγώνες στην πόλη περιορίζοντας ανάμεσα στα Ελληνικά αυτά σωματεία . Ευθύς όμως ύστερα από την ανακωχή , σαν οι σύμμαχοι κατέλαβαν την Πόλη μ άρχισαν οι αγώνες ανάμεσα στους Έλληνες και τους ξένους αθλητές που πιο πολλοί ήταν Γάλλοι και Άγγλοι. Στο διάστημα αυτό η περιφέρεια του Πέραν –το Ταξίμ- και τα Ταταύλα παρουσίαζαν ένα υπέροχο αθλητικό θέαμα . Σχεδόν κάθε Κυριακή εγίνονταν αγώνες ποδοσφαίρου , τέννις , μπόξ , αθλητικοί η ποδηλασίας.

Στην αρχή του 1919 έγιναν και οι πρώτοι επίσημοι μεταπολεμικοί αγώνες με την προστασία του αρμοστή Κατεχάκη . Δύο χρόνια αργότερα έγιναν τα <<Ολύμπια>> στα Θεραπεία και το καλοκαίρι του 1922 οι μεγάλοι διεθνής αγώνες που διοργάνωσε η Χ.Α.Ν. Τέλος λίγο πριν την καταστροφή οι Πανελλήνιοι και τα <<Αρτεμίσια>> στο Ταξίμ.

Τον ίδιο χρόνο είχε προηγηθεί ένα σημαντικό γεγονός . Είχε αποφασισθεί και ιδρυθεί ένα είδος Αθλητικής Ομοσπονδίας που περιλάμβανε όλα γενικά τα Ελληνικά σωματεία της περιφέρειας της Πόλης . Πρώτος πρόεδρος εξελέγη ο Φλωρίδης , με μέλη τους Μ. Καρατσιέρην , Τιμ. Ταγάρην , Κ. Ιωνά .α.

Αυτή ήταν , σε γενικές γραμμές , η αθλητική κατάστασις της Πόλης ως τα 1922 και αυτήν ανέλαβαν να συνεχίσουν αυτοί που ίδρυσαν δυο χρόνια αργότερα στην Αθήνα την Α.Ε.Κ. Το ποιοι ήσαν οι καλύτεροι αθλητές ή παίκτες ή σύλλογοι στην Πόλη δεν έχει σημασία . Υπήρχαν εκατοντάδες ικανών αθλητών , ποδοσφαιριστών και μποξέρ , όπως υπήρχαν και γερά ποδοσφαιρικά συγκροτήματα . Εκείνος ίσως που ενδιαφέρει στην ιστορία της Α.Ε.Κ. είναι να <<διαπιστωθεί>> πώς ο σημερινός σύλλογος έχει πίσω του μια ιστορία ολόκληρων χρόνων , ιστορία ένδοξη και καρποφόρα , για την οποία εκατομμύρια Έλληνες ήσαν και είναι ακόμα υπερήφανα…

 

TA ΠΡΩΤΑ ΒΗΜΑΤΑ

Μα να ξανάρθουμε πάλι στην Αθήνα . Σαν το λοιπόν εκείνο το βράδυ τον Ιούλιο του 1924 , πάρθηκε η απόφασις να ιδρυθεί η <<Αθλητική Ένωση Κωνσταντινουπόλεως>> τα πράγματα δεν ήσαν και τόσο ρόδινα για το μέλλον του νέου συλλόγου. Πολλοί αθλητές ήταν σκορπισμένοι ακόμη σ’αλλους συλλόγους και το κήρυγμα για την ένωσι όλων των παλαιών αθλητών της Πόλης έπρεπε να αντηχή διαρκώς για ν’ακουσθή στα τέσσερα σημεία της χώρας.

Τίποτα—απολύτως τίποτα—δεν υπήρχε για το μ ε γ ά λ ο ξ ε κ ί ν η μ α. Μόνο η πίστι , ο ενθουσιασμός και η θέλησις μερικών ανθρώπων. Κι’αυτά έκαμαν το θαύμα τους . Πρώτα – πρώτα βολεύτηκε το καινούργιο σωματείο κάτω από μια στέγη . ήταν τα γραφεία της Χ.Α.Ν. στην οδό Μητροπόλεως που τα παραχώρησε στην Α.Ε.Κ. ο ιδεολόγος και φίλαθλος καθηγητής του <<Αθεντζ κόλετζ>> κ. Νικ. Ελεόπουλος.

 

ΕΝΑ ΚΗΡΥΓΜΑ ΠΙΣΤΕΩΣ

Εκεί συγκεντρωμένη η προσωρινή επιτροπή , ασχολήθηκε με τα πρώτα βήματα του συλλόγου , την εκλογή του συμβουλίου και τη σύνταξι του καταστατικού. Εδώ αξίζει τον κόπο ναρθουν στην δημοσιότητα λίγα από τα περιεχόμενα του πρώτου καταστατικού της Α.Ε.Κ. και συγκεκριμένα το κεφάλαιον Β’ , που αναφέρεται στους σκοπούς του συλλόγου.

Είνε ένα κήρυγμα πίστεως αγνού αθλητικού πνεύματος και δείχνει πώς οραματίζονταν τον σύλλογο αυτοί που το πρωτοίδρυσαν:

<<….σκοπός του Συλλόγου είναι η περισυλλογή και συγκέντρωση των εκ Κωνσταντινουπόλεως εν Αθήναις και Πειραιεί Αθλητών προς συνέχισιν του έργου των διαφόρων Αθλητικών Σωματίων Κωνσταντινουπόλεως των οποίων ενεργά μέλη ήσαν οι αθληταί ούτοι , καθώς και η διάδοσις της γυμναστικής και του φίλαθλου αισθήματος παρά τη νεολαία και ιδία τη εκ Κωνσταντινούπόλεως τοιαύτη , προς διάπλασιν αλκίνων σωμάτων ψυχών θαρραλέων και χαρακτήρων ευγενικών , ικανών προς εκπλήρωσιν πάντων των προς την Πατρίδα , τα άτομα , την κοινωνίαν και την οικογένειαν υποχρεώσεις , ενισχυομένης ούτω εν πνεύματι αμίλλης και αδιασπάστου Εθνικής αλληλεγύης της προόδου του Έθνους.

Τους σκοπούς τούτους η Ένωσις θέλει επιδιώξει:

Δια της προσπάθειας προς διάδοσιν του αθλητισμού μεταξύ της νεολαίας και προς ανάδειξιν όσον το δυνατόν περισσοτέρων αθλητών , ικανών να αντιπροσωπεύουν τον Αθλητισμόν Κωνσταντινουπόλεως είς τα Ελληνικά Στάδια και τα Διεθνή τοιαύτα.

Δια της εξευρέσεως καταλλήλου γηπέδου προς εγκατάστασιν Γυμναστηρίου , όπου θα ασκούνται εις τα πάντα τα είδη και συστήματα αθλήσεως και γυμναστικής τα μέλη του Συλλόγου.

Δια της συμμετοχής του Συλλόγου είς Αθλητικούς αγώνες , οργανουμένους είτε υπο επισήμων αθλητικών αρχών της χώρας , είτε μεταξύ συλλόγων , ως και εις πάντας τους εκτός της έδρας του Συλλόγου τελουμένους ή εκτός της Ελλάδος και διεθνείς τοιούτους.

Δια της συνάψεως σχέσεων προς άλλους Γυμναστικούς Συλλόγους και Γυμναστικάς Οργανώσεις…>>

Το καταστατικό υπογράφουν <<τα μέλη του πρώτου εν Αθηναις διοικητικού συμβουλίου>> Κ.Π. Σπανούδης Πρόεδρος , Νικ. Ελεόπουλος Αντιπρόεδρος , Κ. Δημόπουλος Γεν Γραματεύς , Τιμ. Τάγαρης Ταμίας και Μέν. Καροτσιέρης , Μιλτ. Ιερεμιάδης σύμβουλοι.

Τώρα , όλα ήσαν έτοιμα. Καιρός πια να προχωρήσουν στην δράσι , όλοι μαζί , ενωμένοι μονιασμένοι . Ο δρόμος της δύσκολης , μα θριαμβευρικής πορείας άρχιζε….

 

Η ΑΕΚ ΑΠΟΚΤΑ ΓΗΠΕΔΟ

ΑΝ και η Α.Ε.Κ. παρουσιάσθηκε ε π ί σ η μ α σαν γηπεδούχο σωματείο γύρω στα τέλη του 1929 και εγκαινιάσε το γήπεδο της τον επόμενο χρόνο (1930) στην ουσία είχε αποκτήσει μόνιμη βάσι πολύ πρίν. Θα χρειασθή όμως να γυρίσουμε για λίγο μερικά χρόνια πίσω για να παρακολουθήσουμε ολόκληρο το ιστορικό του γηπέδου της Α.Ε.Κ. Αξίζει τον κόπο μια τέτοια αναδρομή γιατί η ιστορία του γηπέδου της Α.Ε.Κ. έχει κάποιο γενικό ενδιαφέρον. Παρουσιάζει ανάγλυφη την εικόνα ενός συλλόγου που απ’ αρχή είχε τάξει σαν σκοπό του να δυμιουργήσγ ένα τεράστειο και γερό <<οικοδόμημα>> όπου ο καθένας , είτε ποδοσφαιριστής , είτε αθλητής , είτε μπασκετμπωλίστας , θαύρισκε όλα τα μέσα και θα είχε στη διάθεσι του όλα τα εφόδια για να δράση και να ανδειχθεί.

Με τις προυποθέσεις αυτές αντιμετωπίσθηκε από την πρώτη στιγμή και το ζήτημα της αποκτήσεως ενός γηπέδου . Τα πρώτα χρόνια όμως κάτι τέτοιο φαινόταν σαν χίμαιρα μια και τον καιρό εκείνο κάθε χώρος γύρο από την Αθήνα είχε επισημανθή για να χρησιμοποιηθή για την απόκατάστασι των χιλιάδων προσφύγων.

Ακριβώς όμως , τούτο το τελευταίο έγινε αφορμή για να αποκτήσει η Α.Ε.Κ. το γήπεδο της και να πώς:

Γύρω στα 1926 μια πρωτοβουλία του κ. . Χρυσάφη που ήταν σύμβουλος της Α.Ε.Κ. και μέλος της <<κεντρικής Επιτροπής Προσφύγων>> έγινε ενεργείες στο Υπουργείο Πρόνοιας και παραχωρήθηκε στην Κεντρική Επιστροπή Πρόνοιας και παραχωρήθηκε στην Κεντρική Επιτροπή Στεγάσεως ενας δενδροφυτευμένος και ανώμαλος χώρος στην Φιλαδέλφεια.

Η επιτροπή χαρακτήρισε τον χώρο σαν γυμναστήριο –μελλοντικό βέβαια- για τα παιδιά των προσφύγων.

Το πρώτο βήμα είχε γίνει . Παιδιά των προσφύγων ήταν και οι αθληταί και ποδοσφαιρισταί της Α.Ε.Κ. και φυσικά ο χώρος άνηκε και σ’αυτους.

Τον καιρό όμως εκείνο ο συνοικισμός Ν. Φιλαδελφείας προχωρούσε και ήταν κίνδυνος αν δεν μετατρέποταν ο χώρος σε πραγματικό γυμναστήριο να καταληφθή από τους οικισμούς. Οι Αεκτζίδες φίλαθλοι και ποδοσφαιρισταί εμπρός στον κίνδυνο πήραν μια πραγματική ιστορική απόφασι.

Μαζεύτηκαν ένα βράδυ , καμμιά εκατοσταριά , με τσεκούρια , φτιάρια , μαχαίρια και ξύλα και δουελύοντας αδιάκοπα κάτω από το φώς του φεγγαριού ως το πρωί , ξερίζωσαν όλα τα δένδρα.

Όσοι έζησαν τις στιγμές εκείνες δεν τις ξέχασαν ποτέ. Ήταν ένα θέαμα καταπληκτικό και μεγαλειώδες.

Ύστερα , με εθελοντική κυρίως εργασία βάλθηκαν να δώσουν στο χώρο κάποια μορφή γηπέδου . Χρησιμοποιώντας την πέτρα που περίσσευε από τα υλικά των εργολάδων που έκτιζαν τα προσφυγικά σπήτια , ύψωσαν μια πρόχειρη μάνδρα . Με τον καιρό η <<σκηνοθεσία>> του γηπέδου συμπηρώθηκε με ένα ξύλινο περίφραγμα.

Έτσι , με το τίποτα, όπως στα παραμύθια , εκεί που άλλοτε βρίσκοταν ένα ανώμαλο κατάφυο ύψωμα ξεπρόβαλε <<ως δια μαγείας>> ένα τεράστειο γήπεδο.

Χρειάστηκαν κάμποσα χρόνια ώστε το νέο απόκτημα να πάρη την οριστική μορφή του . Έγιναν αργότερα τα αποδυτήτια από τον εργολάβο κ. Παπάζογλου , ισοπεδόθηκε πρόχειρα ο στίβος και μπήκαν τα γκόλ πόστ.

  • Δικεφαλάκι 1
Link to comment
Share on other sites

Το πρώτο καταστατικό της ΑΕΚ απο το enwsi.gr

https://www.enwsi.gr/875560/retro-aek/aek-ta-eggrafa-poy-aggizoyn-tin-istoria-foto.html

<<….σκοπός του Συλλόγου είναι η περισυλλογή και συγκέντρωση των εκ Κωνσταντινουπόλεως εν Αθήναις και Πειραιεί Αθλητών προς συνέχισιν του έργου των διαφόρων Αθλητικών Σωματίων Κωνσταντινουπόλεως των οποίων ενεργά μέλη ήσαν οι αθληταί ούτοι , καθώς και η διάδοσις της γυμναστικής και του φίλαθλου αισθήματος παρά τη νεολαία και ιδία τη εκ Κωνσταντινούπόλεως τοιαύτη , προς διάπλασιν αλκίνων σωμάτων ψυχών θαρραλέων και χαρακτήρων ευγενικών , ικανών προς εκπλήρωσιν πάντων των προς την Πατρίδα , τα άτομα , την κοινωνίαν και την οικογένειαν υποχρεώσεις , ενισχυομένης ούτω εν πνεύματι αμίλλης και αδιασπάστου Εθνικής αλληλεγύης της προόδου του Έθνους.

Τους σκοπούς τούτους η Ένωσις θέλει επιδιώξει:

Δια της προσπάθειας προς διάδοσιν του αθλητισμού μεταξύ της νεολαίας και προς ανάδειξιν όσον το δυνατόν περισσοτέρων αθλητών , ικανών να αντιπροσωπεύουν τον Αθλητισμόν Κωνσταντινουπόλεως είς τα Ελληνικά Στάδια και τα Διεθνή τοιαύτα.

Δια της εξευρέσεως καταλλήλου γηπέδου προς εγκατάστασιν Γυμναστηρίου , όπου θα ασκούνται εις τα πάντα τα είδη και συστήματα αθλήσεως και γυμναστικής τα μέλη του Συλλόγου.

Δια της συμμετοχής του Συλλόγου είς Αθλητικούς αγώνες , οργανουμένους είτε υπο επισήμων αθλητικών αρχών της χώρας , είτε μεταξύ συλλόγων , ως και εις πάντας τους εκτός της έδρας του Συλλόγου τελουμένους ή εκτός της Ελλάδος και διεθνείς τοιούτους.

Δια της συνάψεως σχέσεων προς άλλους Γυμναστικούς Συλλόγους και Γυμναστικάς Οργανώσεις…>>

Link to comment
Share on other sites

Έτοιμο για το ταξίδι του σε όλη την Ελλάδα είναι το αερόστατο για τα 100 χρόνια της ΑΕΚ. Η κατασκευή του ολοκληρώθηκε στο εξωτερικό και στις 13 Απριλίου θα πραγματοποιήσει την πρώτη του πτήση στη γιορτή της ομάδας στην OPAP Arena.

 

Η ενημέρωση της ΑΕΚ:

 

Έτοιμο να πετάξει ψηλά το αερόστατο των 100 χρόνων της ΑΕΚ! Η κατασκευή του στο εξωτερικό ολοκληρώθηκε. Η πρώτη του πτήση θα πραγματοποιηθεί στη μεγάλη γιορτή για τον ένα αιώνα ζωής της ομάδας μας στις 13 Απριλίου, στην OPAP ARENA και στη συνέχεια θα ταξιδέψει και θα μεταφέρει τους εορτασμούς σε κάθε γωνία της Ελλάδας. 100 χρόνια μαζί… και είναι μόνο η αρχή! 

20240403_134116.jpg

Link to comment
Share on other sites

@Antiviosis21 στο εσβησα το ποστ γιατι είναι τοπικ για τα 100 χρονια της ΑΕΚ θέλουμε συγκίνηση κλάμα και υπερηφάνεια εδώ . Τα υπόλοιπα στα άλλα . 

  • Δικεφαλάκι 1
Link to comment
Share on other sites

Ευτυχώς δεν βάλαν συμβολικά 100 ευρώ εισιτήριο 

  • Hahaha 7
Link to comment
Share on other sites

Δεν μου αναγνωρίζει τον κωδικό του διαρκείας εμενα

Link to comment
Share on other sites

Μπορεί να βγάζει λανθασμένος αριθμός κουπονιού, αλλά αν πατήσεις συνέχεια ολοκληρώνει τη διαδικασία. Στην 39 θα πάω για αλλαγή να δω πως είναι 

Link to comment
Share on other sites

Αν έχετε διαρκείας φίλων σας μπορείτε να κλείσετε θέση και από τον δικό σας λογαριασμό για όλους.

Μόνο το όνομα και κωδικό διαρκείας θέλει.

Link to comment
Share on other sites

13 minutes ago, stavros 9-11 said:

Μπορεί να βγάζει λανθασμένος αριθμός κουπονιού, αλλά αν πατήσεις συνέχεια ολοκληρώνει τη διαδικασία. Στην 39 θα πάω για αλλαγή να δω πως είναι 

Πού έχει συνέχεια; Εγώ και αποθήκευση που πάτησα και ενημέρωση που δοκίμασα μου βγάζει ότι έχω λάθος αριθμό κουπονιού

Link to comment
Share on other sites

Σαλάτα τα κάνανε. Γιατί δεν άφηναν τη θέση που έχει ο καθένας στο διαρκείας; Μια ώρα προσπαθώ και βγάζει λανθασμένο κωδικό. Ούτε εγώ βλέπω "συνέχεια" κάπου.

Link to comment
Share on other sites

Κάποια στιγμή μετά την χιλιοστή προσπάθεια με άφησε. Μπράβο ΠΑΕ ΑΕΚ που τα άνοιξες Σάββατο με το κέντρο εξυπηρέτησης εισιτηρίων να μη λειτουργεί. Όχι, μπράβο

ΥΓ: Έχει θέμα το σύστημα τους, νωρίτερα δεν μου εμφάνιζε τα etickets μου στο σάιτ τους 

  • Δικεφαλάκι 1
Link to comment
Share on other sites

Προσέξτε κάτι. Βάλτε τον κωδικό χειροκίνητα γιατί αν τον αντιγράψετε από το Lens, ενδέχεται να κάνει λάθος. Τώρα προσπαθώ να βγάλω για τον Αντρέα και πάλι δεν με αφήνει. Παρατηρώ ότι αν βάλεις λάθος κωδικό λέει λάθος κωδικός. Αν φάει άλλο σκάλωμα λέει error. Προσπάθεια, γαμώ την ΠΑΕ γαμω, ερασιτέχνες σε όλα σας ρε πουστηδες 

Link to comment
Share on other sites

9 minutes ago, Yossarian said:

Σαλάτα τα κάνανε. Γιατί δεν άφηναν τη θέση που έχει ο καθένας στο διαρκείας; Μια ώρα προσπαθώ και βγάζει λανθασμένο κωδικό. Ούτε εγώ βλέπω "συνέχεια" κάπου.

Γιατί θεωρώ από Δευτέρα θα τα πουλήσουν στο πάνω διάζωμα όλα. Δεν νομίζω οι μη έχοντες διαρκείας θα μπουν τζάμπα.

Link to comment
Share on other sites

Άλλη μια <<περιέργεια>> του συστήματος . Αν πάτε να περάσετε δύο διάρκειας σας βγάζει δύο πλαίσια να συμπληρώσεις με το κωδικό . Δεν τα βάζεις και τα δύο στο δύο πλαίσια . Βάζεις στο πρώτο το πρώτο κωδικό κάνεις αποθήκευση και μετά πάλι στο πρώτο το δεύτερο κωδικό αποθήκευση και έτσι και περνει για να συνεχίσεις . 

Link to comment
Share on other sites

Το τμήμα εισιτηρίων δουλεύει μέχρι τις 2, βγάζεις ανακοίνωση στις 3, ανοιγεις το σύστημα στις 4.

 

Ευχαριστούμε πραγματικα για τον σεβασμο ΠΑΕ ΑΕΚ...

  • Hahaha 2
Link to comment
Share on other sites

Εγώ από διαρκείας πέταλο έκλεισα κέντρο καράκεντρο. Αρχοντικά πράγματα

  • Δικεφαλάκι 1
Link to comment
Share on other sites

Ρε μλκ λες και παραγγέλνω efood και μου λέει για κουπόνια προσφοράς, τι τα θέλετε ρε ταγαρια αυτά εφόσον δεν μπορείτε να τα υποστηρίξετε. Ήρθε ο βλάχος απ' τη Νίκαια να μας κάνει ανθρώπους ξερωγω. Φύγε ρε βλαχο

Link to comment
Share on other sites

Please sign in to comment

You will be able to leave a comment after signing in



Sign In Now
 Share

×